grzybica wywołana przez Cochliomyia Hominivorax, atakująca zwierzęta ciepłokrwiste i człowieka, została odkryta po raz pierwszy w historii poza kontynentem amerykańskim, na półkuli wschodniej. Po potwierdzeniu występowania tej strasznej kamicy w Afryce Północnej w 1989 r.kwarantanna importowa owiec z Trypolisu została zidentyfikowana jako miejsce ogniska pierwotnego. Kamica rozprzestrzeniła się szybko, atakując rozległe terytorium w ciągu kilku miesięcy. Terytorium o powierzchni 25000 km2 z ponad 2,7 milionem zwierząt domowych zostało zidentyfikowane między Morzem Śródziemnym a pustynią Sahara zagrażającymi terytoriom Afryki i basenu Morza Śródziemnego. Od lipca 1989 do kwietnia 1991 odkryto 14 111 przypadków. Klasyczne metody kontroli nie były w stanie zablokować rozprzestrzeniania się ślimaków i wyeliminować go. Podjęto decyzję o zastosowaniu jako głównej metody sterylnej techniki owadowej. Napromieniowane sterylne muchy zostały przewiezione z fabryki w Meksyku. Było rozproszonych około 1260 milionów much pokrywających terytoria i 15000 km2 stref barier ochronnych. Udany program kosztował prawie 100 milionów USD. Po wykorzenieniu Afryki, jak i półkuli wschodniej, można było ponownie uznać ją za wolną od tej miozyny. Był to najskuteczniejszy i najbardziej udany Międzynarodowy program Zdrowia Zwierząt w historii Organizacji Narodów Zjednoczonych.