(Reuters) – nowy dokument Watykański nakazuje biskupom na całym świecie ponowne wprowadzenie starej mszy Łacińskiej opuszczonej pod koniec lat 60., jeśli tradycjonalistyczni katolicy na swoich obszarach tego zażądają.

papież Benedykt po raz pierwszy wydał dekret w tej sprawie trzy lata temu, ale tak zwana Msza Trydencka jest nadal dość rzadka w Kościołach Katolickich, gdzie nowoczesna msza w języku lokalnym jest normą i nadal będzie standardową liturgią.

oto kilka szczegółów na temat tego, jak łacina była używana w Kościele katolickim i starania papieża Benedykta o jej poparcie.

* z greckiego na łacinę: Jezus i jego uczniowie mówili po aramejsku, języku bliskim hebrajskiemu, a ewangeliści pisali Ewangelie po grecku, lingua franca obszaru śródziemnomorskiego w tym czasie. Chrześcijanie w Rzymie przyjęli łacinę i stała się ona językiem Kościoła w IV wieku. Przekład Biblii Świętego Hieronima na łacinę nazywany jest Wulgatą, ponieważ posługiwał się łaciną pospolitą (lub „wulgarną”).

z pismem w języku łacińskim, Kościół przyjął język Rzymski na swoją mszę wszędzie. Utrzymywało się to nawet w miarę, jak na przestrzeni wieków powoli zmniejszało się użycie codziennej łaciny i pojawiły się kolejne języki, takie jak włoski, hiszpański i francuski.

* Msza trydencka: Sobór Trydencki (1545-1563) skodyfikował mszę łacińską z wcześniejszych liturgii i zatwierdził Mszał Rzymski używany od 1570 do połowy lat 60. XX wieku.ksiądz odprawiał mszę tyłem do Kongregacji, która modliła się w ciszy lub podążała za modlitwami łacińskimi w księgach zwanych mszałami. Jest to „Msza Trydencka”, która jest często określana jako ” stara Msza łacińska.”

* reformy Soboru Watykańskiego II: Sobór (1962-1965) zezwolił na używanie języków ojczystych podczas mszy św. Łacina nie miała być w pełni zlikwidowana, ale szybko została porzucona przez lokalne kościoły. Uniwersytety papieskie w Rzymie, gdzie kształci się wielu przyszłych przywódców Kościoła, przestały nauczać w języku łacińskim w 1967 roku. Ta decyzja ostatecznie wyschła całą pulę księży, którzy mogli rzeczywiście mówić martwym językiem.

* „msza św. papieża Pawła VI” aktualizacja: W 1969 r. Papież Paweł VI wydał zaktualizowaną wersję mszy, która wprowadziła istotne zmiany, takie jak zwrócenie kapłana ku ludowi, uproszczenie rytuałów i użycie bardziej biblijnych czytań. Papież mówi tę współczesną mszę św. po łacinie w Watykanie i jest odprawiana w językach ojczystych na całym świecie. Tradycjonalistyczni katolicy odrzucają tę mszę jako mniej duchową i estetyczną niż Msza Trydencka.

* symbolika łaciny: przywrócenie łaciny stało się punktem zwrotnym dla tradycjonalistów. Była to jedna z kilku różnic, jakie miała grupa księży Towarzystwa Świętego Piusa X (Sspx) z Watykanem, która doprowadziła do ekskomuniki ich czterech biskupów w 1988 roku. Papież Jan Paweł starał się od tego rozłamu odstąpić, wydając w 1984 roku deklarację upoważniającą biskupów do okazjonalnego odprawiania Mszy Łacińskiej. Tradycjonaliści narzekali, że niewielu biskupów zgodziło się na to.

* papież Benedykt i łacina

w przeciwieństwie do prawie wszystkich innych przywódców katolickich, Papież Benedykt mówi płynnie po łacinie i od dawna popiera jej szersze stosowanie. W 2007 wydał dekret zezwalający na szersze stosowanie mszy Łacińskiej. Tradycjonaliści cieszyli się, ale wielu biskupów nadal było niechętnych lub przeciwnych, a wielu księży nie wiedziało już, jak to celebrować.

determinacja Benedykta, aby przywrócić niektóre tradycyjne elementy w Kościele, doprowadziła do poważnej awantury w 2009 r., kiedy zniósł zakaz ekskomuniki dla czterech biskupów SSPX, w tym jednego-Richarda Williamsona-który jest znanym negatorem Holocaustu. Wywołało to oburzenie wśród wielu katolików i Żydów, a także niektórych polityków w jego rodzinnych Niemczech. Papież powiedział później, że nie zniósłby zakazu Williamsona, gdyby znał jego poglądy.

Watykan i SSPX prowadziły dyskusje doktrynalne mające na celu reintegrację ultra-tradycjonalistów do kościoła, ale podobno poczyniły niewielkie postępy, ponieważ sspx odrzuca kilka innych reform Soboru Watykańskiego.

*obecna sytuacja

od 2007 r.liczba odprawianych na całym świecie mszy św. łacińskich rośnie, ale tylko powoli i z niewielkiej bazy. Niedawny raport Una Voce, międzynarodowej grupy pro-Łacińskiej, powiedział, że największy wzrost nastąpił w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Francji z biskupami w krajach rozwijających się-gdzie mieszka rosnąca większość katolików-wykazując niewielkie lub żadne zainteresowanie. Przesłał Watykanowi poufną listę biskupów, o których mówił, że nie przestrzegają dekretu o częstszym dopuszczaniu mszy Łacińskiej.