próbowanie czegoś nowego to temat, który płynie przez moje życie. Niezależnie od tego, czy jest to nowa technika dziewiarska, niezwykłe jedzenie, czy zupełnie nowe rzemiosło, uwielbiam każdą podróż odkrywczą. I tak to było, że postanowiłem spróbować nauczyć się nowej metody dziania około pięć lat temu … zmagałem się z bólem nadgarstka i palca po projekcie obejmującym Akry 1×1 ściągacza i zdecydowałem, że zmiana moich normalnych ruchów dziewiarskich jest w porządku. W przeszłości kilka razy próbowałem trzymać włóczkę w lewej ręce, ale nigdy nie wziąłem jej wystarczająco szybko, aby przezwyciężyć frustrację.

tym razem, z motywacją do nauki, wziąłem ją powoli, ale pewnie i stopniowo ruchy stały się mniej obce. Kiedy już potrafisz dobrze wykonać daną umiejętność, trudniej jest nauczyć się nowej metody dla tej samej umiejętności, ponieważ wiesz, że już możesz to zrobić. Zbyt łatwo jest wrócić do starej, wygodnej metody. Nie zniechęcaj się jednak! Istnieje kilka naprawdę dobrych powodów, aby przejść przez barierę uczenia się i poczuć się komfortowo w więcej niż jednym sposobie dziania:

powody, aby nauczyć się dziania w stylu kontynentalnym

• możliwość dziania z więcej niż jedną metodą prowadzi do bardziej zróżnicowanych ruchów, co zmniejsza szanse na rozwój RSI lub innych powiązanych urazów zmęczeniowych.
• niektóre techniki dziewiarskie są szczególnie dobrze dopasowane do jednej lub drugiej metody dziania.
• Zmiana metody dziania może subtelnie wpłynąć na napięcie, z którym trzymasz przędzę. Możesz być w stanie dobrze wykorzystać ten efekt i zamienić metody, aby dostroić miernik.
• ogólne korzyści dla mózgu w uczeniu się nowych umiejętności są dobrze udokumentowane i wszyscy moglibyśmy użyć dodatkowych ścieżek nerwowych!

co to jest continental knitting?

nie zdając sobie z tego sprawy, znałam już dwie metody robienia na drutach, ale obie polegały na trzymaniu włóczki w prawej ręce. Pierwszym było to, jak ja (i wielu innych) nauczyłem się-z włóczką między kciukiem a palcem wskazującym, puszczając prawą igłę, aby owinąć włóczkę wokół każdego ściegu. A drugi rozwinął się z czasem, gdy patrzyłem, aby zwiększyć szybkość dziania-z przędzą owiniętą tylko na palcu wskazującym i przesuwając ją po czubku igły bez puszczania igły. Chciałem dodać trzecią metodę do mojej baterii technik, więc postanowiłem nauczyć się trzymać włóczkę w lewej ręce.

ta metoda jest czasami nazywana Continental knitting lub picking (w przeciwieństwie do metody Angielskiej lub rzucania, gdzie przędza jest trzymana w prawej ręce). Nazwy te niekoniecznie są pomocne geograficznie, więc trzymałem się w odniesieniu do ręki używanej do kontrolowania przędzy.

najpierw potrzebowałem odpowiedniego projektu do pracy – nie chciałem uczyć się nowej metody podczas pracy nad złożonym projektem koronki lub kabla! Wybrałam moją „Still Light” tunikę, wzór Veera Välimäki, który składa się z okrągłych ściegów pończoszniczych – coś, co szczególnie nadaje się do robienia na drutach z włóczką w lewej ręce.

wybierając Mój projekt, nie spieszyłem się i powoli budowałem. Przez pierwszy tydzień koncentrowałem się na zmianie mojej techniki tylko na 10-15 minut na raz. Nie oglądałam telewizji i nie robiłam na drutach, ale skupiłam się na swoich ruchach i starałam się pamiętać, że trochę potrwa, zanim stanę się drugą naturą. Było miłym zaskoczeniem, że po kilku tygodniach automatycznie odbieram pracę gotową do robienia na drutach w nowej metodzie.

tak się składa, że nie stałem się totalnym nawróconym na trzymanie włóczki po lewej stronie. Jestem dość dominująco praworęczna, a biorąc pod uwagę wybór, czuję się najbardziej komfortowo robiąc na drutach włóczkę z tej strony-zdecydowanie wolę purling w ten sposób! Korzyść przychodzi, gdy mam dużo czasu na zrobienie na drutach lub zbliża się termin, i mogę mieszać rzeczy, przełączając się na i z powrotem, aby dać moim dłoniom pewną różnorodność. To powiedziawszy, projekt z dużą ilością ściegu do pończoch w rundzie jest bardzo przyjemny w pracy na odwrót, więc wspaniale jest móc mieszać i dopasowywać.