Articles

alternatywy dla chemioterapii i radioterapii w leczeniu uzupełniającym raka płuc

ponieważ chemioterapia uzupełniająca powodowała jedynie niewielkie wydłużenie czasu przeżycia u pacjentów z rakiem płuc, badacze zwrócili się do oceny alternatywnych strategii leczenia dla tej populacji pacjentów. Immunoterapia Bacillus Calmette Guerin, Corynebacterium parvum i levamisole była oceniana w kilku prospektywnych randomizowanych badaniach i żadne badanie nie wykazało statystycznie istotnej różnicy w całkowitym czasie przeżycia. Interferon oceniano w trzech badaniach leczenia uzupełniającego po odpowiedzi na chemioterapię z powodu drobnokomórkowego raka płuc. Stosowano różne preparaty interferonu, ale żadne z badań nie wykazało istotnego wydłużenia czasu przeżycia. Retinoidy zostały ocenione jako leczenie uzupełniające po całkowitym wycięciu Stadium in-SCLC. Jedno badanie wykazało zmniejszenie liczby drugich guzów pierwotnych, a w szczególności nowotworów do palenia tytoniu u pacjentów leczonych palmitynianem retinylu. W Ameryce Północnej trwa drugie badanie z użyciem kwasu 13-cis retinowego. W ostatniej dekadzie zidentyfikowano kilka inhibitorów angiogenezy, które obecnie zaczynają być oceniane w warunkach klinicznych. National Cancer Institute of Canada Clinical Trials Group i European Organization for Research and Treatment of Cancer zainicjowały badanie adiuwantowego marimastatu, inhibitora metaloproteinazy, u pacjentów, u których wystąpiła odpowiedź na chemioterapię indukcyjną z powodu drobnokomórkowego raka płuc. Jest to pierwsze badanie adjuwantowe czynnika antyangiogenezy, które ma zostać rozpoczęte dla każdego typu nowotworu. Inne badane czynniki, które są obecnie poddawane testom fazy I i fazy II, obejmują przeciwciała monoklonalne, które mogą hamować wzrost komórek nowotworowych poprzez wiązanie się z czynnikami wzrostu lub które mogą być sprzężone z toksynami lub chemioterapeutykami, które prowadzą do śmierci komórek nowotworowych. W ostatniej dekadzie byliśmy świadkami eksplozji naszej wiedzy i zrozumienia regulacji prawidłowego i nowotworowego wzrostu komórek na poziomie molekularnym. Pozostaje tylko spekulacyjne w tym czasie, czy manipulacja nieprawidłowych genów w komórkach nowotworowych będzie klinicznie możliwe, i czy leczenie tego rodzaju mogą być stosowane w Warunkach adiuwantowych.