historia walca

Walc to najstarszy z tańców towarzyskich, pochodzący z połowy XVIII wieku. Niemiecki „Lander”, taniec ludowy, ma być prekursorem walca. W tym okresie rozwinął się taniec, który został nazwany „Walzer”, słowo ze względu na swoje pochodzenie od łacińskiego słowa Volvere, które oznacza ruch obrotowy. Najeźdźcy Napoleona rozprowadzili walca z Niemiec do Paryża; następnie taniec prześlizgnął się przez kanał do Anglii i ostatecznie dotarł do Stanów Zjednoczonych.

Kiedy Walc został po raz pierwszy wprowadzony do sal balowych na świecie na początku XIX wieku, spotkał się z oburzeniem, ponieważ był to pierwszy taniec, w którym para tańczyła w zmodyfikowanej, zamkniętej pozycji – z dłonią mężczyzny wokół talii damy.

od około 1830 r. Walc zyskał ogromny rozgłos dzięki dwóm austriackim kompozytorom Lannerowi i Straussowi. Wyznaczają one standard dla walca wiedeńskiego, bardzo szybkiej wersji granej z prędkością około 55-60 taktów na minutę. Szybkie tempo rzeczywiście stwarzało problemy. Wiele radości z nowego tańca zostało utracone w ciągłym wysiłku, aby nadążyć za muzyką.

nie wiadomo dokładnie, kiedy Walc został wprowadzony do Stanów Zjednoczonych. Prawdopodobnie został przywieziony do Nowego Jorku i Filadelfii mniej więcej w tym samym czasie, a do połowy XIX wieku został mocno ugruntowany w społeczeństwie Stanów Zjednoczonych.

w późniejszej połowie XIX wieku walce pisano wolniej niż oryginalny Wiedeński rytm. Około końca XIX wieku w Stanach Zjednoczonych powstały dwie modyfikacje walca. Pierwszym był „Boston”, wolniejszy Walc z długimi szybującymi krokami; było mniej i wolniej zakrętów i więcej ruchu do przodu i do tyłu niż w walcu Wiedeńskim. Ta wersja ostatecznie stymulowała rozwój angielskiego lub międzynarodowego stylu, który trwa do dziś. Walc W Stylu Amerykańskim jest podobny do stylu międzynarodowego, z tym, że styl amerykański ma otwarte pozycje taneczne, a nogi tancerzy przechodzą zamiast blisko. Drugą modyfikacją był „Walc wahania”, polegający na wykonaniu jednego kroku do trzech uderzeń taktu. Chociaż „Walc wahania” nie jest już tańczony, niektóre z jego wzorów kroków są nadal w użyciu.