Kiedy został uruchomiony w 2012 roku, Tinder został okrzyknięty przez singli jako szansa na poznanie nowych ludzi, a przez konserwatystów potępiony jako zwykła aplikacja erotyczna. Teraz kilka lat później można ujawnić, że choć są wyraźnie wyjątki, prawda jest taka, że to nie dlatego, że Tinder nie działa.

w świecie Tinder, Bumble i podobnych aplikacji problemem z byciem singlem nie jest już niezdolność do poznania ludzi, z którymi się wzajemnie przyciągasz, ale raczej tworzenie iskry z tymi ludźmi.

badanie przeprowadzone przez naukowców z Queen Mary University of London, Sapienza University of Rome i Royal Ottawa Health Care Group przyjrzało się, dlaczego ludzie, którzy wyraźnie pasowali do siebie w Internecie, nie znaleźli tych dopasowań przekształcających się w relacje w prawdziwym świecie i odkryli, że większość polubień po prostu nie jest poparta wystarczającą ekscytacją, aby cokolwiek zrobić.

różne zastosowania Tinder

Po pierwsze, ku niczyjemu zaskoczeniu, odkryli, że mężczyźni są znacznie bardziej skłonni do przesuwania w prawo niż kobieta, coś w stylu 300% bardziej prawdopodobne, ale także, że kiedy dostali dopasowanie, mężczyźni byli znacznie mniej skłonni do rozpoczęcia rozmowy.

tylko 7% mężczyzn, którzy dopasowali się do fałszywego profilu naukowców, wysłało wiadomość, w porównaniu do 21% kobiet, które dopasowały się do jednego.

w badaniu stwierdzono, że kobiety, które przesuwają się w prawo, zazwyczaj zamierzają się spotkać, podczas gdy mężczyźni po prostu robią to w nadziei na dopasowanie się do kogokolwiek.

ostrzegali, że niestety ta różnica zachowań prowadzi do spirali zachowań w dół, w której mężczyźni przesuwając prawo na wszystkich, mogą doprowadzić do przytłoczenia kobiet uwagą, co czyni je jeszcze bardziej wybrednymi. To z kolei sprawia, że mężczyźni są bardziej zdesperowani, a nawet mniej wymagający, kogo lubią. Nic więc dziwnego, w całym tym zamieszaniu, że nikt nie mówi w Internecie.

nikt nie mówi

dalsze badania Jennie Zhang i Taha Yasseri z Uniwersytetu Oksfordzkiego w Wielkiej Brytanii wykazały, że około 50% wszystkich rozmów na temat aplikacji randkowych było całkowicie jednostronnych. I że gdy była wzajemna rozmowa tylko 19% skutkowało wymianą liczb.

wszystkie te badania były poparte niedawnym badaniem na Norweskim Uniwersytecie naukowym, w którym stwierdzono, że mężczyźni zazwyczaj używają aplikacji do spotkań z ludźmi na krótkotrwałe spotkania, ale kobiety albo szukały związków, albo po prostu szukały poczucia własnej wartości.

to ostatnie użycie przez kobiety jest ironiczne, biorąc pod uwagę badanie opublikowane w lipcu w Journal of Social and Personal Relationships, które wykazało, że kompulsywne korzystanie z aplikacji randkowych sprawiło, że swipers poczuli się bardziej samotni niż w pierwszej kolejności. Było to szczególnie prawdziwe w przypadku osób z niską samooceną, którzy zostali uwięzieni w błędnym kole przesuwania, poczucia samotności, a następnie przesuwania więcej.

i na domiar złego nowe wstępne badania wykazały, że grywalizacja aplikacji w stylu Krzesiwa, w których niekończące się profile są ułożone w stosy „tak” i „nie”, z okazjonalnymi nagrodami z meczów, może raczej wywoływać te same części naszego mózgu, co hazard i inne uzależniające działania, a nie nasze te związane z miłością w ogóle.

nawet spotkanie nie jest gwarancją

w rzadkich przypadkach, gdy nieznajomym internetowi udaje się spotkać, mają dwie ostatnie przeszkody do skoku. Pierwszym z nich jest fakt, że kwalifikowalność cyfrowa przekracza kwalifikowalność fizyczną. Oznacza to, że ludzie są na ogół lepiej wyglądający, dowcipniejsi i mądrzejsi w Internecie niż twarzą w twarz. Persony Online mogą być starannie wykonane, robione są tylko najlepsze zdjęcia, a pisane odpowiedzi można dokładnie przemyśleć, podczas gdy w ostrym świetle dnia, z mniejszą ilością czasu na myślenie, rzeczy mogą nie zawsze pojawiać się tak, jak wydawały się online.

dodatkowo biolodzy ewolucyjni wykazali, że im dłuższy czas spędzony z kimś, tym bardziej prawdopodobne jest, że ktoś się do niego przyciągnie. Data Krzesiwo zasadniczo następnie pozwala spotkać kogoś, że myślał był dziewięć na dziesięć, dowiedzieć się, że są one siedem na dziesięć, a następnie nigdy nie spotkać się z nimi ponownie, dooming jakiegokolwiek związku.

i jeszcze gorsze wieści. Badania z Michigan State University sugerują, że nawet jeśli pary spotkają się, jak się nawzajem, a następnie zdecydują się na randkę, nadal są o 28 procent bardziej skłonni do rozstania w ciągu jednego roku. Autor badania Aditi Paul wyjaśnił to zjawisko, kiedy powiedział Huffington Post, że kiedy spotkasz się z ludźmi w ten sposób, jesteś również świadomy, że istnieje wiele innych potencjalnych relacji tam w danym momencie i są bardziej skłonni do opuszczenia przy pierwszych oznakach kłopotów. „Nie udostępniasz również sieci społecznościowej”, mówi wyjaśniając, że istnieje mniejsza presja społeczna, aby to działało.