Po pierwsze, mam dla Ciebie nadzieję, że nigdy tak się nie poczujesz. Życzę Ci tylko szczęścia i dumy, gdy spoglądasz wstecz na swoje życie. Ale w wieku 36 lat Wiem, że nie jestem jedyną osobą, która stanęła twarzą w twarz z rzeczywistością niezadowalającego życia.

w moim przypadku było kilka niezapomnianych chwil, w których zdałem sobie sprawę, że czuję się, jakbym roztrwonił całą swoją egzystencję. Po raz pierwszy rozpoznałem to uczucie, gdy zdecydowałem się nie iść na zjazd absolwentów, gdy miałem 28 lat… mimo, że odbywa się to zaledwie kilka przecznic od mojego domu w centrum Saint Paul.

to się znowu stało, gdy miałem 30 lat i uczestniczyłem w castingu do największego frajera w Mall of America. Każdy niedoszły uczestnik musiał na zmianę kręcić się w kółko, rozmawiając o tym, z czego był najbardziej dumny w swoim życiu.

no kurde.

zdałem sobie sprawę, że w moim życiu nie było nic, co sprawiłoby, że byłbym z siebie naprawdę dumny.

oczywiście, to nie jest tak, że nic nie zrobiłem ze swoim życiem w wieku 30 lat. Problem polegał na tym, że nic, co osiągnąłem, nie miało dla mnie trwałej wartości. Nie tylko to, ale czułem się tak, jakbym nie miał własnej ścieżki i w zasadzie poszedł tam, gdzie wiał wiatr.

To był niespełniony sposób na życie, a znalezienie drogi Zajęło mi jeszcze jakieś 5 lat. Ale dzisiaj mogę śmiało powiedzieć, że chociaż moje życie nie jest dokładnie tam, gdzie chcę, jestem dumny z tego, jak daleko zaszedłem i dokąd zmierzam.

i przyszło mi do głowy, że kilka taktyk, które pomogły mi zmienić moje sposoby, może nawet pomóc Tobie. Na wypadek, gdybyś kiedykolwiek znalazł się bez celu dryfując w tym świecie i czując, że zmarnowałeś już zbyt wiele lat.

zacząłem oglądać Pana Rogersa ponad rok temu, zanim zacząłem pisać tutaj na Medium. Cóż, szczerze mówiąc, pierwszy raz oglądałem go w latach 80-tych jako dziecko.

ale proponuję zacząć streamować program jako dorosły. Zaufaj mi, akta sądowe i NCIS mogą poczekać. Jeśli czujesz, że Twoje życie nie jest na dobrej drodze, na pewno potrzebujesz prawdziwej pozytywności wypełniającej twój umysł.

nie ma nic lepszego niż Pan Rogers, który pomoże Ci łatwo zmienić sposób myślenia. Słuchaj go podczas pracy. Oglądaj to z rodziną. Niech niewinność i powaga nasiąkną twoją duszą.

to co kocham najbardziej w sąsiedztwie Pana Rogersa to to, że nie tylko dzisiaj jest istotne — jest konieczne. Tak jak dzieci, dorośli muszą wiedzieć, że są wyjątkowi i mają znaczenie. Jeśli chcesz wieść znaczące życie, musisz wierzyć, że masz coś dobrego, co możesz dać światu.

praca Pana Rogersa może pomóc ci uwierzyć w siebie. Może nawet pomóc ci się zrelaksować i przestać martwić się tak bardzo o to, co powinieneś lub nie powinieneś robić, a zamiast tego dostroić się do robienia tego, co kochasz. Wystarczy spojrzeć na wszystkich dorosłych bez wstydu, którzy czerpią prawdziwą radość ze swoich pasji-wystarczy zainspirować każdego dorosłego do podążania za swoją prawdą.

oglądanie zeszłorocznego Mistera Rogersa zainspirowało mnie do podjęcia prawdziwej kariery pisarskiej i cieszę się, że zwróciłem uwagę na te uczucia.

Try dreaming big. Naprawdę duży.

Jeśli czujesz się przygnębiony, jakbyś zgubił swoją drogę, a może nigdy jej nie znalazłeś, łatwo jest powiedzieć sobie, że nie zasługujesz na wielkie marzenia. Może dorastałeś w środowisku, w którym w ogóle nie chciałeś marzyć.

zbyt wielu dorosłych wyrasta, aby stracić poczucie magii, a wraz z tym tracą również zdolność do marzeń. Mówimy o byciu realistycznym lub praktycznym, tak jakby sen był zły dla duszy.

w ciągu ostatniego roku dowiedziałem się, że zdolność do wielkich marzeń jest prawdopodobnie jedną z najważniejszych cech, które możesz doskonalić jako dorosły. Naprawdę tak trudno w to uwierzyć?

dawanie sobie pozwolenia na śnienie ogromnych (bo tak wielkich, że przerażających) marzeń otwiera całe nasze życie na coś, co nazywa się możliwością. Możliwość jest ściśle związana z pozytywnością i optymizmem.

i to absolutnie zmienia życie.

Kiedy zacząłem oglądać i czytać więcej prac Freda Rogersa, zainspirowało mnie to do wielkich marzeń. Gdyby poświęcił swoje życie dzieleniu się dobrą nowiną, że każda osoba ma coś dobrego dla tego świata, z pewnością mógłbym pójść za moim marzeniem, aby pisać o trudnych tematach.

moim wielkim marzeniem jest stworzenie pracy, która pomoże innym dorosłym w pozytywnym zarządzaniu ich wielkimi uczuciami. Staram się pisać o bardzo ludzkich sprawach, o których tak wielu z nas boi się mówić otwarcie.

i marzę o zrobieniu solidnej kariery z takim pisaniem. Szczerze mówiąc, w miarę upływu czasu myślę, że moje marzenia rosną, a możliwości wciąż się rozszerzają.

jednym z moich ulubionych internetowych pisarzy jest Mastin Kipp i często mówi o tym, jak trauma może informować o celu. To świetny sposób, aby spojrzeć na swoją przeszłość, nawet jeśli nie jesteś teraz szczególnie dumny z siebie.

w mojej przeszłości było wiele traumy, w tym rodzinna historia chorób psychicznych, nadużyć i kilka bardzo złych wyborów, które podjąłem po drodze. Straciłem większość moich dwudziestych z powodu depresji i starałem się zaprzyjaźnić jako kobieta, u której zdiagnozowano autyzm w późniejszym życiu.

wszystkie te rzeczy dodały mi poczucia bezwartościowości przez bardzo długi czas. Nie wiedziałam, co mogę zaoferować światu, a przede wszystkim chciałam się ukryć.

ale Mastin Kipp jest na coś, kiedy mówi o używaniu traumy do informowania o celu. W skrócie, oznacza to zastanawianie się, jak można wykorzystać swoje negatywne doświadczenia w pozytywny sposób.

Jak wykorzystać traumę, by uczynić świat lepszym?

to niezwykle produktywne, ale często pomijane pytanie.

Oceń swoje miejsce kontroli.

w pewnym momencie w szkole średniej lub na studiach, mogłeś się dowiedzieć o wewnętrznym kontra zewnętrznym locus kontroli. Ludzie z zewnętrznym locus kontroli mają tendencję do poczucia, że życie jest coś, co po prostu dzieje się z nimi.

z drugiej strony, osoby z wewnętrznym locus kontroli cieszą się większym poczuciem władzy nad własnym życiem.

wiele miesięcy temu, kiedy po raz pierwszy dowiedziałem się o tym pojęciu, wstydziłem się przyznać, że czułem się (głównie) bezsilny nad swoim życiem. Zastanawiałam się, czy jest w ogóle możliwa zmiana miejsca kontroli, i zajęło mi to wiele lat.

dzisiaj z przyjemnością informuję, że naprawdę można przełączyć się z zewnętrznego locus kontroli na wewnętrzny. I powiedziałbym, że wszystko zaczyna się od śmiałości do marzeń, a następnie pracy w kierunku tych wielkich marzeń każdego dnia.

dobra wiadomość jest taka, że zmiana jest o wiele łatwiejsza niż mogłoby się wydawać. Gdy otworzysz się na świat możliwości, praca staje się nieco uzależniająca. Zaczynasz szukać kluczy do zamków, o których istnieniu nie wiedziałeś.

dla mnie? To prawie tak, jakbym spędził całe życie w trybie „Wypróbuj mnie”, a potem nagle przełączyłem się na prawdziwą rzecz, gdy zacząłem pisać w zeszłym roku (i wreszcie zacząłem pracować nad realizacją moich marzeń).

nauczyłem się wartościowej lekcji, że naprawdę mamy o wiele większą kontrolę nad swoją sytuacją, niż często chcemy wierzyć. Pod pewnymi względami łatwiej jest poczuć się sfrustrowanym przez wszechświat, a potem powiedzieć sobie, że nie ma sensu nawet próbować zmieniać naszego życia.

Jeśli masz zewnętrzny locus kontroli, można zrobić pracę, aby zacząć brać odpowiedzialność za swoje wyniki i ewentualnego sukcesu. Gdy zaczniesz wkładać w pracę, aby poprawić swoje życie i zacząć osiągać swoje cele, doświadczysz dumy, która przeniesie cię do następnego kroku.

puść swoje lęki.

cokolwiek się stanie, jedną z największych rzeczy, które możesz zrobić dla swojej przyszłości, jest porzucenie swoich lęków. Wiem, że łatwiej powiedzieć niż zrobić, ale jeśli już jesteś w miejscu skrajnego rozczarowania swoim życiem, co jeszcze naprawdę masz do stracenia?

osobiście zmarnowałem mnóstwo czasu tylko dlatego, że bałem się iść po życiu, którego chciałem. Bałem się rozgniewać moich rodziców albo skończyć w piekle. Boi się wyglądać głupio i czuć się jak kompletna porażka.

ale trzymanie się tych wszystkich lęków nie zbudowało mojej przyszłości. Te obawy sprawiły, że utknęłam przy podejmowaniu decyzji, których nawet nie chciałam. Albo te lęki sprawiły, że kołyszę się na wietrze.

jednym z największych problemów w życiu z naszymi lękami jest sposób, w jaki czujemy się sparaliżowani, jakbyśmy nie mieli wyjścia. Więc mówimy sobie, że utknęliśmy i naprawdę w to wierzymy. I wtedy podejmujemy wszystkie nasze decyzje, jakbyśmy mieli tak mało wyborów.

oczywiście powtarzamy sobie, że nie mamy wyboru.

Po latach, jeśli czujemy, że mamy zbyt mało do pokazania przez wszystkie nasze lata, możemy spojrzeć wstecz na nasze życie ze wstydem lub żalem. Wszystko dlatego, że baliśmy się marzyć i ryzykować.

nie wierzę już w dawanie strachu takiej władzy nad moim życiem. To nie jest warte bólu.

i wszyscy jesteśmy warci o wiele więcej.