Pangea powstała w wyniku konwergencji wielu mas kontynentalnych, w tym wczesnej wersji Gondwany; później rozpadła się, zaczynając w późnym triasie, tworząc dwa główne kontynenty, Laurazję i Gondwanę.

Gondwana (pierwotnie Gondwanaland)-hipotetyczny starożytny superkontynent Południowy obejmujący większość lądów na dzisiejszej półkuli południowej, w tym Antarktydę, Amerykę Południową, Afrykę, Madagaskar, Australię-Nową Gwineę i Nową Zelandię, a także Arabię i subkontynent indyjski, które znajdują się na półkuli północnej. Uważa się, że Gondwana uformowała się około 510 milionów lat temu i trwała do około 150 milionów lat temu.

podczas swojego długiego okresu istnienia Gondwana, poprzez ruchy, które byłyby niepostrzeżenie powolne dla ludzkich zmysłów, połączyła się z masą lądową półkuli północnej, Laurazją, tworząc superkontynent Pangea, aż obie masy stopniowo się rozeszły. Oznacza to, że Gondwana istniała zarówno przed superkontynentem Pangea uformowanym pod koniec ery paleozoicznej (około 350 do 260 milionów lat temu), i pozostała razem, z pewnymi zmianami, po tym, jak Pangea rozpadła się w triasie i Jurze mezozoiku (z tym rozłamem zaczynającym się około 208 milionów lat temu). Sama Gondwana zaczęła rozpadać się w połowie i późnej jurze około 150 milionów lat temu.

kontynent został nazwany po regionie Gondwana w Indiach i dosłownie oznacza „ląd (wana) Gondów.”Sekwencje osadowe Gondwany (Permsko-triasowe) są również opisane z sekcji Indii. Nazwa została zaproponowana w 1872 roku przez Medlicotta z Geological Survey of India (de Wit et al. 1999, Medlicott 1879), a koncepcja została opracowana przez austriackiego geologa Eduarda Suessa, a później niemieckiego naukowca Alfreda Wegenera.

mapowanie pojawienia się, ruchu, transformacji i zaniku kontynentalnych mas lądowych przez eony historii ziemi należy uznać za jedno z wielkich osiągnięć w ludzkim poszukiwaniu wiedzy. Wysiłek ten obciążył pełną miarę ludzkich możliwości, wymagających ogromnej wyobraźni, tylko po to, aby zobrazować czas, w którym się to odbywa. Potwierdzając, że wizualizacja wymagała niezliczonych godzin i dni badań terenowych i laboratoryjnych na całym świecie, w tym badań formacji skalnych, osadów oceanicznych, form kopalnych, kopalń, wzorców zlodowacenia i wzorców klimatycznych. Komputery odegrały ważną rolę w analizie i montażu różnorodnych danych. Zadanie jest jeszcze dalekie od ukończenia, pozostawiając przybyszom dużą możliwość wniesienia ważnego wkładu w zrozumienie historii Gondwany i ziemskich kontynentów.

Tektonika płytowa

Tektonika płytowa jest teorią geologiczną, która została opracowana w celu wyjaśnienia obserwowanych dowodów na ruchy na dużą skalę w skorupie ziemskiej, takie jak powstawanie i rozpad Gondwany, co prowadzi do obecnej konfiguracji kontynentów. Zasadniczo teoria ta rozpoznaje cienką, solidną skorupę, złożoną z kilku płyt, która unosi się lub jeździ po wewnętrznej warstwie stopionej skały.

w szczególności najbardziej zewnętrzna część wnętrza Ziemi składa się z dwóch warstw: powyżej znajduje się litosfera, obejmująca skorupę i sztywną górną część płaszcza. Poniżej litosfery znajduje się astenosfera, która jest bardziej lepką strefą płaszcza. Chociaż astenosfera jest stała, ma bardzo niską wytrzymałość na ścinanie i może płynąć jak ciecz w geologicznych skalach czasowych. Głębszy płaszcz poniżej astenosfery jest ponownie bardziej sztywny.

litosfera zasadniczo unosi się na astenosferze i jest podzielona na tak zwane płyty tektoniczne—w przypadku Ziemi istnieje dziesięć głównych i wiele mniejszych płyt. Płytki te poruszają się względem siebie, a tym samym powstawanie i późniejsze pękanie Gondwany.

wstępne formowanie Gondwany

rekonstrukcja 550 Ma pokazująca końcowe etapy montażu Gondwany

montaż Gondwany był procesem długotrwałym. Kilka orogenów (Budowa gór, wydarzenia tektoniczne) doprowadziło do ostatecznego połączenia 550-500 milionów lat temu w kambrze. Należą do nich Orogen Brasiliano, Orogen wschodnioafrykański i Orogen Kuungan.

ostatnie etapy montażu Gondwany pokrywały się z otwarciem Oceanu Japetus pomiędzy Laurentią a zachodnią Gondwaną. W tym okresie doszło do eksplozji kambryjskiej.

Gondwana and Pangaea

During the Carboniferous, Gondwana collided with other large continental masses, including the cores of North America (Tarcza kanadyjska lub Laurentia), Europa (Baltica) i Syberia, tworząc superkontynent Pangea w czasach permskich. Jeden szczegółowy opis tego procesu można znaleźć w dyskusji o powstawaniu Pangea.

Kiedy Pangea rozpadła się, począwszy od triasu, ale głównie w Jurze, powstały dwie duże masy, Gondwana i Laurazja. Superkontynent Laurasia składał się zasadniczo z niewielkiego superkontynentu Laurussia (lub Euramerica) i kontynentu Syberia.

Kiedy Pangea rozpadła się, ponownie uformowany kontynent Gondwany nie był dokładnie taki sam jak przed powstaniem Pangea; na przykład, większość tego, co jest teraz Floryda i Południowa Georgia (stan USA) i Alabama są pod ziemią przez skały, które pierwotnie były częścią Gondwany, ale które zostały dołączone do Ameryki Północnej, gdy Pangaea rozpadł.

rozpad Gondwany

Mezozoik

Gondwana zaczęła rozpadać się w środkowej i późnej jurze (około 167 milionów lat temu), kiedy Wschodnia Gondwana, obejmująca Antarktydę – Madagaskar-Indie-Australię, zaczęła oddzielić się od Afryki w środkowej jurze. Ameryka Południowa zaczęła powoli dryfować na zachód od Afryki, gdy otworzył się Południowy Ocean Atlantycki, począwszy od około 130 milionów lat temu (wczesna kreda) i powodując otwarte warunki morskie przez 110 milionów lat temu. Sama Wschodnia Gondwana zaczęła być rozczłonkowana, gdy Indie zaczęły przesuwać się na północ, we wczesnej kredzie (około 120 milionów lat temu).

Indie zostały dalej rozbite na blok Madagaskaru i wąski pozostałość mikrokontinentu zajmowanego obecnie przez Wyspy Seszele; elementy tego rozpadu są niemal zbieżne z wymieraniem kredowo-trzeciorzędowym, które wymarło około 50% wszystkich gatunków na planecie, w szczególności dinozaurów, 65 milionów lat temu. Separacja Indie-Madagaskar-Seszele wydaje się pokrywać się z erupcją bazaltów Dekańskich, być może jest to wyraz inicjacji hotspotu Reunionu. Australia zaczęła oddzielać się od Antarktydy być może już 80 milionów lat temu (późna kreda), ale rozprzestrzeniające się między nimi dno morskie stało się najbardziej aktywne około 40 milionów lat temu w eocenie okresu trzeciorzędu. Nowa Zelandia prawdopodobnie odłączyła się od Antarktydy między 130 A 85 milionami lat temu.

cenozoik

jako wiek kontynent Australia-Nowa Gwinea zaczął się stopniowo rozdzielać i przesuwać na północ (55 milionów lat temu), obracając się wokół swojej osi, zachowując w ten sposób pewne połączenie z pozostałą częścią Gondwany przez około 10 milionów lat.

około 45 milionów lat temu Płyta Indyjska zderzyła się z Azją, uszkadzając skorupę i tworząc Himalaje. Mniej więcej w tym samym czasie najbardziej wysunięta na południe część Australii (współczesna Tasmania) ostatecznie oddzieliła się od Antarktydy, umożliwiając po raz pierwszy przepływ prądów oceanicznych między dwoma kontynentami. Spowodowało to chłodniejsze i bardziej suche klimaty na dwóch kontynentach, ponieważ prąd oceaniczny płynący wokół Antarktydy, który nie został już zepchnięty do sub-tropików, mógł płynąć na północ od Australii.

innym znaczącym wydarzeniem klimatycznym na świecie była Ameryka Południowa oddzielająca się od zachodniej Antarktydy w czasie oligocenu, być może 30 milionów lat temu. Bezpośrednio Przed tym Ameryka Południowa i Wschodnia Antarktyda nie były połączone bezpośrednio, ale wiele mikropłytek Półwyspu Antarktycznego pozostało w pobliżu Południowej Ameryki Południowej działało jako” kamienie krokowe”, umożliwiając ciągłą wymianę biologiczną i zatrzymanie krążenia prądu oceanicznego. Ale kiedy Drake Passage się otworzył, nie było już bariery, która zmuszałaby zimne wody Oceanu Południowego na północ, do wymiany z cieplejszą wodą tropikalną. Zamiast tego rozwinął się zimny prąd okołobiegunowy i Antarktyda stała się tym, czym jest dzisiaj: zimnym kontynentem, który zamyka większość świeżej wody na świecie jako lód. Temperatura morza spadła o prawie 10 °C, a globalny klimat stał się znacznie chłodniejszy.

około 15 milionów lat temu zderzenie Nowej Gwinei (krawędzi płyty australijskiej) z południowo-zachodnią częścią płyty Pacyficznej wypchnęło wysokie góry, tworząc Wyżyny Papui-Nowej Gwinei. Wydarzenia związane z budową gór na Nowej Gwinei drastycznie zmieniły warunki pogodowe w Australii, tworząc cień deszczu, który doprowadził do wysychania Australii. Później Ameryka Południowa została przyłączona do Ameryki Północnej przez Przesmyk Panamy. To odcięło krążenie ciepłej wody, tworząc Arktykę.

Morze Czerwone i szczelina Wschodnioafrykańska są współczesnymi wyrazami dalszego rozczłonkowania Gondwany.

Climate

Western Godwana Orogens and Kuungan Orogens

During the late Paleozoic, Gondwana extended from a point at or near the South Pole to near the equator. Na większości superkontynentu klimat był łagodny, co przyczyniło się do powstania późnego paleozoiku Gondwany, który jest źródłem dużej części wydobywanego węgla.

w mezozoiku świat był średnio znacznie cieplejszy niż dziś. Gondwana była wówczas gospodarzem ogromnej różnorodności flory i fauny przez wiele milionów lat. Istnieją jednak silne dowody zlodowacenia w okresie karbońskim do Permskiego, zwłaszcza w Afryce Południowej.

• DeWit, M., M. Jeffrey, H. Bergh, and L. Nicolaysen. 1999. „Gondwana rekonstrukcja i rozproszenie./ Align = „left” / 30001 American Assoc. geologów naftowych.
• König, M. I W. Jokat. 2006. „The Mesozoic breakup of the Weddell Sea.”Journal of Geophysical Research. 15.06.2007. 00: 00
• Medlicott, H. B., and W. T. Blandford. 1879. A Manual of the Geology of India. Kalkuta: Geol. Ankieta, Indie.
• Meert, J. G. 2003. „A synopsis of events related to the assembly of eastern Gondwana.”Tectonphysics 362: 1-40.
• Scheffler, K., S. Hoernes, and L. Schwark. 2003. „Globalne zmiany podczas karbońskiego-Permskiego zlodowacenia Gondwany: Łączenie ewolucji klimatu polarnego i równikowego za pomocą geochemicznych proxy.”Geological Scocity of America. 15.06.2007. 00: 00

wszystkie linki

• Animacja pokazująca rozproszenie Gondwanaland autorstwa Grega Housemana, University of Leeds
• Gondwana Animation – International Institute for Aerospace Survey and Earth Sciences

kontynenty świata

Afryka-Eurazja

America

Eurasia

Oceania

Africa

Antarctica

Asia

Australia

Europe

N. America

S. Ameryka

superkontynenty geologiczne Gondwana •Laurasia •Pangaea •Pannotia •Rodinia •Columbia •Kenorland •ur •Vaalbara

mityczne i teoretyczne kontynenty Atlantyda •Kerguelen plateau •Lemuria •mu •Terra Australis •ZEALANDIA

kredyty

nowe autorzy i redaktorzy encyklopedii świata przepisali i uzupełnili artykuł Wikipedii zgodnie z nowym światem Standardy encyklopedii. Ten artykuł jest zgodny z warunkami licencji Creative Commons CC-BY-sa 3.0 (CC-BY-sa), która może być używana i rozpowszechniana z odpowiednim przypisaniem. Uznanie należy się na warunkach niniejszej licencji, które mogą odnosić się zarówno do autorów encyklopedii nowego świata, jak i do bezinteresownych wolontariuszy Fundacji Wikimedia. Aby zacytować ten artykuł, Kliknij tutaj, aby wyświetlić listę akceptowalnych formatów cytowania.Historia wcześniejszych wypowiedzi wikipedystów jest dostępna dla badaczy tutaj:

• Historia Gondwany

historia tego artykułu od czasu zaimportowania go do Encyklopedii Nowego Świata:

• Historia „Gondwany”

Uwaga: niektóre ograniczenia mogą dotyczyć korzystania z poszczególnych obrazów, które są oddzielnie licencjonowane.