bit parzystości, znany również jako bit sprawdzający, jest pojedynczym bitem, który może być dołączony do ciągu binarnego. Jest on ustawiony na 1 lub 0, aby całkowita liczba 1-bitów była parzysta („parzysta parzystość”) lub nieparzysta („nieparzysta parzystość”).

celem bitu parzystości jest zapewnienie prostego sposobu na późniejsze sprawdzenie błędów. Gdy dane są przechowywane lub przesyłane elektronicznie, często zdarza się, że bity „odwracają” — zmieniają się z 1 na 0 lub odwrotnie. Kontrola parzystości może wykryć niektóre z tych błędów. Na przykład, aby sprawdzić sekwencję binarną o parzystej Parzystości, można zliczyć całkowitą liczbę jedynek. Jeśli liczba nie jest parzysta, prawdopodobnie wystąpił błąd.

nieodłączną słabością tego typu sprawdzania błędów jest to, że może wykryć tylko nieparzystą liczbę błędów w sekwencji. Jeśli parzysta liczba bitów zostanie odwrócona, kontrola parzystości jej nie wychwyci.

przykładowy proces sprawdzania parzystości

1. dane 10101 otrzymują parzysty bit parzystości równy 1, co skutkuje sekwencją bitów 101011.
2. te dane są przesyłane do innego komputera. Podczas transportu dane są uszkodzone, a komputer otrzymuje nieprawidłowe dane 100011.
3. komputer odbierający oblicza parzystość: 1+0+0+0+1+1 = 3. Następnie wykonuje 3 modulo 2 (reszta z 3 podzielona przez 2), oczekując wyniku 0, który wskazywałby, że liczba jest parzysta.
4. zamiast tego otrzymuje wynik 3 modulo 2 = 1, wskazując, że liczba jest nieparzysta. Ponieważ szuka liczb o parzystości, prosi oryginalny komputer o ponowne wysłanie danych.
5. tym razem dane przychodzą bez błędów: 101011. Komputer odbierający oblicza 1+0+1+0+1+1 = 4.
6. 4 modulo 2 = 0, wskazujące parzystość. Bit parzystości jest usuwany z końca sekwencji, a dane 10101 są akceptowane.

sprawdzanie bitów, terminów sprzętowych, oznaczanie parzystości, sprawdzanie parzystości, parytetu przestrzeni