Nielsen SoundScan rozpoczął śledzenie danych sprzedaży dla Nielsen 1 marca 1991 roku. 25 maja Billboard opublikował listę Billboard 200 i Country Album charts opartą na SoundScan „piece count data”, a pierwsza lista Hot 100 debiutująca z systemem ukazała się 30 listopada 1991 roku. Wcześniej Billboard śledził sprzedaż, dzwoniąc do sklepów w całych Stanach Zjednoczonych i pytając o sprzedaż – metodę, która była z natury podatna na błędy i otwarta na bezpośrednie oszustwa. Rzeczywiście, podczas przechodzenia od metody wywoływania do śledzenia, wykresy airplay i sprzedaży (już monitorowane przez Nielsen) i Hot 100 (wtedy nadal korzystające z systemu wywoływania) często nie pasowały do siebie (na przykład „Promise of a New Day” Pauli Abdul i „Fading Like A Flower” Roxette osiągnęły znacznie wyższe szczyty Hot 100 niż ich rzeczywista sprzedaż i airplay pozwoliłyby im na to).Chociaż większość menedżerów wytwórni przyznała, że nowa metoda jest znacznie dokładniejsza niż stara, zmienność wykresu i jego równowaga geograficzna początkowo spowodowały głębokie zaniepokojenie, zanim zmiany i zmiany rynkowe, które przyniosły, zostały zaakceptowane w całej branży. Tower Records, druga co do wielkości sieć detaliczna w kraju, początkowo nie została uwzględniona w próbie, ponieważ jej sklepy są wyposażone w różne technologie pomiaru sprzedaży.Początkowo niektórzy dyrektorzy branży skarżyli się, że nowy system—który opierał się na pomiarze sprzedaży high-tech, a nie szacunkach pracowników sklepu—opierał się na niewystarczającej próbie, która faworyzowała ustalone i główne akty niż nowicjusze.

Recording Industry Association of America śledzi również sprzedaż (a dokładniej przesyłki minus potencjalne zwroty) w dłuższej perspektywie za pośrednictwem systemu certyfikacji RIAA; nigdy nie stosowało ani Nielsen SoundScan, ani metody wywoływania sklepu.

pierwszym numerem 1 listy Billboard Hot 100 przez Nielsen SoundScan był „Set Adrift on Memory Bliss” P. M. Dawn.

inne zmiany również w dużej mierze wpłynęłyby na Hot 100 w przyszłości, polegające na tym, że piosenki tylko w radiu będą mogły być notowane w 1998 roku, a widoki na YouTube będą odgrywały część decyzji o wyborze Hot 100 w 2013 roku.

w grudniu 2019 r.Valence Media, obecna spółka dominująca Billboardu, przejęła Nielsena biznes danych muzycznych, łącząc go z billboardem po raz pierwszy od czasu jego spin-offu do E5 Global Media od Nielsen Business Media.