1. Antietam umożliwił Unii odeprzeć pierwszą Konfederacką inwazję na północy.
fala impetu przetoczyła armię Roberta E. Lee z Północnej Wirginii—świeżą po udanej kampanii letniej i zwycięstwie w drugiej bitwie pod Bull Run—po raz pierwszy na Ziemię Unii 3 września 1862 roku. „Nie możemy sobie pozwolić na bezczynność”, napisał Lee do prezydenta Konfederacji Jeffersona Davisa, ” i choć słabsi od naszych przeciwników w ludziach i sprzęcie wojskowym, muszą starać się nękać, jeśli nie możemy ich zniszczyć.”Konfederaci mieli duże nadzieje, że udana kampania na terenie Unii może przynieść zwycięstwo, a gdy szli przez Rzekę Potomac, siły Lee pewnie śpiewały” Maryland, mój Maryland. Po utracie jednej czwartej swoich sił pod Antietam, wycofująca się armia Lee wycofała się za rzekę 18 września 1862 roku, gdy grupa uderzyła „Carry Me Back to Ole Virginny.”

2. Bitwa pozwoliła Abrahamowi Lincolnowi wydać proklamację emancypacji.
przez dwa miesiące rozkaz Lincolna głoszący wolność niewolników na terenach rebelianckich ropieł w szufladzie biurka, czekając na dobre wieści z pola bitwy, aby nie był postrzegany jako desperacki chwyt. – Myślę, że nadszedł już czas-oświadczył prezydent do swojego gabinetu 22 września 1862 roku, pięć dni po bitwie. „Działania armii przeciwko rebeliantom nie były do końca tym, co powinienem był najbardziej lubić. Zostali jednak wypędzeni z Maryland, a Pensylwania nie jest już zagrożona inwazją.”Wstępna Proklamacja emancypacji Lincolna głosiła, że od 1 stycznia 1863 niewolnicy na terytoriach rebelianckich, choć nie w związkach przygranicznych, będą wtedy i na zawsze wolni.”

3. Antietam trzymał Anglię i Francję na uboczu.
grzmiące działa Antietam rozbrzmiewały na całym świecie. Zwycięstwa konfederatów latem 1862 roku sprawiły, że Francja i Wielka Brytania, cierpiące na niedobory Południowej bawełny, były bliskie uznania niepodległości Skonfederowanych Stanów Ameryki i interwencji w celu mediacji końca wojny. Dwa dni przed wiadomością o bitwie w Londynie, zięć brytyjskiego premiera Lorda Palmerstona powiedział wysłannikom Konfederatów, że „wydarzenie, którego tak bardzo pragniecie— – uznanie dyplomatyczne -” jest bardzo bliskie.- Gdy wiadomość o Antietam i proklamacji emancypacji dotarła jednak za granicę, mocarstwa europejskie wycofały się i pozostały neutralne.

4. Bitwa podniosła morale Unii.
Antietam stłumił rozpacz odczuwaną przez zmęczoną wojną północ po inwazji na Maryland. „W żadnym momencie od rozpoczęcia wojny sprawa Unii nie wyglądała bardziej mrocznie i rozpaczliwie niż tydzień temu”, oświadczył nowojorski Sunday Mercury 21 września 1862 roku, ale po Antietam, ” w żadnym momencie Od pierwszego strzału nie nadzieje narodu wydawały się w tak sprawiedliwy sposób realizacji, jak to robią dzisiaj.”Konfederacja z drugiej strony była zniechęcona, a konfederacki Sekretarz wojny poinformował, że Davis był” bardzo nisko po bitwie pod Sharpsburgiem.”

5. Zdjęcia z Antietam po raz pierwszy przyniosły Amerykanom horror wojny.
Dwa dni po bitwie pod Antietam przybył fotograf Alexander Gardner, który jako pierwszy wykonał zdjęcia amerykańskiego pola bitwy obrzuconego zmarłymi. Jego ujęcia pokręconych ciał zaśmiecających wypatroszony krajobraz i ułożonych w stosy jak ubitego bydła zszokowały tych, którzy oglądali je w nowojorskiej galerii Matthew Brady ’ ego, a stereografie obrazów Gardnera dosłownie sprowadziły trójwymiarowe obrazy rzezi do amerykańskich salonów. Obrazy przedstawiały straszliwą rzeczywistość wojny w sposób, którego słowa Nigdy nie potrafiły. Wojna nie była już odległa ani romantyczna.

6. Bitwa mogła uratować Lincolna przed porażką w wyborach śródokresowych.
zaledwie kilka tygodni przed krytycznymi wyborami śródokresowymi, Antietam zapewnił Lincolnowi i jego kolegom Republikanom nie tylko militarny impuls, ale także bardzo potrzebny polityczny. Democrats campaigning on the failure of the war had appeared ready to take control Congress, a groupe of Lincoln that could ratchet pression on him to end The war. W wyborach w 1862 Republikanie faktycznie zdobyli miejsca w Senacie i utrzymali większość w Izbie.

7. Antietam oznaczał początek końca dla generała George ’ a McClellana.
Lincoln rozkazał przeciwstawiającemu się ryzyku dowódcy Armii Potomaku „zniszczyć armię rebeliantów, jeśli to możliwe” pod Antietam. McClellan, mając dwukrotnie więcej ludzi i wroga przypartego do Potomaku, miał wiele okazji, aby to zrobić, ale powstrzymywał się. 18 września, zamiast naciskać na walkę z ciężko zdziesiątkowanymi siłami Lee, McClellan zezwolił na odwrót, pisząc do żony: „Ci, w których ocenie polegam, mówią mi, że walczyłem wspaniale &, że to było arcydzieło sztuki.”Niecierpliwy Lincoln, którego McClellan określił jako „pawiana o dobrych intencjach”, nie był wśród tych, którzy głaskali ego generała. Po tym, jak McClellan wielokrotnie sprzeciwiał się ściganiu wroga, zirytowany Lincoln ostatecznie zwolnił generała ze stanowiska na początku listopada 1862 roku. Jedyną kampanią McClellana na czas trwania wojny była przegrana Demokratyczna kandydatka na prezydenta w 1864 roku. Jego klęska skłoniła jednego z oficerów Związku do złośliwego stwierdzenia, że McClellan spotkał się ” bez większego sukcesu jako polityk niż jako generał.”