odbywające się piątego dnia hebrajskiego miesiąca kalendarzowego Iyar, Jom Ha’ Atzmaut jest współczesnym świętem świętującym niepodległość Izraela w 1948 roku. Dzień Niepodległości Izraela jest zawsze bezpośrednio poprzedzony Yom Hazikaron – Dniem Pamięci Poległych izraelskich żołnierzy. Przesłanie połączenia tych dwóch dni jest jasne: Izraelczycy zawdzięczają swoją niepodległość-samo istnienie państwa – żołnierzom, którzy poświęcili dla niej swoje życie.

Premier Ben-Gurion ogłasza niepodległość Izraela w 1948 r.

Oficjalna „zmiana” z Jom HaZikaron Na Jom Ha ’ Atzmaut ma miejsce kilka minut po zachodzie słońca, z ceremonią na Cmentarzu Wojskowym Mount Herzl w Jerozolimie, na której Flaga narodowa jest podnoszona z połowy personelu na szczyt słupa. Zazwyczaj prezydent Izraela wygłasza mowę gratulacyjną, podczas gdy żołnierze reprezentujący różne oddziały i jednostki Sił Obronnych Izraela paradują ze swoimi flagami. W ostatnich dziesięcioleciach ta mniejsza ceremonia zastąpiła znacznie większą paradę dzienną, która była głównym wydarzeniem w latach 50. i 60. po paradzie wieczornej następuje ceremonia zapalania pochodni (hadlakat masuot), symbolicznie oznaczająca osiągnięcia kraju we wszystkich sferach życia.

poza oficjalnymi ceremoniami Izraelczycy obchodzą Jom Ha ’ Atzmaut na różne sposoby. W największych miastach, takich jak Jerozolima i Tel Awiw, nocne uroczystości koncentrują się na głównych ulicach, gdzie tłumy gromadzą się, aby oglądać publiczne pokazy oferowane za darmo przez gminy i rząd. W społecznościach wiejskich wielu ludzi spędza noc tańcząc Izraelskie tańce ludowe lub śpiewając Izraelskie piosenki. W ciągu dnia tysiące Izraelskich rodzin wychodzi na wycieczki i pikniki. Wiele baz wojskowych jest również otwartych dla cywilów do odwiedzenia, aby pokazać osiągnięcia Izraelskich Sił Obronnych. Jom Ha 'Atzmaut kończy się uroczystością przyznania” izraelskiej nagrody ” przyznawanej poszczególnym Izraelczykom za ich wyjątkowy wkład w kulturę, naukę, sztukę i Nauki humanistyczne kraju.

religijny charakter Jom Ha ’ Atzmaut jest nadal w procesie formacji i podlega dyskusji. Główny rabinat Państwa zdecydował, że dzień ten powinien być oznaczony recytacją Hallel (Psalmów pochwalnych), podobnie jak inne radosne święta żydowskie, oraz czytaniem specjalnej haftary (proroczej części). Większość ultra-ortodoksyjnych Żydów, w Izraelu i za granicą, nie zaakceptowała tego orzeczenia, a niektórzy ortodoksyjni Żydzi śpiewają Hallel bez błogosławieństwa, które go poprzedza.

samoloty Izraelskich Sił Powietrznych latają nad Izraelem
Na Jom Ha ’ Atzmaut 2011

z drugiej strony HaKibbutz HaDati (współczesny Ortodoksyjny ruch Kibucowy) zainicjował wersję modlitwy Al HaNissim („dotyczącej cudów”), która ma być dodana do Amidah (centralnej modlitwy odmawianej stojąc) na Jom Ha ’ Atzmaut, jak to jest na Chanuka i Purim. Ten specjalny dodatek do liturgii dnia nie został zatwierdzony przez Naczelnego Rabinata, ale został przyjęty przez kongregacje Masorti (konserwatywne) i postępowe (reformujące) w Izraelu. Niektórzy rabini twierdzą, że Jom Ha ’ Atzmaut należy postrzegać w połączeniu z Chanuką i Purim, ponieważ wszystkie trzy upamiętniają „cudowne” zwycięstwo Żydów nad wrogiem o wyższej sile militarnej. Należy zauważyć, że większość Izraelczyków w ogóle nie uważa Jom Ha ’ Atzmaut za święto religijne.

poza Izraelem, większość społeczności żydowskich na całym świecie włączyła do swoich kalendarzy także Jom Ha ’ Atzmaut, choć od niektórych zwyczajem stało się organizowanie publicznych uroczystości w najbliższą niedzielę, aby przyciągnąć więcej uczestników. W Izraelu jest to oficjalne święto, więc prawie każdy ma wolny dzień.

dla amerykańskich Żydów świętowanie Jom Ha ’ Atzmaut było sposobem wyrażenia solidarności z Państwem Izrael i wzmocnienia ich sojuszu z nim. W wielu społecznościach Jest to jedna z niewielu okazji, w których żydowskie organizacje i synagogi różnych ideologii i wyznań współpracują w tworzeniu wspólnej uroczystości. W wielu zgromadzeniach Ameryki Północnej wspólne świętowanie publiczne jest często wspomagane przez nabożeństwo religijne. W niektórych przypadkach miało to miejsce w szabat najbliższy Jom Ha ’ Atzmaut i składało się z dodatkowych odczytów dodanych do nabożeństwa oraz, zazwyczaj, śpiewu Hatikvah (Izraelskiego hymnu narodowego).

nie ma jeszcze zaakceptowanej „tradycji” obchodzenia tego święta, a tylko czas pokaże, czy pewne zwyczaje, potrawy, modlitwy i melodie będą związane w Żydowskim umyśle z tym świętem, tak jak z świętami, które pojawiły się wiele wieków przed Jom Ha ’ Atzmaut. Dla Żydów na całym świecie łączenie się z Izraelczykami świętującymi Jom Ha ’ Atzmaut stało się konkretnym ogniwem w powiązaniu Żydów z ziemią Izraela.