Wprowadzenie do kultury Haitańskiej

dzięki fascynującemu folklorowi Voodoo i burzliwej historii niewolników, Kultura Haitańska czerpie z wpływów Afryki Zachodniej, Ameryki Łacińskiej i Kolonialnej Europy. Po trzęsieniu ziemi w 2010 roku, które zniszczyło kraj, nie ma lepszego czasu, aby udać się do karaibskich wybrzeży Haiti, aby odkryć jego bogate dziedzictwo kulturowe, urzekające ruiny i kuszącą kuchnię.

Historia Haiti

Haiti było pierwotnie zamieszkane przez rdzennych mieszkańców Taíno, zanim zostało „odkryte” przez Hiszpanów podczas podróży Krzysztofa Kolumba przez Atlantyk w 1492 roku. Kiedy w Boże Narodzenie 1492 roku jego okręt flagowy, Santa Maria, osiadł na mieliźnie w pobliżu dzisiejszej Limonady, założono pierwszą europejską osadę w obu Amerykach i nazwano ją La Navidad.

Haiti było rządzone przez Hiszpanów jako La Española aż do początku 17 wieku, kiedy to został przekazany do Francji i stał się Saint-Domingue. Niewolnicy zostali sprowadzeni z Afryki do pracy na plantacjach trzciny cukrowej, ale zbuntowali się podczas rewolucji Haitańskiej (1791-1804), która doprowadziła do zniesienia niewolnictwa w kraju. Haiti zostało ustanowione jako pierwszy niezależny naród w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach w dniu 1 stycznia 1804 i tylko być utworzone z powodu udanej rewolty niewolników, z większości pierwszych przywódców rządowych kraju i royalty byli niewolnicy.

początek XX wieku był naznaczony niestabilnością polityczną na Haiti i „wojnami bananowymi”, w których Stany Zjednoczone narzucały opresyjną politykę zagraniczną, która hamowała rozwój kraju. W 1957 r. Dr François „Papa Doc” Duvalier został wybrany na prezydenta Haiti i choć przypisuje mu się zaprowadzenie porządku na Haiti i postęp czarnych interesów w sektorze publicznym, terroryzował również ludność i jego przeciwników politycznych za pomocą wyspecjalizowanej jednostki znanej jako Tontons Macoutes.

12 stycznia 2010 roku Haiti zostało uderzone przez 7.0 trzęsienie ziemi, które pozostawiło do 85,000 ludzi martwych i około 1.6 milion bezdomnych. Wywołało to również ogromną epidemię cholery, która zdewastowała ludność, a kraj nadal odbudowuje się z powagi zniszczeń.

Kultura Haitańska

Religia

około 55% Haitańczyków identyfikuje się jako rzymscy katolicy, podczas gdy protestanci stanowią około 29% populacji. Istnieje również niewielka liczba muzułmanów, Żydów, buddystów i wyznawców wiary Baha ’ i. Wiele rytuałów voodoo zostało wcielonych do haitańskiego chrześcijaństwa, co odróżnia je od swoich tradycyjnych odpowiedników. Voodoo powstało w czasach kolonialnych, kiedy niewolnicy byli zmuszani do przebierania swoich duchów loa jako rzymsko-katolickich świętych, co skutkowało synkretyzmem religijnym, który jest widoczny do dziś.

język

francuski i kreolski są językami oficjalnymi na Haiti, chociaż większość ludzi będzie mówić po kreolsku w środowiskach społecznych i używać francuskiego w biznesie lub w szkole. Słownictwo kreolskie to około 90% francuskiego, z wpływami z języków Taino, hiszpańskiego, portugalskiego i zachodnioafrykańskiego.

Etykieta

Kultura Haitańska ma wiele wspólnego z kulturą i etykietą Ameryki Łacińskiej, z szacunkiem dla starszych. Ludzie zawsze witają się, przechodząc na ulicy, z męskimi znajomymi ściskającymi ręce, a koleżankami całującymi się w policzek. Dyskusje biznesowe są zwykle pozostawiane do czasu posiłku, a dyskurs polityczny jest zwykle podejmowany tylko wtedy, gdy nawiązałeś z kimś związek.

stosunki Regionalne Haiti

Haiti zajmuje zachodnią część wyspy Hispaniola w archipelagu Wielkich Antyli karaibskich, z Dominikaną położoną na wschodzie. Jest drugim najbardziej zaludnionym krajem na Karaibach, a także jednym z najbiedniejszych.

Haitańska Kuchnia

Haitańska kuchnia czerpie z wpływów francuskich, afrykańskich, hiszpańskich i Taino, a także z kultur kreolskich na łacińskich Karaibach. Haitańska baza smakowa znana jako épice stanowi podstawę wielu dań, w tym zielonej cebuli, tymianku, pietruszki, papryki i czosnku. Daniem narodowym jest riz collé aux pois (ryż z fasolą), który jest często podawany z Czerwonym Lucjanem i sosem. Ryżowi czasami towarzyszy gulasz mięsny znany jako bulion, wykonany z koziej lub wołowej, a także sos pois – puree z czarnej, czerwonej lub białej fasoli.

Légume Haïtien jest najczęściej spożywanym daniem warzywnym, z dowolnymi dostępnymi warzywami gotowanymi na gęstym gulaszu i aromatyzowanymi przyprawami, czosnkiem i pomidorami. Zwykle podaje się go z ryżem, ale czasami z mais moulin (kaszą kukurydzianą), petit mil (gotowanym prosem), chlebem lub pochrzynem.

wieprzowina jest powoli gotowana z fasolą, Kabaczek i hominy, aby stworzyć tchaka, a koza jest smażona z plantanami w potrawie tassot et bananes pesées. Specjały z owoców morza to grillowana koncha (lanbi boukannen) i Homar, a także gulasz z liści kraba i lalo.

w przeciwieństwie do większości krajów na Haiti, spaghetti jest serwowane jako jedzenie śniadaniowe, często z suszonymi śledziami i kiełbasami hot dog. Chleb ze słodkich ziemniaków znany jako pain patate jest popularną przekąską, a ogolone freski z lodu są jednym z najbardziej lubianych słodkich przysmaków wśród dzieci.

festiwale

festiwale są dużą częścią kalendarza haitańskiego i świętują bogatą kulturę kraju i tradycje Afro. Coroczny karnawał w Port-au-Prince jest największym świętem, z głównym wydarzeniem odbywającym się w Shrove wtorek każdego roku. Jacmel słynie również z karnawału, który odbywa się tydzień wcześniej niż w Port-au-Prince i oferuje wyszukane pływaki, muzykę i taniec na ulicach. Festiwale Rara odbywają się przez cały Wielki Post, z procesjami tradycyjnych instrumentów haitańskich i śpiewem kreolskim.

coroczny Carnaval des Fleurs odbywa się w Port-au-Prince każdego lipca, podkreślając rodzimą florę Haiti z trzydniowymi paradami, występami muzycznymi i tańcami. Fet Gédé Vodou jest wersją „Dnia Zmarłych” na Haiti i honoruje tych, którzy odeszli, podczas gdy najpopularniejszy eksport Haiti, rum, obchodzony jest podczas corocznego Festival du Rhum każdego listopada. Jeśli odwiedzasz w okresie noworocznym, Haiti obchodzi Dzień Niepodległości 1 stycznia z parad ulicznych i ucztowania.

różnice pokoleniowe

Większość Haitańczyków jest Pochodzenia afrykańskiego, a wielu ma przodków, którzy zostali sprowadzeni do tego regionu z Konga, Beninu i Nigru przez kolonialny handel niewolnikami. Istnieją również Haitańczycy pochodzenia europejskiego i arabskiego w wyniku migracji podczas wojen światowych, z niewielkimi mniejszościami pochodzenia Wschodnioindyjskiego i wschodnioazjatyckiego.

w latach kolonialnych haitańscy Mulaci (rasa mieszana) otrzymali przywileje i stali się elitą społeczną narodu, co skutkowało systemem kastowym rasowym, który jest nadal widoczny w politycznej, gospodarczej, społecznej i kulturowej hierarchii Haiti.

podczas gdy rodziny miejskie są zwykle mniejsze, nierzadko zdarza się, że rodziny wiejskie mają do 10 dzieci, które dzielą obowiązki w domu. Rozszerzona rodzina jest ważna w kulturze Haitańskiej, ponieważ wiele dzieci z obszarów wiejskich mieszka i studiuje u krewnych w miastach, a młode małżeństwa zwykle pozostają blisko rodziców.

wielu ludzi młodych Haiti jest dumnych ze swoich tradycji i bierze udział w corocznych uroczystościach karnawałowych i festiwalach. Ale wpływy ze Stanów Zjednoczonych skradają się, szczególnie jeśli chodzi o muzykę i modę.

pieniądze i Kursy Walut

walutą używaną na Haiti jest gourde, która dzieli się na 100 centymów (w języku kreolskim znana jako santim). Pięć tykw haitańskich odpowiada jednemu dolarowi Haitańskiemu, chociaż Dolar Haitański nie jest rzeczywistą walutą. W tej chwili jeden Dolar Amerykański jest równy około 60 tykw haitańskich.

Build Abroad Volunteer Opportunities in Haiti

Build Abroad pomaga budować trwałe rozwiązania mieszkaniowe w następstwie trzęsienia ziemi w 2010 roku, które zniszczyło Haiti i pozostawiło infrastrukturę kraju w ruinie. Skupia swoje wysiłki na wiejskiej społeczności Pignon w centrum Haiti i jest wyjątkowy jako jedyny projekt budowy za granicą, w którym można zbudować cały dom od początku do końca w ciągu jednego tygodnia. Będziesz robić wszystko, od kopania fundamentów po budowę ścian, instalowanie okien i dachów, pracując razem z członkami lokalnej społeczności.