Theodosios D Filippatos, Andromachi Makri, Moses s Elisaf, George Liamis
Department of Internal Medicine, School Of Medicine, University of Ioannina, Ioannina, Grecja
Streszczenie: Zmniejszenie stężenia sodu w surowicy jest dość częstym zaburzeniem elektrolitowym w populacji osób starszych ze względu na obecność czynników przyczyniających się do zwiększenia poziomu hormonu antydiuretycznego, częste przepisywanie leków związanych z hiponatremią, a także z powodu innych mechanizmów, takich jak zespół „herbaty i tosta”. Celem niniejszego przeglądu jest przedstawienie pewnych wyzwań w ocenie i leczeniu hiponatremii u osób w podeszłym wieku oraz przedstawienie praktycznych rozwiązań. Hiponatremia u osób w podeszłym wieku jest spowodowana głównie przez leki (częściej tiazydowe leki moczopędne i leki przeciwdepresyjne), zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIAD) lub endokrynopatie; jednakże hiponatremia jest wieloczynnikowa u znaczącego odsetka pacjentów. Szczególną uwagę należy zwrócić na populację osób w podeszłym wieku, aby wykluczyć endokrynopatie jako przyczynę hiponatremii przed ustaleniem diagnozy SIAD, która następnie wymaga stopniowego podejścia diagnostycznego, aby ujawnić jego podstawową przyczynę. Leczenie hiponatremii zależy od rodzaju hiponatremii. W celu uniknięcia osmotycznego zespołu demielinizacji należy zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe stężenie sodu w surowicy krwi, zwłaszcza w przewlekłej hiponatremii. Podsumowując, zarówno ocena, jak i leczenie hiponatremii stwarzają wiele wyzwań w populacji osób w podeszłym wieku.
słowa kluczowe: sód, rokowanie, niedoczynność, osoby starsze, przysadka