Articles

Co To jest mikoryza?

jakie są korzyści dla upraw?

ponad 90% ziemskich roślin naczyniowych to mykotropy – rośliny, które tworzą symbiotyczne związki z mikoryzami. Grzyby te przyczyniły się do rozwoju roślin na długo przed wynalezieniem przez ludzi rolnictwa. W rzeczywistości wiele roślin uważa się za obligatoryjne mikotrofy, tj. zależne od mikoryzy dla zdrowego wzrostu (np. kukurydza, marchew, oliwa, konopie indyjskie). Jednak nowoczesne metody rolnicze, w tym fumigacja, wyrównywanie cięcia i napełniania, sterylizacja podłoży uprawowych, a nawet uprawa, tępią mikoryzy wraz z docelowymi patogenami. Ponowne wprowadzenie mikoryzy w glebie przywraca roślinom zdolność do wchłaniania cennych składników odżywczych. W wyniku tej poprawy w pobieraniu składników pokarmowych wykazano, że mikoryzy wykazują poprawę zdrowia, wyższe plony i odporność na stres.

jakie są korzyści dla środowiska?

mikoryzy mają bezpośredni wpływ na sześć z ośmiu mierzalnych granic Planet: cykl fosforu, cykl azotu, zmiana klimatu, wykorzystanie wody słodkiej, użytkowanie gruntów i zakwaszenie oceanów. Niektóre z mechanizmów, które odgrywają kluczową rolę w tych korzyściach dla środowiska, opisano poniżej:

  • wpływ mikoryzy na potencjalne zmniejszenie zużycia fosforu jest dramatyczny. Fosfor (P) jest pierwiastkiem chemicznym niezbędnym dla roślin i nieodnawialnym. Większość roślin jest w stanie wchłonąć około 15% nawozu fosforowego, pozostawiając 85% na spływ i prowadząc do ogromnego nadmiaru nawożenia, co powoduje zanieczyszczenie źródeł wody i gleby oraz zanieczyszczenie alg niebieskich, nie wspominając o utraconych funduszach zainwestowanych w zmarnowany nawóz chemiczny. Mikoryzy są w stanie rozpuszczać i aktywnie absorbować fosfor, mobilizując go z szerokich powierzchni gleby do rośliny. Efektem końcowym są znaczne oszczędności w zużyciu nawozów fosforowych.
  • Grzyby mikoryzowe są jedynymi znanymi organizmami produkującymi glikoproteiny zwane glomalin (nawiasem mówiąc nazwane od rodzaju glomus). Glomalin jest lepką substancją, która działa jako „klej glebowy”, który przenika materię organiczną i wiąże ją z mułem, piaskiem i gliną. To właśnie nadaje glebie jej przechylenie – gładką ziarnistą teksturę wysokiej jakości gleby. Glomalin jednocześnie ożywia glebę, dodaje struktury gleby i sekwestruje węgiel atmosferyczny, który jest przepuszczany przez rośliny symbiontowe. Badania wykazały, że glomalin stanowi 27% węgla w glebie, co czyni go jednym z najważniejszych pochłaniaczy węgla na ziemi.