Amitabh Bachchan, (ur. 11 października 1942 w Allahabadzie, Indie) – indyjski aktor filmowy, być może najpopularniejsza gwiazda w historii indyjskiego kina, znany przede wszystkim z ról w filmach akcji.

Bachchan, syn znanego hinduskiego poety Harivansha Rai Bachchan, uczęszczał do Sherwood College w Nainital i na Uniwersytet w Delhi. Pracował jako dyrektor biznesowy w Kalkucie (Kalkuta) i występował w teatrze, zanim rozpoczął karierę filmową. Bachchan zadebiutował na dużym ekranie w Saat Hindustani (1969; „Siedmiu Indian”) i otrzymał pierwszą ze swoich licznych nagród Filmfare za występ w filmie Anand (1971). Pierwszy duży sukces odniósł z Zanjeerem (1973;”Łańcuch”). Następnie powstało kilka filmów akcji, w tym Deewar (1975; „Ściana”), Sholay (1975; „Żar”) I Don (1978). Nazywany” Big B”, Bachchan uosabiał nowy typ Gwiazdy akcji w indyjskich filmach, że „zły młody człowiek”, a nie romantyczny bohater. Był często porównywany do Clinta Eastwooda—chociaż, w przeciwieństwie do Eastwooda i innych amerykańskich gwiazd akcji, Bachchan był znany ze swojej wszechstronności, a wiele jego ról pokazywało jego talent do śpiewu, tańca i komedii.

do końca lat 70.Bachchan wystąpił w ponad 35 filmach i był uważany za najlepszą gwiazdę filmową Indii. Jego popularność była taka, że stał się czymś w rodzaju fenomenu kulturowego, przyciągając tłumy krzyczących fanów, gdziekolwiek się udał. Prawie śmiertelny wypadek na planie jego filmu Coolie w 1982 r.spowodował, że Narodowe czuwanie modlitewne stało się przyczyną jego powrotu do zdrowia. Jego kolejne filmy jednak wypadły słabo w kasie, a Bachchan wszedł do polityki za namową swojego przyjaciela premiera Indii Rajiva Gandhiego. W 1984 został wybrany do indyjskiego parlamentu zdecydowaną większością głosów, ale zrezygnował z mandatu w 1989 po zamieszaniu w skandal korupcyjny, który obalił rząd Gandhiego.

Bachchan powrócił do kina i zdobył National Film Award za rolę mafijnego Dona w filmie Agneepath (1990; „ścieżka ognia”). Później stał na czele Amitabh Bachchan Corporation Ltd., przedsięwzięcie rozrywkowe, które specjalizuje się w produkcji filmowej i zarządzaniu wydarzeniami. Firma była jednak nękana trudnościami finansowymi i Bachchan ostatecznie powrócił do występów. Jego późniejsze filmy to dramat kryminalny Hum (1991); Mohabbatein (2000; historie miłosne), który odniósł duży sukces kasowy; i czarny (2005), który został zainspirowany historią życia Helen Keller. Za ten ostatni film Bachchan zdobył kolejną krajową nagrodę filmową, a także otrzymał to wyróżnienie za występ w dramacie Paa (2009), grając chłopca cierpiącego na chorobę starzenia podobną do progerii.