Ik schrijf dit verhaal niet om Spaanssprekende mensen te kleineren of op te scheppen over mijn Franse bekwaamheid. Ik schrijf het om het verschil te ontdekken tussen het leren van Frans en het leren van Spaans een paar jaar later.

ongeveer twee jaar geleden, begon ik een man uit Puerto Rico te zien. Die relatie zorgde ervoor dat ik in het reine kwam met het geïnternaliseerde racisme waarmee ik was opgevoed. Ik realiseerde me dat spaans een mooie taal was en dat ik mijn vooroordelen mijn oordeel op de middelbare school niet had moeten laten vertroebelen.

Deze man sprak bijna perfect Engels. Hij begon het als kind te leren, dus hij had eigenlijk geen accent. Hij vertelde me echter dat sommige leden van zijn familie geen woord Engels kenden, vooral de oudere.

Ik realiseerde me dat als ik ze uiteindelijk zou ontmoeten, ik in staat wilde zijn om zelf met ze te praten, zonder te wachten tot mijn vriend voor me zou vertalen. Dus, ik downloadde Duolingo en begon Spaans te leren.

ik pikte het bijna net zo snel op als Ik Frans had geleerd. Sterker nog, ik denk dat ik het nog sneller geleerd heb, omdat ik op mijn eigen tempo kon gaan en ik niet hoefde te wachten tot de andere studenten waren ingehaald waar ik was.

Het hielp dat ik werkte een retail baan op het moment, dus ik had bijna dagelijks blootstelling aan de Spaanse taal Buiten Duolingo. Ik liet een aantal van mijn vaste Latino klanten weten dat ik probeerde om hun taal te leren, en ze waren meer dan blij om me te laten oefenen met hen. Ze moesten me natuurlijk elke keer corrigeren, maar hé. Ik werd tenminste geleidelijk beter.

niet te vergeten, mijn vriend zou me helpen mooi elke keer dat we opknoping uit.

tot we afgelopen zomer uit elkaar gingen.deze man brak niet alleen mijn hart, maar hij verbrijzelde ook mijn motivatie om Spaans te leren. Voor een paar weken na de breuk, ik bleef mijn dagelijkse Duolingo praktijken alleen omdat ik niet wilde mijn streak van meer dan een jaar te verliezen. Echter, mijn belangrijkste reden voor het leren van de taal was verdwenen. Ik was me ervan bewust dat Spaans te weten een waardevolle job vaardigheid is, vooral hier in Texas, maar ik kon het gewoon niet opbrengen om ermee door te gaan.

dus, ik opende mijn Duolingo instellingen en schakelde mijn taal naar Frans.

de afgelopen maanden ben ik geleidelijk aan weer vertrouwd geraakt met de mooie taal van de liefde. Veel middelbare school herinneringen komen terug bij mij tijdens mijn Franse reis.

Ik vond Frans altijd leuker dan Spaans. Het helpt ook niet dat het Spaans me doet denken aan mijn ex, die me uiteindelijk niet behandelde zoals ik het verdiende om behandeld te worden. Ik heb een andere relatie nu en lang over die Puerto Ricaanse man, maar toch. Ik word liever niet aan hem herinnerd als ik het kan helpen.

natuurlijk Weet ik dat Frans vrijwel nutteloos is waar ik ben in de wereld. Maar ik zou graag eens naar Frankrijk reizen en met de lokale bevolking praten in hun moedertaal.

Ik moet toegeven, de belangrijkste reden dat ik blijf bij mijn dagelijkse Franse lessen op dit moment is dat ik heb een streak van bijna twee jaar te gaan. Ik wil niet dat dat allemaal voor niets is. En het is vreemd verslavend, kijken naar je ervaringspunten omhoog gaan als je een oefening voltooit.

Plus, Ik heb een soort van natuurlijk talent voor het leren van talen. Ik kan dat net zo goed niet verspillen.

dus, wat is makkelijker te leren? Spaans of Frans?

Dat hangt ervan af.

Het hangt af van welke taal(talen) Je bent opgegroeid.

voor moedertaalsprekers van het Spaans kunnen de Stille brieven van het Frans je laten struikelen. Het kan even duren voordat je eraan gewend bent.

bovendien heb ik gemerkt dat ik soms bepaalde vocabwoorden door elkaar haal. Ik zal moeite hebben met het onthouden van een woord in het Spaans en mijn hersenen zullen het Franse woord voor leveren en vice versa.

Het is ook belangrijk om te vermelden dat de geslachten van bepaalde zelfstandige naamwoorden in beide talen verschillen. Bijvoorbeeld, als je “de auto” in het Spaans wilt zeggen, zou je zeggen el carro (mannelijk), maar in het Frans, zou je zeggen la voiture (Vrouwelijk). Dit zijn dingen die je eigenlijk gewoon moet onthouden, omdat er geen rijm of reden lijkt te zijn over welke zelfstandige naamwoorden worden toegewezen welk geslacht.

persoonlijk kan ik niet beslissen welke taal voor mij gemakkelijker was om te leren. Ik was jonger toen ik Franse lessen volgde, dus ik absorbeerde het gemakkelijker, maar die ervaring hielp me enkele jaren later Spaans te leren.

als je geïnteresseerd bent in het leren van beide talen, kan ik je eerlijk gezegd niet vertellen met welke je moet beginnen. Ik zou aanraden om te beginnen met degene die meer wordt gesproken in uw omgeving, gewoon zodat je wat meer praktijk in met moedertaalsprekers kunt krijgen.

Uiteindelijk is het aan jou om welke taal je ook kiest om te leren. Het belangrijkste is dat als je echt wilt dat het gebeurt, je elke dag oefent.

Ik garandeer u dat het leren van een taal uw leven kan verrijken. Of je het nu doet om verbinding te maken met mensen met wie je anders niet zou praten of je wilt gewoon een andere vaardigheid toevoegen aan je cv, het leren van een taal is enorm gunstig.

Ik kan het niet genoeg aanbevelen.