Karl Langer badał zmiany kierunkowe w mechanicznych i fizycznych właściwościach skóry . Stworzył serię diagramów przedstawiających linie rozszczepu skóry i pokazał, że orientacja tych linii zbiegła się z dominującą osią napięcia mechanicznego w skórze . Wcześniej linie te były uważane za funkcję statyczną. Postanowiliśmy określić, czy linie Langera mają element dynamiczny i zdefiniować dowolny obrót orientacji linii Langera na twarzy z ruchem twarzy.

sto siedemdziesiąt pięć naevi zostało wyciętych z twarzy i szyi 72 ochotników przy użyciu okrężnych biopsji skórnych. Przed zabiegiem na skórze zaznaczono pionową linię przez środek każdego naevu. Po wycięciu obserwowano zniekształcenia powstałych ran. Orientację długiej osi każdej rany, w stosunku do wcześniej zaznaczonej pionowej linii, mierzono goniometrem z ochotnikiem w stanie spoczynku i trzymającym twarz w pięciu standardowych wyrazach twarzy: usta otwarte, uśmiechnięte, oczy szczelnie zamknięte, brwi i uniesione brwi. Celem było zmierzenie orientacji długiej osi rany z twarzą w spoczynku, a następnie rotacja rany z ruchem twarzy.

po wycięciu u 171 ze 175 ran w stanie spoczynku zaobserwowano zniekształcenie eliptyczne. Dwadzieścia dziewięć ran utrzymywało tę samą orientację zniekształceń we wszystkich wyrazach twarzy. W pozostałych ranach długa oś rany obracała się nawet o 90°. Ilość rotacji różniła się między miejscami (p > 0.0001).

wnioskujemy, że linie Langera nie są cechą statyczną, ale są dynamiczne z obrotem do 90°. Możliwe jest, że ten obrót w osi napięcia mechanicznego wpłynie na pojawienie się powstałej blizny.