struktura języka

wszystkie języki mają podstawowe reguły strukturalne, które umożliwiają sensowną komunikację.

każdy język jest inny. W języku angielskim przymiotnik pojawia się przed rzeczownikiem („red house”), podczas gdy w języku hiszpańskim przymiotnik pojawia się po („casa roja.”) W języku niemieckim, można umieścić rzeczownik po rzeczowniku razem, tworząc gigantyczne złożone słowa; w Chińskim, wysokość twojego głosu określa znaczenie twoich słów; w amerykańskim języku migowym, można przekazać pełne, gramatyczne zdania z czasem i aspektem, poruszając rękami i twarzą. Ale wszystkie języki mają strukturalne podstawy, które czynią je logicznymi dla ludzi, którzy je mówią i rozumieją.

pięć głównych elementów struktury języka to fonemy, morfemy, leksemy, składnia i kontekst. Wszystkie te elementy współpracują ze sobą, aby stworzyć znaczącą komunikację między jednostkami.

główne poziomy struktury językowej: ten diagram przedstawia relacje między typami jednostek językowych. Dźwięki mowy tworzą fonemy, które tworzą słowa. Słowa tworzą zdania, które mają znaczenie dosłowne i kontekstowe.

fonemy

fonem jest podstawową jednostką fonologii. Jest to najmniejsza jednostka dźwięku, która może powodować zmianę znaczenia w języku, ale sama w sobie nie ma znaczenia. Na przykład w słowach „piec” i „hamulec” zmieniono tylko jeden fonem, ale nastąpiła zmiana znaczenia. Fonem /r / sam w sobie nie ma znaczenia, ale pojawiając się w słowie całkowicie zmienił znaczenie tego słowa!

fonemy odpowiadają dźwiękom alfabetu, chociaż nie zawsze istnieje relacja jeden do jednego między literą a fonem (dźwięk, który wydaje się, gdy wypowiadasz słowo). Na przykład słowo „pies” ma trzy fonemy: /d/, /o/ I / G /. Jednak słowo „kształt”, mimo że ma pięć liter, ma tylko trzy fonemy: /SH/, /long-A/ I /p/. Język angielski ma około 45 różnych fonemów, które odpowiadają literom lub kombinacjom liter. W procesie segmentacji fonem może mieć określoną wymowę w jednym słowie, a nieco inną wymowę w innym.

morfemy

morfemy, podstawowa jednostka morfologii, są najmniejszą znaczącą jednostką języka. Morfem jest więc szeregiem fonemów, które mają specjalne znaczenie. Jeśli morfem zostanie zmieniony w jakikolwiek sposób, całe znaczenie tego słowa może zostać zmienione. Niektóre morfemy są pojedynczymi wyrazami (np. „jeść” lub „woda”). Są one znane jako wolne morfemy, ponieważ mogą istnieć same. Inne morfemy to przedrostki, przyrostki lub inne elementy językowe, które nie są pełnymi słowami, ale wpływają na znaczenie (takie jak „- s” na końcu „cats” lub „re -” na początku „redo.”), Ponieważ morfemy te muszą być dołączone do innego słowa, aby miały znaczenie, nazywane są morfemami związanymi.

w ramach kategorii morfemów związanych istnieją dwa dodatkowe podtypy: derywacyjny i fleksyjny. Morfemy derywacyjne zmieniają znaczenie lub część mowy słowa, gdy są używane razem. Na przykład słowo „smutny” zmienia się z przymiotnika na rzeczownik, gdy dodaje się do niego „-Ness” (smutek). „Akcja” zmienia znaczenie, gdy morfem „re-” jest dodawany do niego, tworząc słowo ” reakcja.”Morfemy fleksyjne modyfikują czasownik lub wartość liczbową rzeczownika; na przykład, gdy dodasz „-s” do „kota”, liczba kotów zmienia się z jednego na więcej niż jeden.

Lexemes

Lexemes to zbiór form fleksyjnych przyjmowanych przez pojedyncze słowo. Na przykład elementy lexeme RUN to ” run „(forma niezabezpieczona),” running „(forma odmieniona) i ” ran.”Ten lekseme wyłącza” (termin Pochodny—ma dołączony morfem Pochodny).

innym sposobem myślenia o leksemach jest to, że są one zbiorem słów, które byłyby zawarte pod jednym wpisem w słowniku—”bieganie” i „bieganie” byłyby znalezione pod „bieganie”, ale „biegacz” nie.

składnia

składnia jest zbiorem reguł konstruowania pełnych zdań ze słów i wyrażeń. Każdy język ma inny zestaw reguł składniowych, ale wszystkie języki mają jakąś formę składni. W języku angielskim najmniejszą formą zdania jest fraza rzeczownikowa (która może być po prostu rzeczownikiem lub zaimkiem) i fraza czasownikowa (która może być pojedynczym czasownikiem). Przymiotniki i przysłówki mogą być dodane do zdania, aby nadać mu dalsze znaczenie. Kolejność słów ma znaczenie w języku angielskim, chociaż w niektórych językach kolejność ma mniejsze znaczenie. Na przykład angielskie zdania „the baby ate the carrot „i” the carrot ate the baby ” nie oznaczają tego samego, mimo że zawierają dokładnie te same słowa. W językach takich jak Fiński szyk wyrazów nie ma znaczenia dla ogólnego znaczenia—różne szyki wyrazów są używane do podkreślenia różnych części zdania.

kontekst

kontekst to sposób, w jaki wszystko w języku działa razem, aby przekazać określone znaczenie. Kontekst obejmuje ton głosu, mowę ciała i używane słowa. W zależności od tego, jak dana osoba coś mówi, trzyma swoje ciało lub podkreśla pewne punkty zdania, można przekazać wiele różnych wiadomości. Na przykład słowo „niesamowite”, gdy mówi się z dużym uśmiechem, oznacza, że osoba jest podekscytowana sytuacją. „Niesamowite”, powiedział ze skrzyżowanymi rękami, przewróconymi oczami i sarkastycznym tonem, oznacza, że osoba nie jest zachwycona sytuacją.