wewnątrz Barcade na St.Marks Place na Manhattanie, zagorzali gracze i nowicjusze wybierają się w podróż do przeszłości. W całym obiekcie ściany wyłożone są szeregiem zabytkowych szafek, od maszyn ze złotej ery późnych lat 70. i wczesnych lat 80., takich jak Donkey Kong I MS. Pac-Man, po współczesne klasyki, takie jak Simpsonowie i Moonwalker Michaela Jacksona. Blaski z ekranów kineskopowych kąpać twarze graczy, a glitched-out efekty dźwiękowe krążą po sali.

pomiędzy łowieniem żetonów i oglądaniem zgromadzonych punktów gracze popijają koktajle lub kufle piwa rzemieślniczego. Niektórzy po prostu gapią się z podziwem na ekrany zajęte przez doświadczonych graczy, z których wielu spędziło młodość na opanowaniu technicznych gier, takich jak Mr. Do!, stworzony kilkadziesiąt lat przed narodzinami niektórych patronów Barkady. Niezależnie od tego, apel do udziału jest uniwersalny.

„doświadczenie arcade — to niekoniecznie nostalgia”, mówi Paul Kermizian, jeden z założycieli Barcade, zauważając, że nowi gracze, którzy ledwo spełniają legalny wiek picia, prawdopodobnie nigdy wcześniej nie widzieli gier takich jak Tapper. „Byli tak popularni, więc musieli mieć coś wspólnego.”

Arkady zaczęły powstawać pod koniec lat 90., ale kraty skupione wokół gier wideo na monety dają tym maszynom drugie życie. Wielu kolekcjonerów zręcznościowych, dostrzegając uniwersalny urok prostych elementów sterujących i pikselowej Grafiki, odkryło, że te gry stanowią idealny dodatek dla dorosłego placu zabaw: połączenie ich z alkoholem przyciąga szeroki tłum.

Portland, Oregon 's Ground Kontrol, jeden z pierwszych barów w stylu arcade w Stanach Zjednoczonych, rozwija się po raz trzeci w tym roku, podwajając swoją obecną przestrzeń, dzięki czemu może pomieścić duże gry, takie jak nowy Star Wars Battle Pod i symulator jazdy z Lat 90.Lucky& Wild. Barcade, którego pierwsza lokalizacja została otwarta na Brooklynie w 2004 roku, rozszerzyła się na Pensylwanię i Connecticut, z planami otwarcia nowych miejsc poza wschodnim wybrzeżem, w tym w Los Angeles i Środkowym Zachodzie.

łączenie gier z piwem rzemieślniczym może wydawać się nowatorskim pomysłem, ale związek między sudami a automatami zręcznościowymi sięga początków samego arcade. W 1971 roku współzałożyciel Atari, Nolan Bushnell, zaprezentował jedną z pierwszych szafek zręcznościowych gier wideo, Computer Space, szafkową wersję gry komputerowej Spacewar z 1962 roku!. Wcześniej w tym samym roku odkrył, że Bill Pitts i Hugh Tuck, dwaj studenci Uniwersytetu Stanforda, również nawrócili Spacewar! w maszynę na monety, którą nazwali Galaxy Game. (Podczas wykładu w Museum of Moving Image w Nowym Jorku, Peter Samson, jeden z Spacewar!twórcy stwierdzili, że ” było open source, ponieważ nie mieliśmy wyboru. W tamtych czasach nie można było tworzyć praw autorskich do oprogramowania.”)

Pitts i Tuck zainstalowali grę Galaxy w Stanford University student union, a według Simona Parkina, autora gry Death by Video: Niebezpieczeństwo, przyjemność i obsesja na wirtualnej linii frontu, Bushnell zainstalował przestrzeń komputerową w barze Dutch Goose, niedaleko Stanford, aby zobaczyć, jak jego produkt radził sobie wśród studentów w porównaniu do konkurencyjnej maszyny. Gra Pittsa i Tucka była hitem: mieli godzinne oczekiwania w Unii, a druga wersja gry Galaxy została opracowana w następnym roku. Sprzęt był jednak tak drogi, że nie można go było skalować, a konsola pozostała w union building aż do przejścia na emeryturę w 1979 roku. W międzyczasie Bushnell i jego partner biznesowy Ted Dabney używali niedrogiego sprzętu, umożliwiając im masową produkcję konsoli zręcznościowej i tworzenie kolejnych gier, takich jak Pong.

w nadchodzących latach Atari nadal będzie używać pasków jako podstawy do testowania swoich maszyn na monety. Gauntlet, gra hack-and-slash o tematyce fantasy wydana w 1985 roku, została tak skalibrowana, aby większość graczy miała od trzech do pięciu minut rozgrywki. „To jest pętla czasowa, która sprawia, że idealnie nadaje się do gry w barze, a większość gier wideo używała tego modelu”, mówi Parkin. „Gdyby to było 10-lub 15-minutowe zobowiązanie, to działałoby mniej dobrze. Bary nie sprzedawały tyle piwa, ludzie się męczyli.”Maszyny do ponga były znane z tego, że średnio cool $200 tygodniowo, i powszechnie wiadomo, że maszyna testowa w Sunnyvale w kalifornijskiej tawernie Andy Capp’ s zepsuła się: mechanizm monet przestał działać, ponieważ został zalany ćwierćdolarówkami.

W końcu szafy zręcznościowe stały się tak popularne, że rozgałęziały się z barów w przestrzenie skierowane do tłumu poniżej 21 roku życia. Najczęstszym miejscem przyjaznym dzieciom dla tych szafek były salony gier zręcznościowych, które były również domem dla maszyn do pinballa, dźwigów pazurowych i maszyn do cymbergaja.

ale po latach popularności kultura zręcznościowa spadła w połowie lat 90. według Keitha Feinsteina, założyciela muzeum zręcznościowego Videotopia, rodzice przytaczali obawy dotyczące uczniów opuszczających szkołę, aby grać w gry, napędzane obawami przed uzależnieniem od gier. Parkin zauważa również, że nowsze gry zręcznościowe przeniosły się z rozgrywki opartej na umiejętnościach (gdzie jedna czwarta może trwać godziny rozgrywki, w zależności od twoich umiejętności) na rozgrywkę opartą na doświadczeniu. Gracze przybywali do domowych konsol, takich jak SNES i Sega Genesis, w wyniku czego popularność arcade culture spadła z mody.

ale w ostatnich latach, quarter eater powrócił, choć z pewnymi buźkowymi dodatkami. „Przywracając Arkady, jakie były w latach 80 … nie powiodłoby się tak, jak jest ” – mówi współwłaściciel Ground Kontrol Anthony Dandrea. „Musiał być zwrot akcji.”Chociaż Ground Kontrol początkowo skupiał się na nostalgii, również sprzedając stare VHS i płyty CD, zdali sobie sprawę, że ludzie byli najbardziej zainteresowani odtwarzaniem swoich historycznych szafek w noce, w które zaangażowany był alkohol. „Przekształcając go w pasaż dla dorosłych-czyniąc z niego pasaż z barem-stał się popularnym celem podróży.”

w Los Angeles przyjaciele z dzieciństwa Scott Davids i Noah Sutcliffe otworzyli bar z monetami osiem dwa lata temu. Davids, który ma 30 lat, spędził lata zbierając automaty zręcznościowe, które przechowywał w swoim domu, w magazynie i w domach przyjaciół. Po zorganizowaniu wielu imprez, na których przyjaciele grali w gry i pili piwo — i świadkami wciąż obecnego uroku tych maszyn w lokalnej galerii iam8bit-Davids miał chwilę Eureki. W ich nowym domu, jego 40 oryginalnych szafek świeci sześć nocy w tygodniu, ich dziesięciolecia-stare części nadal szum.

szafy zręcznościowe w lokalach takich jak Eightywo mogą być kuszące dla pijaków, ale kwartały to za mało, aby utrzymać biznes. Wszyscy właściciele baru zauważyli, że większość ich dochodów pochodzi z przekąsek (takich jak Tetris w kształcie Tater tots) i alkoholu. „Mamy lokalizacje, w których gry generują tylko, powiedzmy, 10 procent przychodów, i inne lokalizacje, w których jest to 20-25 procent”, mówi Kermizian. „Pobieramy tylko 25 do 50 centów za mecz, ale za piwo i kanapkę, to 15 dolarów.”

awans z wylewni do centrum gier wideo napędzanego alkoholem jest drogi. Według Davids, koszt oryginalnych szafek arcade wzrosła w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie. W każdym miejscu Texas arcade-bar Chain Kung Fu Saloon, kolekcja jest wyceniana między $30,000 i $ 50,000. Obecnie szafy kosztują średnio od górnych setek do tysiąca dolarów. (Są wyjątki, takie jak fixer-uppers Znalezione w sprzedaży garażowej i rzadkich i drogich szafek, które działają kilka tysięcy, mówi Kermizian.)

Chociaż istnieje teraz możliwość wypożyczenia szafek,” autentyczne ” bary w stylu arcade posiadają swoją kolekcję. To jednak zwiększa koszt konserwacji, który może wynosić około 250 USD za wizytę od przyzwoitego technika, kilka razy w miesiącu, mówi Kermizian. (Wysyłanie pojedynczych szafek do sklepu jest trochę tańsze, twierdzi, i kosztuje około $ 75 do $150.) I podczas gdy lokalny bar nurkowy potrzebuje tylko barmanów, aby wszyscy byli zadowoleni, miejsca te wymagają menedżerów i zespołu techników z wiedzą, jak odblokować joystick lub naprawić mechanizm monet.

„naprawdę musisz chcieć to zrobić”, mówi Kermizian, nawiązując do błędnego przekonania, że łatwo jest otworzyć i uruchomić pourhouse z wyborem gier wideo rozciągającym się poza duże pieniądze.

wiele z tych przypisywanych sobie „hardcorowych” barów w stylu arcade wykorzystuje oryginalne szafki zręcznościowe, co oznacza, że niektóre z ich gier zostały wyprodukowane już pod koniec lat 70., dzięki czemu ich części były podatne na naturalne pękanie. Jonathan Leung, inżynier oprogramowania w Tyler w Teksasie, prowadzi stronę Arcade Tips z Timem Petersonem. W ciągu ostatnich pięciu lat, co koreluje ze wzrostem miejsca w stylu arcade bar, Leung zauważył wzrost ruchu na swojej stronie. 16-bitowy hype, jak wyjaśnił Leung, zapewnia możliwości pracy dla techników z niszową wiedzą o tym, jak naprawić szafkę koktajlową Millipede z 1983 roku, z których wielu znajduje się popartych żądaniami naprawy. Leung, który wykonuje naprawy w wolnym czasie, obsługuje od jednego do dwóch wniosków w tygodniu, a wielu techników jest zajętych przez trzy lub cztery dni w tygodniu. Ben Thoburn, który prowadzi Coinopwarehouse z ojcem w pobliżu Washington DC, obszar, mówi, że otrzymuje ” co najmniej cztery do pięciu połączeń dziennie z pytaniem, czy czy usługi lub jeśli wie ktoś, kto będzie.”

ale rozprzestrzenianie się wiedzy o naprawach arcade wśród internautów również gwałtownie wzrosło. Części takie jak lampy kineskopowe, które zapewniają kultowy płonący blask kolorów na ekranie wyświetlacza, mogły zostać wycofane, ale wielu ekspertów technicznych może zastąpić nieistniejącą lampę z archaicznego telewizora.

„internet udokumentował wiele procesów naprawczych w kilku różnych grach”, mówi Leung. „To były badania, których nie mieli w latach 80-tych… po prostu wejdź do Internetu i zobaczysz, że ktoś naprawił ten jeden obszar, który był prawie niemożliwy do naprawienia.”

i ostatecznie możliwość naprawy i konserwacji szafek przekłada się na zachowanie kultury arcade. Miejsca takie jak EightyTwo i Barcade szczycą się faktem, że wiele z tych gier nadal zawiera swoje stare części, a czasami są one jedynym miejscem, w którym mieści się pewna szafka. (Kermizian zauważa, że wielu ich klientów podróżuje z Brooklynu do Jersey City tylko po to, aby grać w zoo Keeper.) Z kultowymi ścieżkami dźwiękowymi proto-chiptune w obudowie i gorącym magnez, ćwierć lub dwie wystarczą graczom na podróż w czasie do świata w niedalekiej przeszłości — lub takiego, którego nigdy nie znali.

„chodzi o to, że nie chodzi tylko o gry, ale o środowisko” – mówi Dandrea. „Gry, ludzie, krwawe odgłosy, to wszystko jest częścią tego. Nie musisz grać w gry, aby doświadczyć środowiska.”

Matt Sedacca jest pisarzem mieszkającym w Nowym Jorku.
redaktor: Erin DeJesus