chociaż choroba Parkinsona (PD) jest uważana głównie za zaburzenie ruchowe, solidne informacje zgromadzone w ciągu ostatnich 30 lat wykazały, że około 30% pacjentów z PD może również cierpieć na psychozę, która głęboko wpływa na jakość ich życia i ostatecznie doprowadza ich do stałej hospitalizacji w domach opieki. Psychoza PD (PDPsy) występuje głównie po 10 lub więcej latach leczenia. Główne cechy PDPsy obejmują nawracające i ciągłe halucynacje i urojenia przez co najmniej 1 miesiąc. Ponadto niedawny konsensus National Institute of Neurological Disorders and Stroke i National Institute of Mental Health Working Group zawierał również iluzje i fałszywe poczucie obecności jako „drobne objawy” wspierające diagnozę. Ponadto zgromadzone dane kliniczne wykazały, że” drobne objawy ” i łagodne halucynacje oznaczają również złe rokowanie z czasem. W kryteriach diagnostycznych PDPsy uważa się, że pacjenci cierpią na PD przez co najmniej 1 rok przed rozwojem psychozy. Jeśli tak nie jest, istnieje nierozwiązany problem nakładającej się diagnozy z demencją z ciałami Lewy ’ ego. Większość klinicystów uważa, że główną przyczyną psychozy jest przewlekła ekspozycja na leki dopaminergiczne. Jednak z operacyjnego punktu widzenia nadal istnieją trudności w określeniu konkretnego czasu ekspozycji i dawki leczenia oraz występowania PDPsy. Do oceny PDPsy opracowano specjalne skale ocen, takie jak skala oceny psychozy Parkinsona. Skala oceny objawów pozytywnych zwykle stosowana u chorych na schizofrenię okazała się również przydatna do oceny objawów psychotycznych w PD. Udowodniono, że klozapina w małych dawkach jest najskuteczniejszym lekiem przeciwpsychotycznym w PDPsy. Jednak jego stosowanie może powodować neutropenię. W związku z tym opracowano nowe nietypowe leki przeciwpsychotyczne o właściwościach odwrotnego agonistycznego receptora serotoniny 5-HT2A. Ostatnio badano pimawanserynę-agonistę odwrotnego 5-HT2A. Mamy nadzieję, że wkrótce będziemy mieli możliwość włączenia nowych agentów do zarządzania PDPsy.