Articles

Een zwerm arenden

eenzame arenden lijkt een bedreigde soort te zijn. Zelfs de organisatie die tien jaar geleden de term bedacht om onafhankelijke informatieprofessionals op het platteland te beschrijven, heeft het moeilijk gehad. Net als de activa van mislukte familieboerderijen die op een veiling worden verkocht, is de website van het in Denver gevestigde Centrum voor het Nieuwe Westen vervangen door een “Te Koop”-bord.dit wordt onderstreept door recente teleurgestelde-zelfs bittere-memoires van hun oude voorvechters. Frank Odasz, een veteraan self-styled consultant voor Lone Eagles, klaagt over het falen van bureaucratieën te leveren op beloften van telecommunicatiebedrijven en de overheid dat breedband is “essentieel en onbetwistbaar voordelig,” waardoor plattelandsbewoners om conclusies te trekken uit praktische, maar onbewezen, ervaring.Odasz, een discipel uit de jaren 80 van de gemeenschapsnetwerkbeweging, heeft Tim Berners-Lee nog steeds niet vergeven voor het verpesten van de vooruitzichten voor een inbel-participatieve utopie. in een volgend boek schrijft hij: “In 1994 verscheen het World Wide Web en plotseling werd de kracht en zuiverheid van alleen tekstcommunicatie bekeken … als ontoereikend en plotseling verouderd.”De grafische gebruikersinterface, stelt hij, “verplaatste doelgerichte samenwerking, tot groot verdriet van de vroege pioniers die de kracht van online geschreven communicatie begrepen. zijn spijt over wat zou kunnen zijn, komt overeen met die van Al Gore, wiens metafoor van de informatiesnelweg als een protectoraat van de overheid verloren ging aan het commodity Internet.in 1997 was the Lone Eagle dood. In het schrijven van haar grafschrift, experts en professoren gewezen op single-digit migratie naar het platteland van Amerika. Volgens een studie van dat jaar in de staat Washington, kon slechts 3 procent van de migranten als Eenzame adelaars worden geclassificeerd — met nog eens 7 procent als telewerkers.het verhaal eindigde daar niet. het Amerikaanse Ministerie van Landbouw, terugkijkend op het eerste decennium van het Web, noemde het een “tien jaar lang patroon van stadsbewoners die zich terugtrekken in landelijke provincies op zoek naar een betere kwaliteit van leven.het Amerikaanse Life-Project schat dat 52 procent van het Amerikaanse platteland online is en dat de landelijke connectiviteit nog steeds achterblijft in voorsteden en stedelijke gebieden — twee derde van de bevolking is online. Het onderzoek toont ook aan dat de groeicijfers van de penetratie op het platteland gelijke tred houden met de voorstedelijke gemeenschappen — elk geniet een stijging van 11 procent sinds 2000.wordt dit allemaal toegeschreven aan Lone Eagles? Geen. Zo zouden we het ook niet willen. het bewijs wijst erop dat mensen digitale carrières en analoge levensstijlen kunnen nastreven op een gedeelde plaats, ongeacht hoe lang ze daar hebben gewoond. Een economische analyse door de Wilderness Society in Bozeman, Mont., gevonden kwaliteit-van-leven kwesties waren meer kans om old-timers te ontmoedigen van het verlaten van een gebied dan nieuwkomers te verleiden.toch hebben nieuwkomers een belangrijk katalyserend effect op hun aangenomen gemeenschappen.”deze regio’ s hebben nieuw bloed nodig, nieuwe ideeën en stabiele bronnen van inkomsten”, aldus het Grenscentrum voor overheidsbeleid. “Vroeger was elke goede plek om te werken een goede plek om te wonen; tegenwoordig worden alleen goede plekken om te wonen gezien als goede plekken om te werken.”we geven om deze gemeenschappen niet alleen uit politiek voordeel — meer dan de helft van de gevechtsstaten dit verkiezingsjaar zijn platteland — of altruïstische publieke beleidsredenen, maar omdat we allemaal ergens vandaan komen.Senior fellow bij het Center for Digital Government Clay Jenkinson heeft een passie voor zijn geboortestad, Marmarth, N. D. — een van de duizenden gemeenschappen een kudde adelaars op het punt van een toekomst. Jenkinson heeft de hoop om de originele Amerikaanse droom te herstellen.”de mogelijkheden om in geïsoleerde plaatsen te leven, niet in een stad te hoeven wonen, de voordelen van stedelijke cultuur te hebben, maar te worden gedeurbaniseerd, te worden verspreid over het hele landschap op Jefferson’ s soort van ideale pastorale manier — al deze mogelijkheden worden mogelijk gemaakt door het Internet.”