chociaż Wielka Brytania nie może twierdzić, że jest domem Bobsleje, ma mocny powód, aby być założycielem sportu. Wynalazek bobsleja został przypisany grupie Anglików na wakacjach w St Moritz w Szwajcarii pod koniec 1800 roku, podczas gdy istnieją również zdjęcia z początku 1880 roku chłopców w Harrow School pędzących po ośnieżonych stokach na sankach połączonych ze sobą.

pierwszy Tor przeznaczony wyłącznie dla bobslejów został otwarty w 1902 roku tuż za St Moritz, z tym torem i wieloma z tych, które po nim nastąpiły, oferującymi prostą jazdę, a nie zakręty, do których jesteśmy przyzwyczajeni dzisiaj.

British Bobsleigh został oficjalnie utworzony w 1927 roku w Nowym Jorku jako brytyjski organ zarządzający tym sportem, a w 1980 roku stowarzyszenie zostało włączone do British Bobsleigh Association Ltd. BBA połączyło się z British Bob Skeleton Association, by w 2015 roku stać się BBSA.

wiodąca droga

Wielka Brytania może twierdzić, że przodowała w rozwoju nowoczesnego bobsleju, który został wyprodukowany przez małą grupę młodych inżynierów w Leeds przed zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi w 1980 roku. Był daleki od oryginalnych drewnianych sanek używanych w początkach sportu i miał wiele nowych funkcji, z których jedna była inspirowana Concorde.

udział Olimpijski

Bobsleje mężczyzn zostało włączone do pierwszych zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1924 roku, zaledwie rok po utworzeniu FIBT (IBSF) i od tego czasu jest kluczową częścią Igrzysk. Sport pojawił się na każdej olimpiadzie bar 1960 w Kalifornii, z 2-osobowym bobslejem dołączył do partii osiem lat po wersji 4-osobowej, w 1932 roku.

Wielka Brytania zdobyła złoto na Igrzyskach Olimpijskich w 1964 roku, a Tony Nash i Robin Dixon osiągnęli najwyższe wyróżnienie w 2-osobowym bobie w Innsbrucku.

sukces ten poprzedził srebrny medal na inauguracyjnych Igrzyskach, kiedy Ralph Broome, Thomas Arnold, Alexander Richardson i Rodney Soher zajęli drugie miejsce za szwajcarskimi odpowiednikami we francuskim kurorcie Chamonix. Brązowy medal zdobył w Nagano w 1998 roku dzięki uprzejmości 4-osobowej drużyny Seana Olssona, Deana Warda, Courtney Rumbolt i Paula Attwooda.

Wielka Brytania zdobyła brązowy medal w 2019 roku po dyskwalifikacji dwóch rosyjskich sanek z igrzysk w Soczi w 2014 roku. John Jackson, Bruce Tasker,Stu Benson i Joel Fearon zajęli piąte miejsce w Rosji, ale prawie sześć lat później awansowali na podium.

Mica McNeill i Jazmin Sawyers zdobyli srebro igrzysk olimpijskich młodzieży w Innsbrucku w 2012 roku, a Kelsea Purchall zdobyła brąz igrzysk olimpijskich młodzieży cztery lata później w Lillehammer.

najnowsze wyniki

Bobsleje pozostaje najbardziej utytułowanym zimowym sportem drużynowym w Wielkiej Brytanii, a w sezonie 2019/20 zdobył już historyczny srebrny medal na torze Pucharu Świata dla 2-osobowej drużyny.

Po zakończeniu sezonu 2018/19, kiedy to Brad Hall i Nick Gleeson zajęli czwarte miejsce na podium sezonu w Whistler, Hall i Greg Cackett poprawili ten wynik, zajmując drugie miejsce w wyścigu Pucharu Świata w Igls w styczniu 2020 roku.

w sezonie 2017/2018 czteroosobowe zespoły zdobyły brąz Pucharu Świata w Park City i srebro w Whistler, ustanawiając tym samym rekord najszybszej wówczas prędkości w historii bobsleju na poziomie 97 km / h.

zespół wcześniej zdobył srebro na imprezie Pucharu Świata w Lake Placid w 2013 roku, aby zarejestrować pierwsze podium od 1997 roku, a następnie sięgnął po złoto na imprezie Pucharu Ameryki Północnej w Park City w 2014 roku.

Bobsleje kobiet

Bobsleje kobiet stał się sportem olimpijskim w 2002 roku i wystąpił na czterech igrzyskach olimpijskich, które nastąpiły. Bobsleje kobiet nadal zwiększa swój poziom uczestnictwa i Brytyjki wielokrotnie osiągnęły czołowe trzy miejsca w imprezach światowych.

Mica McNeill i Mica Moore zostali mistrzami świata juniorów w 2017 roku, a McNeill i Montell Douglas zdobyli złoto Pucharu Europy w Winterbergu w tym samym sezonie. McNeill ma na swoim koncie również liczne medale Pucharu Ameryki Północnej.

McNeill i Moore uplasowały się na piątym miejscu w zawodach Pucharu Świata w listopadzie 2017 roku, a w lutym 2018 roku w PyeongChang osiągnęły najlepszy w historii Olimpijski wynik kobiet.

wielokrotna medalistka Mistrzostw Świata Nicola Minichiello i Gillian Cooke zdobyli złoto na Mistrzostwach Świata w 2009 roku, a Minichiello zdobył również srebro w parze z Jackiem Daviesem na tej samej imprezie cztery lata wcześniej w Calgary. Minichiello i Davies zapewnili sobie najlepsze miejsce na Mistrzostwach Świata w pchnięciu kulą w 2005 roku, podczas gdy Paula Walker zdobyła złoto mistrzostw świata juniorów w Lake Placid w 2011 roku, a Michelle Coy-Martin była dwukrotnie wicemistrzynią świata.