wciąż pamiętam, kiedy po raz pierwszy usłyszałem piosenkę Petera Gabriela, „Solsbury Hill.”Coś w tej piosence-tekst, melodia, nietypowy metrum 7/4-przyprawiało mnie o dreszcze. Nawet teraz, po latach, wciąż mogę płakać.

kto z nas nie ma podobnej historii o piosence, która nas poruszyła? Niezależnie od tego, czy uczestniczysz w koncercie, słuchasz radia, czy śpiewasz pod prysznicem, muzyka jest czymś, co może napełniać nas emocjami, od radości po smutek.

Muzyka wpływa na nas w sposób, w jaki inne dźwięki nie.od lat naukowcy zastanawiają się dlaczego. Teraz wreszcie zaczynają szukać odpowiedzi. Korzystając z technologii fMRI, odkrywają, dlaczego muzyka może wzbudzać tak silne uczucia i tak mocno wiązać nas z innymi ludźmi.

„Muzyka wpływa na głębokie Ośrodki emocjonalne w mózgu”, mówi Valorie Salimpoor, neurobiolog z McGill University, który bada mózg pod kątem muzyki. „Pojedynczy dźwięk nie jest tak naprawdę przyjemny sam w sobie; ale jeśli te dźwięki są zorganizowane w czasie w jakąś aranżację, to jest niesamowicie potężne.”

jak muzyka uszczęśliwia mózg

jak potężna? W jednym z badań wraz z kolegami podłączyła uczestników do maszyny fMRI i nagrała ich aktywność mózgu podczas słuchania ulubionego utworu muzycznego. Podczas szczytowych momentów emocjonalnych w piosenkach zidentyfikowanych przez słuchaczy, dopamina została uwolniona w jądrze półleżącym, strukturze głęboko w starszej części naszego ludzkiego mózgu.

„to wielka sprawa, ponieważ dopamina jest uwalniana z nagrodami biologicznymi, na przykład jedzeniem i seksem” – mówi Salimpoor. „Jest również uwalniany z narkotykami, które są bardzo silne i uzależniające, jak kokaina lub amfetamina.”

istnieje inna część mózgu, która przesiąka dopaminę, szczególnie tuż przed tymi szczytowymi momentami emocjonalnymi w piosence: jądro ogoniaste, które jest zaangażowane w oczekiwanie przyjemności. Prawdopodobnie oczekiwana przyjemność pochodzi z znajomości piosenki—masz pamięć o piosence, którą cieszyłeś się w przeszłości, osadzoną w twoim mózgu i przewidujesz wysokie punkty, które nadchodzą. To połączenie wyczekiwania i przyjemności jest potężną kombinacją, która sugeruje, że jesteśmy biologicznie napędzani do słuchania muzyki, którą lubimy.

ale co się dzieje w naszych mózgach, gdy lubimy coś, czego wcześniej nie słyszeliśmy? Aby się dowiedzieć, Salimpoor ponownie podłączył ludzi do maszyn fMRI. Ale tym razem kazała uczestnikom słuchać nieznanych piosenek i dała im trochę pieniędzy, instruując ich, aby wydali je na dowolną muzykę, którą lubią.

analizując skany mózgu uczestników, odkryła, że kiedy cieszyli się nową piosenką na tyle, aby ją kupić, dopamina została ponownie uwolniona w jądrze półleżącym. Ale odkryła również zwiększoną interakcję między jądrem półleżącym a wyższymi strukturami korowymi mózgu zaangażowanymi w rozpoznawanie wzorców, pamięć muzyczną i przetwarzanie emocjonalne.

to odkrycie zasugerowało jej, że kiedy ludzie słuchają nieznanej muzyki, ich mózgi przetwarzają Dźwięki przez obwody pamięci, szukając rozpoznawalnych wzorców, aby pomóc im przewidzieć, dokąd zmierza piosenka. Jeśli muzyka brzmi zbyt obco, trudno będzie przewidzieć strukturę utworu, a ludziom się to nie spodoba-czyli bez dopaminy. Ale jeśli muzyka ma pewne rozpoznawalne cechy – może znajomy rytm lub strukturę melodyczną – ludzie będą bardziej skłonni przewidzieć emocjonalne szczyty piosenki i cieszyć się nią więcej. Uderzenie dopaminy pochodzi z potwierdzenia ich przewidywań-lub lekko naruszone, w intrygujący sposób.
„to trochę jak przejażdżka kolejką górską”, mówi, ” gdzie wiesz, co się stanie, ale nadal możesz być mile zaskoczony i cieszyć się tym.”

Salimpoor wierzy, że to połączenie oczekiwania i intensywnego uwalniania emocji może wyjaśnić, dlaczego ludzie tak bardzo kochają muzykę, ale mają tak różnorodne gusta muzyczne—czyjś gust muzyczny zależy od różnorodności dźwięków i wzorców muzycznych słyszanych i przechowywanych w mózgu przez całe życie. To dlatego popowe piosenki są, cóż, popularne—ich struktury melodyczne i rytmy są dość przewidywalne, nawet jeśli utwór jest nieznany – i dlaczego jazz, ze swoimi skomplikowanymi melodiami i rytmami, jest bardziej nabytym gustem. Z drugiej strony, ludzie częściej męczą się muzyką pop niż jazzem, z tego samego powodu—może to stać się zbyt przewidywalne.

jej odkrycia wyjaśniają również, dlaczego ludzie mogą usłyszeć tę samą piosenkę w kółko i nadal cieszyć się nią. Emocjonalne uderzenie znanego utworu muzycznego może być tak intensywne, że łatwo go ponownie pobudzić nawet po latach.

„gdybym poprosiła cię, żebyś opowiedział mi wspomnienie z liceum, byłbyś w stanie powiedzieć mi wspomnienie” – mówi Salimpoor. „Ale gdybyś słuchał muzyki z liceum, naprawdę czułbyś emocje.”

jak muzyka synchronizuje mózgi

Ed Large, psycholog muzyczny z University of Connecticut, zgadza się, że muzyka wyzwala potężne emocje. W swoich badaniach bada, w jaki sposób zmiany dynamiki muzyki—na przykład spowolnienie lub przyspieszenie rytmu lub delikatniejsze i głośniejsze dźwięki w utworze—rezonują w mózgu, wpływając na przyjemność i emocjonalną reakcję.

w jednym ze studiów Large i współpracownicy wysłuchali jednej z dwóch wariacji na temat utworu Chopina: w wersji pierwszej utwór grany był normalnie, z wariacjami dynamicznymi, natomiast w wersji drugiej utwór grany był mechanicznie, bez tych wariacji. Kiedy uczestnicy słuchali obu wersji podczas podłączania do maszyny fMRI, ich centra przyjemności zapalały się podczas dynamicznych momentów w piosence w wersji pierwszej, ale nie zapalały się w wersji drugiej. To było tak, jakby piosenka straciła swój emocjonalny rezonans, gdy straciła dynamikę, mimo że „melodia” była taka sama.

„w rzeczywistości, kiedy przesłuchiwaliśmy słuchaczy po zakończeniu eksperymentu, nawet nie rozpoznali, że gramy ten sam utwór muzyczny”, mówi Large.

odtwarzając bardziej dynamiczną wersję, duży obserwował również aktywność w neuronach lustrzanych słuchacza —neuronach związanych z naszą zdolnością do wewnętrznego doświadczania tego, co obserwujemy na zewnątrz. Neurony wystrzeliły wolniej z wolniejszymi tempami, a szybciej z szybszymi tempami, co sugeruje, że neurony lustrzane mogą odgrywać ważną rolę w przetwarzaniu dynamiki muzycznej i wpływaniu na sposób, w jaki doświadczamy muzyki.

„rytmy muzyczne mogą bezpośrednio wpływać na rytm mózgu, a rytmy mózgu są odpowiedzialne za to, jak się czujesz w danym momencie”, mówi Large.

dlatego, gdy ludzie spotykają się i słyszą tę samą muzykę—na przykład w sali koncertowej—to ma tendencję do synchronizacji ich mózgów w rytmiczny sposób, wywołując wspólne emocjonalne doświadczenie, mówi. Muzyka działa w podobny sposób, jak działa język—używając kombinacji dźwięku i dynamicznych wariacji, aby nadać słuchaczowi pewne zrozumienie.

„Jeśli ja jestem wykonawcą, a Ty słuchaczem, a to, co gram naprawdę cię porusza, w zasadzie zsynchronizowałem twój rytm mózgu z moim” – mówi Large. „Tak się z Tobą komunikuję.”

różne nuty dla różnych ludzi

inne badania nad muzyką wspierają teorie Large ’ a. W jednym z badań neurobiolodzy wprowadzili różne style piosenek do ludzi i monitorowali aktywność mózgu. Odkryli, że muzyka wpływa na wiele ośrodków mózgu jednocześnie; ale, co nieco zaskakujące, każdy styl muzyczny tworzy swój własny wzór, z piosenkami uptempo tworzącymi jeden rodzaj wzorca, wolniejszymi utworami tworzącymi inny, lirycznymi utworami tworzącymi inny i tak dalej. Nawet jeśli ludzie nie lubili piosenek lub nie mieli zbyt dużej wiedzy muzycznej, ich mózgi nadal wyglądały zaskakująco podobnie do mózgów ludzi, którzy to zrobili.

ale jeśli nasze mózgi zsynchronizują się, gdy słyszymy te same podstawowe różnice dynamiczne w muzyce, dlaczego nie odpowiemy wszyscy z taką samą przyjemnością?

Large, podobnie jak Salimpoor, mówi, że ta różnica preferencji wynika z tego, jak nasze neurony są połączone ze sobą, co z kolei opiera się na naszej własnej, osobistej historii słuchania lub wykonywania muzyki. Mówi, że w rytmie liczy się przewidywalność, a nasze przewidywania dotyczące muzyki zaczynają się kształtować już od najmłodszych lat. Wskazuje na pracę Erin Hannon z University of Nevada, która odkryła, że dzieci w wieku 8 miesięcy już dostrajają się w rytmy muzyki z własnego środowiska kulturowego.

• więcej o muzyce& Sztuka

  Jill Suttie bada, jak muzyka wzmacnia więzi społeczne.

  w całej naszej historii ludzie czuli się zmuszeni do tworzenia sztuki. Ellen Dissanayake wyjaśnia dlaczego.

  Dowiedz się, jak wspólne granie muzyki może pomóc dzieciom rozwinąć empatię.

  Odkryj, w jaki sposób sztuka zwiększa osiągnięcia edukacyjne.

więc chociaż aktywność w jądrze półleżącym może sygnalizować przyjemność emocjonalną, to nie wyjaśnia tego-mówi Large. Nauka tak. Dlatego muzycy-którzy z czasem byli narażeni na bardziej skomplikowane schematy muzyczne-mają bardziej zróżnicowane gusta muzyczne i cieszą się bardziej awangardowymi tradycjami muzycznymi niż nie-muzycy. Konteksty społeczne są również ważne, dodaje, i może wpływać na reakcje emocjonalne.

„Lubienie jest takie subiektywne” „Muzyka może nie brzmieć inaczej dla ciebie niż dla kogoś innego, ale nauczysz się kojarzyć ją z czymś, co lubisz, a doświadczysz przyjemnej reakcji.”

może to wyjaśnia, dlaczego tak bardzo kocham „Solsbury Hill”. Nie tylko intryguje mnie jego niezwykły rytm—jako muzyk wciąż mam ochotę przeliczyć go od czasu do czasu—ale przypomina mi, gdzie byłem, gdy po raz pierwszy usłyszałem tę piosenkę: siedziałem obok uroczego faceta, w którym zakochałem się na studiach. Bez wątpienia moje antycypacyjne centra przyjemności strzelały z wielu powodów.

i, na szczęście, teraz, gdy ścieżki przyjemności są teraz głęboko osadzone w moim mózgu, piosenka może nadal dawać to słodkie emocjonalne uwolnienie.