kiedy nakładasz mapę aktywnych wulkanów na świecie na mapę trzęsień ziemi w ciągu ostatnich trzydziestu lat, możesz zobaczyć, że idealnie pasują. Dzieje się tak dlatego, że większość wulkanizmu i większość aktywności sejsmicznej na Ziemi znajduje się na granicach między płytami tektonicznymi. Jednak te dwa zjawiska nie są bezpośrednio ze sobą powiązane.

najlepszym przykładem korelacji między wulkanizmem a aktywnymi sejsmicznie strefami jest „pierścień ognia” przy Oceanie Spokojnym (link do mapy pierścienia ognia, treść dostarczona wkrótce). Wokół Oceanu Spokojnego znajdują się strefy subdukcji (Filipiny, Japonia, Wyspy Aleutów, Alaska, Ameryka Południowa). W strefach subdukcji gęsta i uwodniona litosfera oceaniczna tonie w płaszczu. Woda zawarta w skorupie oceanicznej obniża temperaturę topnienia otaczających skał, co tworzy magmę. Ta gorętsza i mniej gęsta magma porusza się w kierunku powierzchni, gdzie generuje intensywny wulkanizm, który dał swoją nazwę „pierścieniu ognia”.

ale w przypadku „pierścienia ognia” trzęsienia ziemi i wulkany nie są bezpośrednio związane. Oczywiście trzęsienia ziemi zdarzają się w tych strefach subdukcji, ale tak naprawdę nie powodują erupcji.

jednak w bardzo specyficznych warunkach trzęsienia ziemi i aktywność wulkaniczna są rzeczywiście połączone. Erupcje wulkaniczne obserwuje się czasami po wielkim trzęsieniu ziemi. Naukowcy mają na to trzy wiarygodne wyjaśnienia:

• fale sejsmiczne mogą osłabić górną część komory magmowej i spowodować erupcję;
• fale sejsmiczne mogą zakłócać gazy wewnątrz komory magmowej i powodować wybuchową erupcję;
• napięcie wokół komory magmowej może rozwinąć się po trzęsieniu ziemi i spowodować erupcję.