Słownik definiuje „snaking” jako „poruszanie się lub rozciąganie za pomocą skręcającego ruchu węża.”Jest to dość niejednoznaczna definicja, jeśli wziąć pod uwagę, że węże wykazują do czterech różnych mechanizmów (lub typów) ruchu:

• serpentyny: najbardziej charakterystyczny ruch i ten, który umożliwia im poruszanie się z największą prędkością. Wąż postępuje jak fala, poprzez sinusoidalny ruch swojego ciała.
• koncert lub akordeon: wąż tworzy woluty lub skręcenia, a jego ciało kurczy się i rozszerza sukcesywnie jak sprężyna lub akordeon, przemieszczając się z jednego punktu kotwicy lub impulsu do drugiego.
• Wyporność boczna lub boczna: typowa dla gatunków zamieszkujących pustynię (a w szczególności grzechotnika bocznego). Wąż tworzy pionowe fale, aby zminimalizować obszary styku z palącą się powierzchnią i w ten sposób porusza się w bok.
• Prostownica: mechanizm ten został niedawno rozwikłany i jest jedynym, który nie pasuje do początkowej definicji, ponieważ wąż czołga się w linii prostej z rozciągniętym ciałem. Jest typowy dla największych i bardziej obszernych gatunków, ponieważ umożliwia im dostęp do wąskich NOR ich potencjalnej zdobyczy.

szczególny ruch tych gadów zainspirował grę falujących węży:

umieść ciało węża na siatce. Dwa czarne kwadraty wskazują na dwa końce ciała. Wąż rozciąga się na całej planszy od jednego kwadratu do drugiego, pionowo lub poziomo (ale nie po przekątnej). Może zająć każdy kwadrat tylko raz, a wąż nie może się dotknąć w żadnym punkcie. Liczby na marginesach wskazują kwadraty zajmowane przez węża w tym wierszu lub kolumnie.

najmniej znany ruch

zanim odkryjemy rozwiązania, zapytamy nieco więcej o ostatni i najbardziej Nieznany z mechanizmów ruchu węży, prostoliniowy. Został opisany i zbadany po raz pierwszy przez herpetologa H. W. Lissmanna w 1950 roku, który postawił hipotezę, że ten rodzaj ruchu został osiągnięty poprzez połączone działanie potężnych mięśni węża i jego skóry, elastycznych i wystarczająco „luźnych”, aby umożliwić mu poruszanie się do przodu bez zginania.

ale dopiero kilka miesięcy temu wewnętrzny mechanizm, który umożliwia serpentom poruszanie się do przodu, został całkowicie rozwinięty. Bruce Jayne, profesor biologii na Uniwersytecie w Cincinnati i jeden z wiodących na świecie ekspertów w zakresie poruszania się tych gadów, zdołał wyjaśnić, w jaki sposób węże mogą czołgać się w linii prostej, w wyczerpujących badaniach i analizach opublikowanych w grudniu 2017 roku.

Jayne zweryfikował, że w miarę postępów węża skóra strefy brzusznej wygina się znacznie bardziej niż grzbietowa. Łuski brzuszne działają jak ślady lub bieżnik opony, zapewniając przyczepność do podłoża, podczas gdy mięśnie skórne, które przechodzą od żeber do skóry pleców, pchają szkielet do przodu, wewnątrz rękawa, który stanowi skórę, którą jednocześnie przeciągają. Tworzy to płynny ruch, w którym kręgosłup porusza się w stałym tempie, co zapobiega konieczności zginania.

odpowiedź: