gitarzysta on-off dla Boba Dylana, ceniony kompozytor filmowy i pięcioletni farmer orzechów makadamia na Hawajach… to niekonwencjonalna kariera, która sugeruje niejasność dla człowieka, który za nią stoi. A jednak jest to również życiorys osoby, która rzekomo była panem tamburynem stojącym za uznaną piosenką Dylana.

kim był Pan tamburyn?

dramat towarzyszył Bruce 'owi Langhorne’ owi przez całe życie. Po opuszczeniu Tallahassee jako dziecko przeniósł się wraz z matką bibliotekarką Dorothy do Harlemu i rozpoczął naukę gry na skrzypcach. Jego dni jako cudowne dziecko zakończyły się w wieku 12 lat, kiedy zdmuchnął czubki dwóch palców i prawego kciuka po zbyt długim trzymaniu się domowej roboty fajerwerku zwanego wiśniową bombą. – Przynajmniej Nie będę już musiał grać na skrzypcach-powiedział płaczącej matce.

pomimo późniejszej inspiracji Mr Tamburine Man z piosenki Dylana, chłopiec, który dorastał kochając muzykę Louisa Jordana, wziął gitarę i, podobnie jak Django Reinhardt, znalazł sposób na obejście swojej niepełnosprawności. Chociaż nie mógł brzdąkać, Młody Langhorne stał się znakomitym graczem wybierającym palce i powiedział: „musiałem być bardzo dobrym akompaniatorem, ponieważ byłem naprawdę zmuszony słuchać.”

po pracy jako uliczny wykonawca i w nowojorskich klubach folkowych, rozeszło się słowo o talencie Langhorne 'a i zagrał sesję z Dylanem w październiku 1962 roku, prezentując swoją oszałamiającą gitarę na” Corrina, Corrina „dla Freewheelin’ Boba Dylana. Jego mocne linie gitary elektrycznej rozświetlają również utwory takie jak „Subterranean Homesick Blues” Bringing it All Back Home czy ” Maggie 's Farm”. Dylan powiedział: „gdybyś miał Bruce’ a grającego z Tobą, to wszystko, co musisz zrobić, to wszystko.”

Z kim jeszcze grał Bruce Langhorne?

Langhorne grał z wieloma innymi czołowymi muzykami, w tym Joan Baez i Harry Belafonte, ale uważał, że jego najlepsze dzieło jest z Dylanem. „Połączenie, które miałem z Bobbym było telepatyczne”, powiedział.

Dylan został podobno zainspirowany do napisania „Mr Tambourine Man”, na którym również gra Langhorne, po zobaczeniu go przybyłego na sesję nagraniową z gigantycznym tureckim bębnem ramowym z jingle-dzwonkami przymocowanymi do jego krawędzi. Wyglądał jak tamburyn wielkości bardzo dużej pizzy.

w notatkach do Biograph box set Dylan powiedział: „”Mr Tambourine Man „”został zainspirowany przez Bruce’a Langhorne’ a. Bruce grał ze mną na gitarze na kilku wczesnych płytach. Miał gigantyczny tamburyn. Był naprawdę duży. Był wielki jak koło wagonu. Grał, a wizja jego gry na tamburynie utkwiła mi w głowie. Nie wiem, czy mu to kiedyś mówiłem.”

Langhorne cieszył się rozgłosem, chociaż zauważył, że Dylan”miał wspaniałe poczucie humoru i zdolność pozwalania ludziom po prostu wypuszczać wystarczającą ilość liny, aby się powiesić”.

jego Hollywoodzka kariera rozpoczęła się, gdy trębacz jazzowy Hugh Masekela, z którym Langhorne koncertował, przedstawił go aktorowi Peterowi Fondzie. Następnie skomponował muzykę do filmu The Hired Hand Fondy oraz do filmu Fighting Mad Jonathana Demme ’ a. Pracował również nad ścieżką dźwiękową Dylana do piosenki Sama Peckinpah Pat Garrett & Billy The Kid.

Po tym, jak zdiagnozowano u niego cukrzycę typu 2, Langhorne i przyjaciółka Cynthia Riddle przeszukali rynki w Los Angeles, aż znaleźli odpowiednią mieszankę Afrykańskiej papryki, aby zaspokoić jego pragnienie smacznych, pikantnych sosów bez sodu i cukru. Z powodzeniem sprzedawał swój produkt pod marką Brother Bru Bru. Powrócił również do muzyki i zagrał na fortepianie na swojej jedynej solowej płycie, Tambourine Man, wydanej w 2011 roku.

jak zginął Bruce Langhorne?

po udarze mózgu w 2015 r.Langhorne spędził ostatnie lata życia w hospicjum, aż do śmierci z powodu niewydolności nerek, w Venice w Kalifornii, 14 kwietnia 2017 r.

porysowany i pożółkły Turecki Bęben ramowy, który stał się inspiracją dla postaci Mr Tambourine Man, jest obecnie jednym z 6000 pozycji przechowywanych w archiwum Boba Dylana w Tulsa w stanie Oklahoma. Piosenka, po raz pierwszy wykonana przez Dylana w Royal Festival Hall w Londynie w maju 1964 roku, ma ciepło i duchowe przesłanie, które nadal zachwyca („Hey, Mr Tambourine Man, play a song for me/In the jingle-jangle mornin’/I’ ll come followin 'you”).

a co Langhorne sądzi o samej piosence? „Podoba mi się. Myślę, że to dobra piosenka. – Wiem-powiedział Richie Unterberger, dodając ze śmiechem-i chodzi o mnie. Gdybym chciał napędzać wielkie ego, to byłby sposób, żeby to zrobić … cóż, mam wielkie ego.”