definicja

rzeczownik
liczba mnoga: maltozy
mal·tose, ˈmɔːltəzz
disacharyd redukujący powstaje, gdy dwa monomery glukozy łączą się ze sobą poprzez wiązanie glikozydowe α(1→4); jednostka strukturalna glikogenu i skrobi

797 -1881, a w 2004 r.-1797 -1881, a w 2005 r. – 1797 -1881, a w 2005 r. – 1797 -1881, a w 2005 r. – 1797 -1881, a w 2006 r. – 1797 -1881, a w 2006 r. – 1797 -1881, a w 2006 r. – 1797 -1898, a w 2007 r. – 1797 -1898, a w 2007 r. – 1797 -1898, a w 2007 r. – francuski chemik, odkrył maltozę. Był również uznawany za pierwszego, który odkrył fruktozę. Jednak jego odkrycie maltozy nie było powszechnie akceptowane, dopóki chemik Cornelius O 'Sullivan 1841-1907 nie potwierdził tego w 1872.1 nazwa „maltoza” pochodzi od słowa słód (tj. kiełkujące ziarno, do wykorzystania w browarnictwie, destylacji itp.) oraz przyrostek-ose oznaczający, że jest to cukier.

przegląd

maltoza jest jednym z najczęstszych węglowodanów dwucukrowych; inne przykłady to sacharoza i laktoza. Węglowodany są główną klasą biomolekuł, które można sklasyfikować na podstawie składników sacharydowych. Disacharyd jest węglowodanem złożonym z dwóch monosacharydów, które są połączone ze sobą wiązaniem glikozydowym (Wiązanie glikozydowe).

właściwości maltozy

maltoza jest białym krystalicznym ciałem stałym. Jego Masa molowa wynosi 342,30 g·mol−1. Jego temperatura topnienia wynosi (tj. Jest rozpuszczalny w wodzie. Podobnie jak sacharoza i laktoza, maltoza ma ogólny wzór C12H22O11. Maltoza jest jednak disacharydem składającym się z dwóch jednostek glukozy. Składniki glukozy są połączone ze sobą wiązaniem glikozydowym α-1→4, co oznacza, że kowalencyjne wiązanie tworzy się między α-anomeryczną formą węgla-1 (C-1) na jednej glukozie a atomem tlenu hydroksylowego na C-4 na drugiej glukozie. Gdy Wiązanie glikozydowe jest β-(1→4), powstałym związkiem jest celobioza. Izomaltoza jest kolejnym izomerem maltozy. Oba składają się z dwóch jednostek glukozy połączonych wiązaniem glikozydowym. Tym niemniej, izomaltoza różni się od maltozy na podstawie wiązania glikozydowego: α-1→4 występuje w maltozie, podczas gdy α-1→6, w izomaltozie.

maltoza vs. laktoza vs. Sacharoza

maltoza (cukier słodowy), laktoza (cukier mleczny) i sacharoza (cukier stołowy) to trzy wspólne dietetyczne disacharydy. Jak już wspomniano wcześniej, trzy disacharydy mają ten sam wzór chemiczny: C12H22O11. Wszystkie trzy mają składnik glukozy. W maltozie związek tworzą dwie jednostki glukozy. W laktozie i sacharozie istnieje jednak tylko jedna jednostka glukozy, która łączy się z innym monosacharydem – odpowiednio galaktozą i fruktozą. W maltozie Wiązanie α – (1,4) glikozydowe łączy dwa cukry, tj. pomiędzy węglem-1 i węglem-4. W laktozie Wiązanie β-(1,4) glikozydowe zachodzi między węglem-1 galaktozy a węglem-4 glukozy. W sacharozie powstaje wiązanie pomiędzy węglem-1 glukozy i węglem-2 fruktozy.
maltoza i laktoza są cukrami redukującymi; sacharoza jest cukrem nie redukującym. Maltoza i laktoza redukują cukier, ponieważ jeden ze składników monosacharydów może stanowić wolną grupę aldehydową. Jeśli chodzi o sacharozę, Wiązanie glikozydowe tworzy się między końcami redukcyjnymi dwóch składników monosacharydów. W związku z tym sacharoza nie mogła dalej łączyć się z innymi jednostkami sacharydowymi.
maltoza dietetyczna zwykle nie występuje w żywności, ale może powstawać podczas trawienia skrobi. Laktoza pochodzi zwykle z mleka i produktów mlecznych, natomiast sacharoza, zwykle z żywności słodzonej cukrem ekstrahowanym z trzciny cukrowej i buraków cukrowych. Trawienie tych cukrów jest wspomagane przez specyficzne enzymy trawienne, w szczególności maltazę, laktazę i sukrazę. U ludzi enzymy te znajdują się na zewnętrznej powierzchni komórek nabłonkowych, które tworzą linię jelita cienkiego. Maltaza pomaga trawić maltozę, laktazę (β-galaktozydazę u bakterii) na laktozie i sukrazę na sacharozie. Enzymy te rozszczepiają wiązanie między dwoma składnikami monosacharydowymi. Maltoza jest słodsza od laktozy. Jednak z tych trzech sacharoza jest najsłodsza.

typowe reakcje biologiczne z udziałem maltozy

Biosynteza maltozy obejmuje dwie jednostki glukozy połączone za pomocą połączenia α-1→4 glikozydowego. Połączenie tych dwóch monosacharydów powoduje uwalnianie wody.

częste reakcje biologiczne z udziałem maltozy

dalsze łączenie kilku związków maltozy powoduje tworzenie bardziej złożonych węglowodanów, takich jak skrobia w roślinach i glikogen u zwierząt. Proces ten nazywany jest syntezą dehydratacji, w której powstawanie wiązań glikozydowych towarzyszy uwalnianiu wody.

typowe reakcje biologiczne z udziałem maltozy

procesem, w którym złożone węglowodany są rozkładane na prostsze formy, jest scukrzanie. Jest przeciwieństwem syntezy odwodnienia. W syntezie dehydratacji reakcja kondensacji powoduje powstanie wiązania glikozydowego pomiędzy łączącymi się cukrami, a następnie w tym procesie uwalniana jest woda. W scukrzaniu hydroliza wykorzystuje cząsteczkę wody i powoduje zerwanie wiązania glikozydowego, uwalniając w ten sposób składniki cukru.
maltoza nie występuje często w żywności, ale otrzymuje się ją z częściowo hydrolizowanej skrobi (np. maltodekstryny i syropu kukurydzianego). Trawienie skrobi może również zapewnić maltozę. U ludzi amylaza jest enzymem w ślinie i soku trzustkowym, który trawi skrobię na prostsze węglowodany, takie jak maltoza. Jednak maltoza u ludzi nie jest łatwo wchłaniana przez jelito cienkie. Musi być dalej rozkładany na składniki sacharydowe, zanim będzie mógł zostać pobrany przez enterocyty, do krwiobiegu, a na koniec do komórek innych tkanek, takich jak wątroba, nerki, mięśnie, mózg, tkanka tłuszczowa itp. Maltoza jest trawiona i rozkładana na jednostki monosacharydowe poprzez hydrolizę za pomocą enzymu maltazy. Wiązanie łączące dwie jednostki glukozy zostaje zerwane, przekształcając maltozę w dwie jednostki glukozy. Wolne cząsteczki glukozy mogą być teraz wchłaniane przez enterocyty (komórki jelitowe), uwalniane do krwiobiegu, a następnie pobierane przez inne komórki.

zaburzenia metaboliczne

nietolerancja maltozy jest jednym z zaburzeń metabolicznych związanych z maltozą. Podczas trawienia enzym maltaza jest uwalniany z błony śluzowej jelit w celu katalizowania rozkładu maltozy na składniki glukozy. Niska aktywność enzymu maltazy powoduje niestrawioną maltozę. Gdy organizm nie trawi maltozy, czerpie wodę z organizmu do jelita. Prowadzi to do biegunki. W jelicie grubym flora jelitowa metabolizuje niestrawioną maltozę. To z kolei powoduje wzdęcia i ból. Nietolerancja maltozy jest niezwykle rzadka u ludzi. Jest to zwykle związane z brakiem enzymów sukrazowo-izomaltazowych.

biologiczne znaczenie/funkcje

dietetyczne disacharydy są spożywane i trawione w celu uzyskania cukrów prostych, które są łatwo wchłaniane i metabolizowane. Maltoza jest jednym z głównych źródeł glukozy. Glukoza jest kluczowym składnikiem odżywczym, ponieważ jest wykorzystywana głównie w metabolizmie energetycznym. Glukoza jest najczęstszą formą monosacharydu, którą komórka wykorzystuje do syntezy ATP poprzez fosforylację na poziomie substratu (glikolizę) i / lub fosforylację oksydacyjną (obejmującą reakcje redoks i chemiosmozę).
maltoza tworzy skrobię. Skrobia i maltoza są strukturalnie podobne w tym sensie, że składają się z jednostek glukozy. Jednak skrobia jest polimerem glukozy, podczas gdy maltoza jest disacharydem glukozy. Niemniej jednak maltoza zwykle pochodzi z trawienia (lub hydrolizy) skrobi. W szczególności dwie jednostki glukozy (tj. maltoza) ze skrobi są rozszczepiane w wyniku katalitycznej aktywności beta-amylazy. Dzieje się tak na przykład w przypadku kiełkujących nasion.
maltoza jest komercyjnie stosowana jako środek słodzący, składnik odżywczy w żywieniu niemowląt i w bakteriologicznych pożywkach do hodowli. Jest również stosowany w wypiekach. Sprawia, że ciasto chlebowe rośnie, gdy dwutlenek węgla jest wytwarzany i uwalniany podczas konwersji skrobi w maltozę poprzez reakcję skrobi z enzymami. Jako środek słodzący ma mniej słodyczy niż inne typowe cukry. Jednak spożywanie maltozy nie jest wskazane dla diabetyków ze względu na wysoki indeks glikemiczny.

Supplementary

Etymology

• malt + –ose (a suffix used in chemical naming of sugars)

IUPAC

Chemical formula

• C12H22O11

Synonym(s)

Derived terms

• isomaltose

Further reading

Compare

• lactose
• sucrose

See also

Mention(s)

• Liquid glucose
• Malt
• Malta
• Maltobiose
• Reducing sugar