„„

demonstranci protestują na zewnątrz Hotel Hyatt, w którym demokratyczny Komitet Narodowy rozpoczął swoje letnie spotkanie w Chicago w 2018 roku. Demonstranci protestowali przeciwko stosowaniu superdelegatów przez Partię Demokratyczną, co było jedną z kwestii, które miały zostać poruszone na posiedzeniu. Scott Olson/Getty Images

kiedy rozpoczęła się kampania prezydencka w 2008 roku, nie było tak wielkiej historii, że będą superdelegaci na Demokratycznej Konwencji Narodowej w Denver w Kolorado w 2008 roku. W końcu superdelegaci byli na każdej konwencji, odkąd zostali stworzeni przez demokratyczny Komitet Narodowy (DNC) w 1982 roku . W poprzednich konkursach superdelegaci nie cieszyli się dużym zainteresowaniem. Ale gdy demokratyczne prawybory zmniejszyły liczbę konkurentów o nominację, doszło do bliskiego wyścigu między senatorami Hillary Clinton i Barackiem Obamą. Nawet gdy koniec demokratycznego kalendarza prawyborów 2008 zakończył się, obaj kandydaci byli łeb w łeb dla nominacji Partii Demokratycznej na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Wyniki prawyborów i wyborów, w tym te w Super Tuesday-dzień mający na celu ustanowienie wyraźnego lidera-nie przyniosły oczywistego kandydata.

z uwagi na to, że delegaci Clintona i Obamy są tak blisko, sądzono, że w sezonie zasadniczym 2008 superdelegaci będą mieli ogromny wpływ na to, którego kandydata Demokraci nominują do startu w wyborach prezydenckich. Ostatecznie Obama zdobył nominację dzięki po części superdelegatom, którzy odeszli od Clintona na jego stronę, choć był on również przed delegatami .

więc kim są ci superdelegaci? I skąd oni mają tyle mocy?

delegaci wygrywający w prawyborach i wyborach są uznawani za zaprzysiężonych wyborców, którzy mają reprezentować wolę osób, które głosowały na konkretnego kandydata. Na krajowym zjeździe delegaci ci mają głosować na kandydata wybranego przez tysiące wyborców, których reprezentują. Tak nie jest w przypadku superdelegatów.

Superdelegaci to po prostu „nieobsadzeni wyborcy.- Ich głos reprezentuje ich własny wybór, a nie życzenia wyborców, a ci niezrzeszeni delegaci mogą zaprzysiężać swoje głosy według własnego uznania.

Superdelegaci muszą zastanowić się, jak ostrożnie wykorzystać swoje głosy. Mogą oni:

regulamin wyboru delegatów Komitetu Narodowego Demokratów mówi, że delegaci „powinni z czystym sumieniem odzwierciedlać uczucia tych, którzy ich wybrali.”W przeciwieństwie do tego, superdelegat może również głosować na swoje sumienie”.”Jest to jeden ze sposobów na powiedzenie, że superdelegat może nie głosować tak, jak większość wyborców, ale na kandydata, którego uważa za najlepszego.

aby wygrać nominację Partii Demokratycznej na prezydenta w 2020 roku, kandydat musi zebrać 1991 delegatów – połowę z 3979 wszystkich delegatów plus 1. Delegaci w 2020 lub w dowolnym innym roku są wygrywani przez głosy z prawyborów stanowych lub Kaukazu. Ogólnie rzecz biorąc, delegaci są nagradzani procentowo w demokratycznych konkursach nominacyjnych; jest to w przeciwieństwie do niektórych konkursów republikańskich, które są zwycięzca bierze wszystko. Więc jeśli jeden Demokratyczny kandydat wygra 60% głosów w stanie, który oferuje 10 delegatów, na przykład, Ten kandydat wygra 6 delegatów w tym stanie. To trwa stan po stanie, a zazwyczaj jeden kandydat udaje się zebrać wyraźną większość delegatów przed konwentem.

w demokratycznych prawyborach w 2020 roku jest około 764 superdelegatów, co stanowi około 16 procent liczby delegatów dla partii . Tymi superdelegatami są Demokratyczni członkowie Kongresu, wysocy rangą członkowie Partii Demokratycznej, gubernatorzy stanu oraz byli prezydenci i wiceprezydenci . (Zaprzysiężeni delegaci są wybierani na szczeblu lokalnym lub stanowym i są zwykle zwykłymi członkami partii, którzy aplikowali i prowadzili kampanię na rzecz miejsc.)

Superdelegaci mogą zmieniać swoje przyrzeczenia z jednego kandydata na drugiego na Konwencji Krajowej. Mogą również złożyć ślubowanie i zmienić się na długo przed konwentem. Niektórzy twierdzą, że daje to superdelegatom nadmierny wpływ na przebieg pierwotnego zachowania wyborczego, a ponieważ wiedzą o tym, kandydaci często omdlewają nad superdelegatami, aby zdobyć ich przychylność . Kiedy się zmienią, zwykle odzwierciedla to kierunek, w którym widzą głosowanie. Na przykład 30 superdelegatów zmieniło Clintona na Obamę w 2008 roku po tym, jak zdobył wąską przewagę w zaprzysiężonych delegatach. Więcej mogło się zmienić, ale Clinton zrezygnował w tym momencie.

zazwyczaj jednak superdelegaci nie zmieniają zdania, nawet gdy kandydaci błagają ich o zmianę sojuszy, tak jak zrobił to Bernie Sanders w sezonie zasadniczym 2016 . Tam często robi się bałagan.

w 2016 roku wielu superdelegatów pojawiło się wcześnie, popierając Hillary Clinton, co spowodowało, że Sanders twierdził, że demokratyczne władze partii manipulowały systemem, aby zamienić opinię publiczną na korzyść Clintona, zadanie ułatwione przez z natury mylący i niechlujny system delegatów/superdelegatów. Mimo, ze Clinton wygral wiekszosc zaprzysiężonych delegatów, Sanders i jego zwolennicy mysleli, ze jej wczesne poparcie od tak wielu superdelegatow moglo zachwiac glównych wyborców .

w wyniku tych konfliktów Sanders i jego działacze dążyli do kilku zmian w procesie nominacji, które w większości zostały odrzucone przez DNC. Jednak w wyborach w 2020 r. wprowadzono jedną dużą zmianę – superdelegaci nie mogli już oddawać swoich głosów podczas pierwszej tury na Konwencji Narodowej, chyba że wynik był już pewny .

więc dlaczego Partia Demokratyczna ma superdelegatów? A czy Partia Republikańska ma coś takiego?