Capotain

jestem wielkim fanem historii medycznej, więc byłem zaskoczony, kiedy ostatnio usłyszałem termin „choroba Mad hatter” i nie byłem z nim zaznajomiony. Jedynym szalonym Kapelusznikiem, o którym do niedawna wiedziałem, był głupi PAN w kapeluszu z Alicji w Krainie Czarów. Kiedy odkryłam, że choroba jest związana z kapeluszami, byłam jeszcze bardziej podekscytowana.

(I love me a good old-timey hat.)

pod koniec XV wieku w Europie modą stały się wysokie kapelusze. Kapotaina, powszechnie noszona zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety, była zwykle czarna. Szerokość i wysokość różniły się z czasem, ale pionowa część była zwykle bardziej stożkowata ku górze, a boki kapelusza Zwykle zakrzywione ku górze, niż kończące się na ostrej krawędzi, jak znany dziś cylinder. Obręcz była również czasami szersza i mniej sztywna niż cylinder.

purytanie byli prawdziwymi wielkimi fanami kapotain, tak bardzo, że stała się symbolem purytanizmu. Czarny kapelusz z klamrą do paska z przodu? Tak, to capotain. Kapelusze te ostatecznie wyszły z mody, później pojawiając się jako wczesna forma cylindra pod koniec 1700 roku. jego popularność prawdopodobnie pomógł Beau Brummell, przyjaciel i osobisty stylista księcia Jerzego, przyszłego Jerzego IV. Brummellowi przypisuje się kilka różnych mody męskiej, w tym nowoczesny garnitur i krawat.

Abraham Lincoln

cylinder do dziś pozostaje symbolem XIX wieku. Były noszone przez mężczyzn wszystkich klas. Wysoki,” piec rury ” cylinder był niezwykle popularny w pierwszej połowie 1800 roku, szczególnie w epoce wiktoriańskiej. Trend nie ograniczał się jednak do WIELKIEJ BRYTANII, ponieważ prezydent Abraham Lincoln był również fanem kapelusza w stylu pieca i pomógł mu stać się popularnym w Ameryce. W Anglii książę Albert przyjął cylinder i stał się znakiem dżentelmena.

w drugiej połowie XIX wieku wysokość została nieco zmniejszona, a na dole cylindra dodano gładką wstążkę.

książę Albert i królowa Wiktoria

najlepsze czapki noszone przez wyższych sfer były wykonane z filcowanego futra bobra. (Inni Kanadyjczycy mogą wiedzieć wszystko o gorączce skóry bobra, ponieważ jest to główna część historii Kanady.) Czasami używano również włosia królika. Używano również jedwabiu, lnu i flaneli, zwłaszcza że trend rozprzestrzenił się na niższe klasy.

produkując cylinder, młynarz używa mieszanki, aby oddzielić futro od skóry i utrzymać włosy razem. Mieszanina była pomarańczowa, proces ten nazwano „carroting”, a mieszanina zawierała azotan rtęci – czyli rtęć. Następnie futro można uformować w kształt kapelusza lub Ronda.

ponieważ skutki zatrucia rtęcią były nieznane, młyny te często pracowały w zamkniętych pomieszczeniach i nie nosiły sprzętu ochronnego. Istnieją pewne dowody, że tworzenie kapeluszy miało wpływ na młynarzy, o czym świadczy użycie wyrażenia „szalony jak Kapelusznik”, ale praktykowanie trwało, cóż, zbyt długo. Różne metody oddzielania futra zwierzęcego od skóry stały się popularne pod koniec XIX wieku, a we Francji 1898 wprowadzono przepisy prawne zakazujące stosowania rtęci w produkcji kapeluszy. Jednak w Stanach Zjednoczonych Merkury był nadal używany do 1941 roku.

jak wyglądała choroba szalonych kapeluszników?

zatrucie rtęcią, spowodowane przez rtęć w oparach roztworu carroting, miało długą listę objawów, wiele z nich dotyczyło układu nerwowego.

• hutrata powietrza
• utrata zębów i paznokci
• skurcze mięśni
• ślinienie
• niewyraźna mowa
• nieostre myśli i mowa
• depresja i myśli samobójcze
• bezsenność
• drażliwość
• utrata pamięć
• zmęczenie
• halucynacje
• przebarwienia skóry
• zwiększona częstość akcji serca
• wysypki
• wrażliwość na światło
• problemy z nerkami
• drżenie rąk

Danbury, Connecticut, w latach 1800. milion kapeluszy w ciągu roku u szczytu trendu. Objaw drżenia rąk stał się znany jako” Danbury Shakes”, ponieważ tak wiele osób w okolicy wykazało oznaki zatrucia.

Ciekawe linki:

• 'Mad as a Hatter’
• jedwabne Czapki
• Historia czapek