jednym z moich najwcześniejszych wspomnień z MTV był Widok Joego Lynna Turnera prowadzącego Rainbow do teledysku „Stone Cold.”Ubrany w skórzaną kurtkę, z czarną grzywą i z ufnością wpatrujący się w kamerę, zaśpiewał nastrojową balladę o wyblakłej miłości i rozczarowaniu, podczas gdy zamaskowane kobiety okrążały go przed ścianą luster. To nie było super podkręcone jak późniejsze hymny, na które byłbym narażony, jak „Power” lub ” Can 't Happen Here”, ale pamiętam, jak myślałem o tym, jak fajny był zespół.

nie wiedziałem, że był to teledysk z ich przedostatniego albumu, Straight Between the Eyes, i że grupa miała znacznie głębszą historię, która sięga 1975 roku. Właściwie nie wiedziałem, że Ronnie James Dio, którego teledysk do „Rainbow In The Dark” był również grany przez MTV airplay, początkowo przewodził brytyjskiemu zespołowi. Ale to były wczesne lata 80. i dopiero zaczynałem uczyć się muzyki rockowej. Dla wielu nastolatków Rainbow była grupą kierowaną przez Joe Lynna Turnera przy trzech albumach: „Difficult to cure”, „Straight Between the eyes” I „Bent Out of Shape”.

wokalista: Joe Lynn Turner

potem zobaczyłem teledysk z Grahamem Bonnetem na czele zespołu i śpiewającym „All Night Long”, Odę do, wiesz. To było mniej więcej w tym czasie, kiedy oglądałem różne Teledyski Black Sabbath z Ozzym, Dio i Ianem Gillanem i zacząłem dowiadywać się o tym, jak niektóre zespoły zmieniały członków. Kilku najwyraźniej często to robiło. I dopiero później odkryłem, że Rainbow był frontowany przez Dio na trzy albumy przed Bonnetem i że Ritchie Blackmore był częścią kultowej grupy o nazwie Deep Purple, którą współtworzył, która ponownie połączyła się w 1984 roku. (Hej, byłem dzieckiem.)

ostatecznie o historii tęczy dowiedziałem się od tyłu. Biorąc pod uwagę mój młody wiek i sposób, w jaki odkryłem grupę, ma to sens. A ponieważ w tym tygodniu przypada 45. Rocznica debiutu grupy jako Rainbow Ritchie 'ego Blackmore’ a, pomyślałem, że będzie to odpowiedni czas, aby zaoferować podkład dla młodszych słuchaczy i nostalgiczną podróż powrotną dla starszych fanów. Ale w odpowiedniej kolejności.

Rainbow powstał po tym, jak Ritchie Blackmore był sfrustrowany kierunkiem, w którym podążał Purple. Frontman Ian Gillan opuścił zespół w 1973 roku, wokalista David Coverdale i basista Glenn Hughes zostali sprowadzeni do wspólnych obowiązków wokalnych, a grupa przyjęła nieco bardziej funkcyjny kierunek z ich drugim albumem, Stormbringer. Produkują fantastyczne kawałki, szczególnie na albumie Burn z 1974 roku, ale gitarzysta nie kochał natury nowej muzyki.

początkowo Blackmore planował nagrać solowy album i rozpoczął współpracę z Dio i trzema kolegami z zespołu z jego grupy, elfem. Ten ostatni zespół często otwierał dla Deep Purple i został wyprodukowany w studiu przez basistę Purple Rogera Glovera. Zadowolony z efektów tego, co zrobił z Ronniem i jego kolegami, Ritchie zdecydował, że powinni zrobić więcej muzyki i nagrał cały album. Opuścił również Purple.

Ten nowy zespół oczywiście nie był typową grupą hard rockową, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że grali ciężką muzykę pod pseudonimem Ritchie Blackmore’ s Rainbow, a później wystąpili z zakrzywioną, oświetloną tęczą nad ich sceną. Ich nazwa pochodzi podobno od słynnego rocker hangout, Rainbow Bar & Grill na Sunset Strip. Co zabawne, Elf miał piosenkę „Rainbow” na ich drugim albumie, Carolina County Ball.

muzyczne połączenie Blackmore ’ a, Dio i trzech członków Elf kliknęło, zyskało uznanie i znalazło publiczność. Na kolejnych dwóch albumach grupa (znana po prostu jako Rainbow przez album nr 3) nagrała wiele przełomowego hard rocka i metalu. W pierwszej trylogii grupa znalazła się w parze Dio i Blackmore ’ a, którzy ostatecznie stali się jedynym stałym członkiem przez osiem lat istnienia grupy. Przyszły producent Iron Maiden Martin Birch brał udział we wszystkich trzech wydaniach Dio.

debiut grupy to połączenie bluesowych wpływów, neoklasycznego stylu, przeplatanych klawiszy i szczerych tekstów Dio inspirowanych motywami średniowiecznego fantasy. Pomimo nazwy poprzedniego zespołu Dio Elf, który wyrósł z (poważnie) grupy doo-wop Ronnie and the Prophets, ta rockowa grupa boogie nie była pojazdem dla rodzajów tematów lirycznych, które Dio eksplorował w Rainbow, a później w Black Sabbath i jego własnej grupie.

oprócz bycia w ciężkim zespole Rainbow, teksty Dio mogły być bardziej zgodne z prog-rockiem tamtych czasów. Ale sprawił, że pracowali z czystej pasji i przekonania w swoim porodzie. Jak stwierdził jeden z memów „interwebs”: „możesz być metalowy – ale nigdy nie będziesz tak metalowy jak Dio jadący tygrysem pod tęczą.”

wokalista: Ronnie James Dio

debiutancki album Rainbow z pewnością był eklektyczną propozycją. „Man On The Silver Mountain” służył rodzajowi ostrego riffu, który był sygnowany przez Blackmore ’ a, natomiast „the Temple Of The King” dostarczył wdzięcznej ballady (nie jest to piosenka miłosna, dziękuję), a „Catch the Rainbow” zabrał nas w spokojniejszą, podobną do Pink Floyd podróż. Optymistyczne covery „Black Sheep of the Family” Quatermassa i boogie „If you Don’ t Like Rock N Roll „były tam, aby zadowolić fanów blues-rocka, podczas gdy instrumentalny cover” Still I’ m Sad „The Yardbirds nie tylko rowkowany, ale zadowoli każdego wymagającego,” More cowbell!”

choć nieco nierówny, debiut Rainbow okazał się obiecujący, jednak Blackmore nie był przekonany o potencjale tej konfiguracji i grupa nigdy nie grała na żywo. Ze względu na styl boogie kolegów z zespołu Dio z Elf (klawiszowiec Micky Lee Soule, basista Craig Gruber i perkusista Gary Driscoll), gitarzysta zastąpił ich nowym składem na drugim albumie Rainbow. W tym składzie pojawili się klawiszowiec Tony Carey, basista Jimmy Bain i perkusista Cozy Powell, przy czym tylko ten ostatni w pełni przetrwał na kolejnym albumie. (Wkrótce omówimy te drzwi obrotowe.)

podczas gdy debiut Rainbow był eklektycznym wydaniem, Rainbow Rising (1976) było bardziej skupionym, spójnym, hard rockowym wydawnictwem, które umieściło ich bardziej prosto w obozie metalowym i jest najlepszym albumem ery Dio. Utwory takie jak mocno naładowany „Tarot Woman” I „A Light In The Black” w połączeniu z mistycznym, epickim „Stargazer” pokazały, że kwintet strzela na wszystkich cylindrach i tworzy wyraźny dźwięk. Udowodnili również bez wątpienia, że motywy fantasy i klawiatury mogą wygodnie pasować do ciężkiego rocka. Grupa odbyła udaną trasę koncertową i przyciągnęła szanowanych fanów, a Rising jest obecnie uważany przez wielu za jeden z najlepszych metalowych albumów wszech czasów.

ich trzeci album, Long Live Rock 'N’ Roll (1978), również najlepszy metalowy wybór dla wielu, kontynuował tę trajektorię i wstrzyknął zaskakująco pastoralną balladę o nazwie „Rainbow Eyes”, która zawierała delikatną gitarę elektryczną, struny i flety i nigdy nie wpadła w żadne metaliczne fanfary. Jeśli chcesz przybliżyć historię Blackmore ’ s Night, folkowo-rockowego projektu gitarzysty o Smaku renesansu, który założył w 1997 roku, posłuchaj tutaj. Utwór jest również muzycznie bliższy XVI-wiecznej folkowej melodii ” Greensleeves „niż electric Blackmore 's” Sixteenth Century Greensleeves ” z ich debiutu.

jednak po trzecim albumie Blackmore i Dio nie zgadzali się z kierunkiem muzycznym grupy. Gitarzysta knuł bardziej komercyjną trajektorię, a piosenkarce podobał się ich cięższy slant. Zamiast tego ci ostatni dołączyli do Black Sabbath i dali tym walczącym ikonom kopa w dupę, którego potrzebowali (po tym, jak Ozzy został wyrzucony z gry). Blackmore ponownie zmienił skład, zatrzymując perkusistę Cozy ’ ego Powella i wprowadzając na pokład klawiszowca Dona Aireya; jego dawnego kolegę z zespołu Purple i basistę Rogera Glovera; oraz wokalistę z potężnymi piszczałkami Grahama Bonneta.

piosenkarka: Graham Bonnet

wyprodukowany przez Glover, Down To Earth (1979) połączył ostry hard rock, taki jak „Danger Zone” i wschodnie zabarwione „Eyes Of The World” z bardziej komercyjnymi numerami, takimi jak raunchy „All Night Long” i poppy, Ballada Russa „Since You Been Gone”, która prawie rozbiła listę 50 najlepszych singli w Ameryce. Pomimo jego ponadprzeciętnego podejścia i imponującej wokalnej sprawności, Bonnet był również pod wpływem rocka lat 50. i wczesnych 60. i R&B, ale praca z Rainbow doprowadziłaby do hard rockowego sfery kolejnych grup, takich jak Alcatrazz, Impellitteri i Michael Schenker Group.

połączenie Bonneta i Blackmore ’ a nie trwało tak długo, a ten ostatni później narzekał na krótkie włosy i biały garnitur Bonneta, który uważał za bardziej Vegas niż rock and roll. Jednak bardziej komercyjny charakter grupy ucieszył gitarzystę, który sprowadził perkusistę Bobby ’ ego Rondinelliego i wokalistę Fandango Joe Lynna Turnera na trudny do wyleczenia album z 1981 roku.

dobra, zatrzymajmy się na chwilę. Oczywiste jest, że pomimo skrócenia nazwy zespołu do Rainbow, grupa ta zawsze była dzieckiem Blackmore ’ a. Zawsze zatrudniał utalentowanych muzyków, którzy utrzymywali jakość swoich albumów i tras koncertowych na wysokim poziomie. Ale, z niewątpliwie różnych powodów, skład ciągle się zmieniał. Około 1979 roku Blackmore twierdził, że nikt nigdy nie został zwolniony z Rainbow. Bez względu na to, dlaczego, musiało to być zarówno podniecające, jak i frustrujące dla wielu z tych członków,którzy przychodzili i wychodzili bez sadzenia głębokich korzeni.

jedno jest pewne: lata Joe Lynn Turner były najbardziej komercyjnym sukcesem grupy. Każdy album osiągnął sukces w Mainstream Rock radio track w Billboard: „I Surrender „(nr 19),” Stone Cold „(nr 1, a także nr 40 na Billboard Hot 100 singles) i” Street of Dreams ” (nr 2 i nr 60 Na Hot 100). I dostali dużo MTV airplay, co, jak wspomina były perkusista Scorpions Herman Rarebell, pomogło wielkim zespołom hard rockowym i metalowym tamtych czasów przebić się do mas. (Amerykańskie stacje radiowe nie wspierały ich wówczas zbytnio.)

Turner miał uduchowiony głos i podobnie jak Bonnet, umiał to zrobić dla wielkich hymnów. Miał odpowiedni wygląd dla wczesnego MTV i zdobył kobiecą publiczność, co było ważne dla ciężkich strojów rockowych w tym czasie. Poza kilkoma balladami i bardziej komercyjnymi numerami, Rainbow mocno uderzyło w takie utwory jak ” Can 't Happen Here”, „Death Alley Driver” I „Make Your Move”, które pokazały waleczność grupy. Nawet z Bent Out of Shape, najbardziej komercyjnym wysiłkiem grupy, ten skład miał kilka ostrych kotletów. Nie mów mi, że nie możesz się odprężyć w hiperkinetycznym „tańcu ognia” i „piciu z diabłem” (pomijając banalny tytuł).

wokalista: Doogie White

co więc wykoleiło tę odnowioną tęczę? Po prostu, klasyczny reunion Deep Purple, który wyprodukował Perfect Strangers z 1984 roku, który szybko pokrył się platyną, rozpoczął udaną światową trasę koncertową i przywrócił zespół na dobre. Turner dołączył nawet na jeden album (1990 ’ s Slaves and Masters). Blackmore pozostał do 1993 roku The Battle Rages On…, ale podobno niezadowolony z bardziej melodyjnego kierunku, w którym podążał Purple, opuścił Rainbow i zjednoczył się z nikim z żadnego z klasycznych składów.

to be fair-album zespołu Stranger in Us All z 1995 roku, zapowiadany jako Rainbow Ritchiego Blackmore ’ a, miał być rzekomo solowym albumem. Ale presja ze strony RCA/BMG, aby album był jak najbardziej komercyjny, wymusiła podobno tę zmianę nazwy. Mimo że album utrzymany był w klasycznym klimacie Rainbow, nie był tak silny jak poprzednie próby i nie znalazł się na listach przebojów w Stanach Zjednoczonych ani Wielkiej Brytanii. Jednak świat poznał wokalistę Doogie White ’ a, który od tego czasu śpiewał dla nowszych składów Praying Mantis, Tank i zespołów Legend gitarowych Yngwie Malmsteen i Michael Schenker. Ta nowsza Rainbow koncertowała na całym świecie w celu wsparcia albumu, w tym piosenkarka Candace Night, która stała się żoną Blackmore 'a i partnerką Muzyczną w długotrwałym Blackmore’ s Night, z czego gitarzysta znalazł wiele satysfakcji.

przed odejściem Ronniego Jamesa Dio dekadę temu(„człowiek na Srebrnej Górze” jest wpisany na sarkofag Dio), pojawiły się plotki, że nastąpi ponowne połączenie klasycznego składu Rainbow. Szkoda, że nigdy do tego nie doszło, chociaż Dio był zajęty ponownie połączonym Black Sabbath (ich skład ponownie zakrystianizował Heaven and Hell). W ostatnich latach krążą pogłoski, że Joe Lynn Turner powróci do zespołu, aby rozpocząć udany zjazd. Jednak do tego nie doszło, o czym sam Turner otwarcie mówił w prasie. Zamiast tego Blackmore ponownie rozpalił zespół w składzie mniej znanych muzyków (z wyjątkiem keyboardzisty Jensa Johanssona z Yngwie fame). Koncertowali w Europie, gdzie są bardziej popularni (mieli wiele Top 10 UK albums back in the day) i nagrali kilka singli, ale nie ma nowego albumu. Wokalista Ronnie Romero przyciąga uwagę i dołączył do zespołu Vandenberg, który ma wydać swój pierwszy studyjny album od 35 lat.

piosenkarka: Joe Lynn Turner

bez względu na to, czy kiedykolwiek będziemy mieć prawdziwy Rainbow reunion, pozostawili po sobie spuściznę bardzo mocnych albumów studyjnych i licznych wydań na żywo. Ich brzmienie i piosenki są niepowtarzalne. Założyciele grupy byli z pewnością dumni z tego, co wspólnie osiągnęli. Dio grał wiele piosenek Rainbow na żywo ze swoim solowym zespołem od 1982 roku, podczas gdy Blackmore ’ s Night wykonali własne folkowe wersje utworów zespołu. I, przy okazji, „nie może się tu zdarzyć” jest bardziej istotne niż kiedykolwiek. Obejrzyj film.

ponieważ jest to 45 rocznica pierwszego albumu Rainbow, najlepiej byłoby, aby początkujący tam zaczęli. Na drugim i trzecim albumie Grupa bardziej utwardziła swoje brzmienie, wyprodukowała wiele klasycznych kawałków i położyła początki nurtu power metalowego, który był popularny w całej Europie w ciągu ostatnich 25 lat. Wpłynęli również na melodyjną scenę rockową lat 80. każdy album Rainbow ma co najmniej jeden lub dwa utwory, które z pewnością przetrwają próbę czasu. Możesz woleć jedno wcielenie od reszty lub, tak jak ja, objąć je wszystkie.

to rzadkość dla grupy, która zmieniała wokalistów na trzech kolejnych albumach, aby utrzymać ten poziom spójności. Ale Rainbow zrobił to i więcej.

a co powiesz na zjazd Joe Lynn Turner?

chcesz zobaczyć więcej takich artykułów?

nie przegap bitu!

Subskrybuj newslettery Discogs, aby otrzymywać wiadomości muzyczne, konkursy, ekskluzywne płyty winylowe & więcej.

chcesz dołączyć do społeczności miłośników muzyki Discogs?

Załóż konto.

––––

Special thanks to Gail Flug for her historical insight and anecdotes.