de meest voorkomende zorg voor mannen-naar-vrouwen transgender individuen is hun toonhoogte en spreken fundamentele frequentie (SFF) (de gemiddelde frequentie geproduceerd in een connected speech sample) omdat ze meestal een vrouwelijke stem als het gebruik van een hogere toonhoogte. Hoewel toonhoogte niet het meest essentiële element van stemverandering voor deze individuen is, is het noodzakelijk om de SFF te verhogen tot een gender geschikte toonhoogte om te helpen met vocale feminisering. Een spraak – taal patholoog zal met het individu werken om hun toonhoogte te verhogen en therapeutische oefeningen te bieden.

de eerste stap in de therapie is het bepalen van de gebruikelijke fundamentele spreekfrequentie van het individu met behulp van een akoestisch analyseringsprogramma. Dit wordt bereikt door middel van verschillende taken, waaronder aanhoudende fonatie van de klinkers /i/, /a/ en /u/, het lezen van een gestandaardiseerde passage en het produceren van een spontane spraaksteekproef. Vervolgens bepalen de therapeut en het individu wat de doelhoogte moet zijn, op basis van het gender aanvaardbare bereik voor cis-vrouwen (d.w.z. een sociaal aanvaardbare toonhoogte op basis van de gemiddelde vrouwelijke vocale toonhoogte bereik). Wanneer de therapie begint, stellen ze een startfrequentie vast om aan te werken, die iets boven de SFF van de cliënt ligt. Het punt is om te kiezen voor een beginnende toonhoogte die kan worden geproduceerd zonder spanning of overmatige vocale inspanning. Naarmate de therapie vordert, zal het doel SFF geleidelijk toenemen totdat het doel is bereikt. Progressie beweegt van het gebruik van de doelhoogte in een aanhoudende klinker om het te gebruiken in een 2-5 minuten gesprek.

Semi-occluded vocal tract (SOVT) technieken kunnen worden gebruikt om de stemproductie in het hogere toonhoogtebereik te vergemakkelijken. SOVT technieken omvatten fonating in rietjes, lip of tong trilling, en het produceren van meerdere spraak geluiden zoals nasals / m/, / n/, stemhebbende fricatieven (dwz / z/, / v/), en hoge klinkers zoals /u/ en /i/. Er zijn twee oefeningen die vaak worden gebruikt: het produceren van een toonhoogte glijden dat gaat van het midden van de toonhoogte bereik tot de bovenste toonhoogte bereik; en een messa di voce oefening, waar de stem gaat van zacht naar luid weer zacht. SOVT technieken hebben het individu verlengen hun stem op een hogere toonhoogte, die kunnen helpen stem productie op een hogere, Niet-gebruikelijke toonhoogte gemakkelijker en efficiënter.

toonhoogte kan ook worden gewijzigd door stemresonantie modificatie. De lengte van het vocale kanaal beïnvloedt de resonantie van het vocale kanaal, die op zijn beurt de toonhoogte beïnvloedt. Cis mannen hebben de neiging om vocale traktaten die 10-20% groter zijn dan die van cis vrouwen, en daarom cis mannen hebben een lagere vocale tract resonantie, en een lagere toonhoogte, dan cis vrouwen. Het wijzigen van de lengte van een stemkanaal resulteert in een verandering in resonantie en toonhoogte, zoals kan worden aangetoond door het geluid “sss” te zeggen en uitsteken en intrekken van de lippen. Transgender vrouwen kunnen technieken gebruiken, zoals het intrekken van de lippen, om het stemkanaal te verkorten en meer vrouwelijk te klinken.

het verlagen van pitchEdit

een gebrek aan training in het gebruik van hun nieuwe stem kan leiden tot verhoogde spierspanning tussen vrouwen en mannen. Daarom kan een spraak – taal patholoog cliënten vocale oefeningen geven om hun optimale spreekhoogte te vinden en de algehele vocale gezondheid te behouden. Adler, Hirsch, & Mordaunt (2012), beschrijf de volgende therapietechnieken voor transgender mannelijke cliënten:

• optimale toonhoogte: in plaats van overspannen om een lagere toonhoogte te bereiken, moet de cliënt proberen een comfortabele toonhoogte te behouden. Dit bereik ligt over het algemeen ongeveer tussen 100 en 105 Hz.
• diafragmatische ademhalingspatronen: om hun nieuwe spreekhoogte te behouden, moet de vrouw-tot-man cliënt een geschikt ademhalingspatroon vaststellen om hun spraakuitvoer te ondersteunen. Het vestigen van een stabiele spreekhouding is ook belangrijk om de toonhoogte en ademondersteuning te optimaliseren.
• Warming-up oefeningen: de cliënt kan deze thuis doen om de stem te versterken, een optimale toonhoogte te behouden en vocale vermoeidheid te voorkomen. Het is ook belangrijk om de stem te laten rusten na langdurig gebruik.
• relaxatietechnieken: de spraaktaalpatholoog kan zijn cliënt technieken leren om de kaak, tong, schouders, nek en het gehele larynxgebied spanningsvrij te maken.
• Borstresonantie: Hoofd resonantie wordt vaker gebruikt door vrouwen, en daarom moet vrouw-naar-Man cliënten een patroon van borst resonantie vast te stellen aan hun lagere sprekende toonhoogte. Oefeningen kunnen helpen deze borstresonantie vast te stellen en de cliënt helpen hun strottenhoofd te verlagen.

Non-verbale communicatie edit

Non-verbale communicatie kan meer effect hebben op de leesbaarheid van een transgender dan verbale factoren zoals toonhoogte of resonantie. Ongeacht wat het meest effectief is, draagt Congruentie tussen iemands visuele en auditieve geslachtspresentatie sterk bij aan hun waargenomen authenticiteit. Non-verbale communicatie omvat houding, gebaar, beweging, en gezichtsuitdrukkingen. In een bespreking van de verschillen tussen mannelijk en vrouwelijk non-verbaal gedrag, beschrijven Hirsch en Boonin (2012) vrouwelijke communicatie als over het algemeen vloeiender en continuer. Voorbeelden van vrouwelijk non-verbale communicatiegedrag zijn meer glimlachende, expressieve en open gezichtsuitdrukking, meer side-to-side hoofdbeweging en meer expressieve vingerbewegingen dan mannen. Deborah Tannen ’s boek, you Just Don’ t Understand (1990), wordt door de auteurs aangeduid als een baanbrekend werk over het verschil in mannelijke en vrouwelijke non-verbale communicatie.

binnen de context van logopedie kan non-verbale communicatie worden gericht door gerichte observatie aan te moedigen, feedback te geven over de zelf gedefinieerde non-verbale doelen van de cliënt, informatie te geven over de verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke non-verbale communicatie, en/of te verwijzen naar peer support of deskundige diensten.

psychosociale factorsEdit

hoewel sommige specifieke psychosociale problemen waarmee transgender mensen worden geconfronteerd vaak worden aangepakt door middel van psychotherapie, zijn er psychosociale factoren die transgender stemtherapie kunnen beïnvloeden. Bijvoorbeeld, sommige cliënten voelen dat hormoontherapie voor Transitie verandert concentratie en emotionele stabiliteit, die ontvankelijkheid voor logopedie zou kunnen beà nvloeden. Davies and Goldberg (2006) merken ook op dat een veranderde stem onecht aanvoelt, en het kan tijd kosten voor de klant om te voelen alsof hun nieuwe stem een uitdrukking is van hun ware zelf.

Trans erasure beschrijft systematische, individuele of organisatorische discriminatie van transgenders. Informatieve verwijdering en institutionele verwijdering werden geïdentificeerd in een Canadese studie van 2009 van de gezondheidszorg voor transgender mensen als de meest prominente belemmeringen voor de zorg. Informatieve verwijdering impliceert een gebrek aan kennis, of een waargenomen gebrek aan kennis, over transgender gezondheidszorg. Dit kan zich manifesteren in zorgverleners die meer terughoudend zijn om transgender cliënten te behandelen vanwege een onwil om informatie over hun specifieke populatie te vinden. Institutionele wissing beschrijft beleid dat geen rekening houdt met transgenderidentiteiten of-lichamen. Formulieren, teksten of voorschriften kunnen bijvoorbeeld verwijzen naar een persoon met een onbevooroordeelde naam of voornaamwoord. Kwesties van het wissen kunnen belemmeren het vermogen van een transgender persoon om logopedie diensten te vinden, of kan het comfort van de persoon met logopedie beà nvloeden.

naast aandacht voor problemen met wissen, suggereren Adler and Christianson (2012) dat een arts gevoelig moet zijn voor de volgende gebieden wanneer hij met een transgender client werkt:

• gendertoewijzing en discriminatie
• mogelijke gevoelens van schaamte en schuld
• gevolgen van het komende proces
• echtgenoot, partner, of familie attitudes
• arbeidsvraagstukken
• incidentie van HIV/AIDS
• raciale en culturele verschillen

De auteurs merken op dat dit geen uitputtende lijst is van mogelijke psychosociale factoren, en dat elke cliënt verschillend is. Psychosociale factoren zoals deze kunnen de voortgang en prognose van een transgender cliënt in logopedie beà nvloeden.

Transition in childhood and adolescence edit

In weinig studies zijn de mogelijke repercussies van leeftijd op de behandeling overwogen. Momenteel is er geen consensus over logopedie bij adolescenten. Tijdens de adolescentie is er een toename van zowel de grootte van het stemkanaal als de lengte van de vocale vouw, vooral voor de mannen die bij de geboorte zijn toegewezen, wat de stem en de toonhoogte beïnvloedt. Vanwege deze fysieke veranderingen en hormonale veranderingen, is het moeilijk om zich te concentreren op toonhoogte. Eerdere studies hebben aangetoond dat therapie gevormd uit volwassen therapie effectief kan zijn.

Transition in aging populationsEdit

weinig studies hebben de transitie bij ouderen onderzocht. Uit een onderzoek is gebleken dat veel oudere leden van de LGBT-gemeenschap hun LGBT-status niet bekendmaken aan hun clinici, inclusief leden die logopedie ontvangen; ze kiezen ervoor deze informatie niet bekend te maken omdat ze bang zijn dat het hun toegang tot diensten negatief zou beïnvloeden.