pierwszy etap

Jaime David Fernandez Mirabal urodził się 15 października 1956 roku w Ojo de Agua, w Salcedo, w prowincji Hermanas Mirabal. Jest synem Jaime Fernandeza Camilo i Dedé Mirabal Reyes oraz bratankiem bohaterek Patrii, Minerwy i Maríi Teresy Mirabal, którzy zostali brutalnie zamordowani podczas dyktatury Trujillo 25 listopada 1960 roku, w dniu, który został ogłoszony Międzynarodowym Dniem niestosowania przemocy wobec kobiet. Data ta jest uznawana przez wiele krajów, zwłaszcza Stany Zjednoczone Ameryki.

Dr Fernández jest bratem Jaime Enrique Fernandeza Mirabala i Jaime Rafaela Fernandeza Mirabala. Jego matka, Dede, wzięła odpowiedzialność za wychowanie sześciorga dzieci swoich sióstr: Nelsona Gonzaleza Mirabala, Norisa Gonzaleza Mirabala i Raula Gonzaleza Mirabala Mirabala (pierwszego syna, córki i drugiego syna Patrii); Minerwy Tavarez Mirabala i Manolo Tavareza Mirabala (córki i syna Minerwy) i Jacqueline Guzman Mirabal (córki Marii Teresy).

Fernandez poślubił Lissy Campos w 1988 roku; mają troje dzieci: Adrianę Fernandez Campos, Antóna Davida Fernandeza Camposa i Carmen Adelę Fernandez Campos.

studia i zainteresowaniaedit

Fernandez ukończył szkołę podstawową i średnią w Salcedo, później uczęszczał do Instituto Superior de Agricultura (Angielski: wyższy Instytut Rolnictwa) (Isa), studiując agronomię. Po ukończeniu studiów licencjackich przeniósł się do Santo Domingo, gdzie studiował medycynę w Instituto Tecnologico de Santo Domingo (INTEC). Po tym Hernandez przeniósł się do Hiszpanii, gdzie specjalizował się w zakresie zdrowia psychicznego na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. Po licznych podróżach po Włoszech, Niemczech i Grecji, gdzie pomagał leczyć wielu pacjentów w tych krajach, podjął dalsze studia z zakresu medycyny społecznej.

podczas swojej kariery lekarskiej Fernandez pracował w Cambita Garabitos w San Cristobal, Rancho Español i Las Galeras, Samana w Clinic Rural Montellano Salcedo Hospital, oba zlokalizowane w Salcedo.

Fernandez mówi kilkoma językami, w tym ojczystym hiszpańskim, angielskim, włoskim i francuskim. Posiada również znajomość języków: niemieckiego, portugalskiego i greckiego.

według niektórych mediów Fernandez zawsze interesował się sportem. W wieku 13 lat postanowił organizować zawody sportowe w swoim rodzinnym mieście, Ojo de Agua, Salcedo, ku pamięci swoich ciotek Sióstr Mirabal. Następnie założył Klub sportowo-rekreacyjny o nazwie Klub kulturalno-sportowy Sióstr Mirabal, który starał się promować organizację i kształcenie kultury młodzieżowej w całej prowincji. Fernandez był aktywnym graczem w kilku dyscyplinach sportowych, zwłaszcza w piłce nożnej. W tym samym czasie wykazał się także umiejętnościami artystycznymi w nauce, stając się członkiem dramatu i poezji społeczności w swoim rodzinnym mieście. Pełnił również funkcję prezesa Związku Sportowego prowincji Salcedo i dyrektora kilku krajowych federacji sportowych.

Uczestniczył również w szkoleniu stowarzyszeń rolników i klubów matek, których jednym, wyraźnym celem jest promowanie dobrych wartości moralnych oraz świadczenie usług edukacyjnych i rekreacyjnych na terenie całego kraju.

Start w polityce i wiceprezydenturze

Fernandez podziwiał i podążał za doktryną i ideologią profesora Juana Boscha, przekonując się, że aby lepiej promować działalność społeczną, musi przejść do polityki. Następnie w 1973 wstąpił w szeregi nowej partii politycznej Dominikańskiej partii Wyzwolenia (PLD). Od początku istnienia partii Fernandez poświęcił się dalszej integracji partii i poszukiwaniu nowych zwolenników dla PLD, proponując integrację nowych członków partii w prowincji Salcedo. Przez trzy lata prowadził również kampanię z ramienia partii w Madrycie w Hiszpanii.

w 1990 roku został nominowany przez kolegów sympatyków partii do kandydatury senatora prowincji Salcedo. Kampania zakończyła się sukcesem i doprowadziła do tego, że został pierwszym senatorem PLD Salcedo. Na nowym stanowisku w Senacie rozpoczął szeroko zakrojoną pracę w ramach koncentracji różnych sił politycznych. Podczas rządów Dr Joaquína Balaguera pomógł stworzyć program rozwoju prowincji, który został uznany zarówno w kraju, jak i za granicą, szczególnie w dziedzinie zdrowia, edukacji, wody pitnej i pożyczek dla firm prowadzonych przez kobiety.

wysiłki senatora Fernandeza, wraz z wysiłkami Wojewódzkiego Urzędu planowania, Wojewódzkiego Urzędu ds. kobiet, Wojewódzkiego Urzędu informacji i statystyki (OPIE) i Centrum Prawnego dla kobiet, doprowadziły do wdrożenia Programu Ochrony Praw Kobiet I walki z przemocą domową, kontynuując dziedzictwo jego ciotek, Sióstr Mirabal.

w 1994 Fernandez ponownie ubiegał się o urząd i został ponownie wybrany do Senatu. W 1996 roku profesor Juan Bosch odmówił kandydowania na urząd prezydenta. Ewentualny kandydat na prezydenta Dr. Leonel Fernández Reyna zasugerował, aby Fernandez rozważał objęcie stanowiska wiceprezydenta. Fernandez został natychmiast nominowany przez PLD na wiceprezydenta Republiki. Został pierwszym wiceprezydentem reprezentującym zarówno PLD, jak i Ojo de Agua, Salcedo.