rosnące tempo globalizacji gospodarczej stworzyło więcej pracowników migrujących niż kiedykolwiek wcześniej. Bezrobocie i rosnące ubóstwo skłoniły wielu pracowników w krajach rozwijających się do poszukiwania pracy gdzie indziej. Szacuje się, że 73% migrantów to pracownicy. W krajach uprzemysłowionych wzrosło zapotrzebowanie na siłę roboczą, zwłaszcza niewykwalifikowaną. W rezultacie miliony pracowników i ich rodzin podróżują do krajów innych niż ich własne, aby znaleźć pracę. W ostatnich latach poczyniono znaczne wysiłki w celu uzyskania wiarygodnych i porównywalnych danych na temat migracji zarobkowej. Jednakże, jak zauważyła MOP i społeczność międzynarodowa, nadal występują znaczne luki. W odpowiedzi MOP opublikowała globalne i regionalne szacunki dotyczące pracowników migrujących. Według tych szacunków na całym świecie żyje obecnie około 244 milionów migrantów, co stanowi 3,3% światowej populacji. Kobiety stanowią prawie połowę migrantów. (Uwaga 1) pracownicy migrujący przyczyniają się do rozwoju gospodarki swoich krajów przyjmujących, a przekazy pieniężne wysyłają do domu, aby pobudzić gospodarkę swoich krajów pochodzenia. Jednak pracownicy migrujący często korzystają z niedostatecznej ochrony socjalnej i są narażeni na wyzysk i handel ludźmi. Wykwalifikowani pracownicy migrujący są mniej narażeni na wyzysk, ale ich odejście pozbawia niektóre kraje rozwijające się cennej siły roboczej potrzebnej dla ich własnej gospodarki. Normy MOP dotyczące migracji zapewniają narzędzia zarówno krajom pochodzenia, jak i przeznaczenia do zarządzania przepływami migracyjnymi i zapewnienia odpowiedniej ochrony tej podatnej na zagrożenia kategorii pracowników.

odpowiednie instrumenty MOP

• Migration for Employment Convention (Revised), 1949 (No.97) –
  wymaga od państw ratyfikujących ułatwienia międzynarodowej migracji w celu zatrudnienia poprzez ustanowienie i utrzymanie bezpłatnej pomocy i serwisu informacyjnego dla pracowników migrujących oraz podjęcie środków przeciwko wprowadzającej w błąd propagandzie związanej z emigracją i imigracją. Zawiera przepisy dotyczące odpowiednich usług medycznych dla pracowników migrujących oraz transferu zarobków i oszczędności. Państwa muszą stosować traktowanie nie mniej korzystne niż to, które stosuje się do ich własnych obywateli w odniesieniu do wielu kwestii, w tym warunków zatrudnienia, wolności zrzeszania się i zabezpieczenia społecznego.
• Konwencja o pracownikach migrujących (przepisy uzupełniające) z 1975 r. (nr 143) –
  przewiduje środki zwalczania nielegalnej i nielegalnej migracji, jednocześnie ustanawiając ogólny obowiązek przestrzegania podstawowych praw człowieka wszystkich pracowników migrujących. Rozszerza również zakres równości między legalnie przebywającymi pracownikami migrującymi a pracownikami krajowymi poza postanowienia Konwencji z 1949 r.w celu zapewnienia równości szans i traktowania w zakresie zatrudnienia i Pracy, Zabezpieczenia Społecznego, praw związkowych i kulturalnych oraz wolności indywidualnych i zbiorowych osób, które jako pracownicy migrujący lub jako członkowie ich rodzin znajdują się zgodnie z prawem na terytorium państwa ratyfikującego. Wzywa państwa ratyfikujące do ułatwienia łączenia rodzin pracowników migrujących legalnie przebywających na ich terytorium.
• inne istotne Instrumenty

Uwaga 1: MOP, Addressing governance challenges in a changing labour migration landscape, Report IV, International Labour Conference, 106th Session, Genewa, 2017