patiënten met cirrose, in het bijzonder patiënten met gedecompenseerde cirrose, lopen een verhoogd risico op bacteriële infecties die andere leverdecompensaties verder kunnen versnellen, waaronder acuut chronisch leverfalen. Infecties vormen de belangrijkste doodsoorzaak bij patiënten met gevorderde cirrose, en strategieën om ze te voorkomen zijn essentieel. De belangrijkste huidige strategie is het gebruik van profylactische antibiotica gericht op specifieke subpopulaties met een hoog risico op infectie: voorafgaande episode van spontane bacteriële peritonitis, bovenste gastro‐intestinale bloedingen en laag-eiwit ascites met bijbehorende slechte leverfunctie. Profylaxe met antibiotica voorkomt effectief niet alleen de ontwikkeling van bacteriële infecties bij al deze indicaties, maar ook verdere decompensatie (variceale bloedingen, hepatorenaal syndroom) en verbetert de overleving. Nochtans, wordt de antibiotische profylaxe ook geassocieerd met een klinisch relevant en toenemend nadeel, de ontwikkeling van besmettingen toe te schrijven aan multidrug‐resistente organismen. Verschillende strategieën zijn voorgesteld om de risico ‘ s en voordelen van antibiotische profylaxe in evenwicht te brengen. Conclusie: antibiotica stewardship principes zoals de beperking van antibiotica profylaxe tot subpopulaties met een zeer hoog risico op infectie, het vermijden van antibiotica overmatig gebruik, en vroege deescalatie beleid zijn essentieel om dit evenwicht te bereiken; nonantibiotic profylactische maatregelen zoals probiotica, prokinetics, galzuren, statines, en hematopoietic de groeifactoren kunnen ook bijdragen tot het verbeteren van de ontwikkeling en verspreiding van multidrug‐resistente bacteriën in cirrose. (Hepatologie 2016; 63: 2019-2031)