kim byli niewolnicy? Byli to ludzie, którzy często byli pojmani w bitwie i wysyłani z powrotem do Rzymu na sprzedaż. Jednak porzucone dzieci mogły być również wychowywane jako niewolnicy. Prawo mówiło również, że ojcowie mogą sprzedawać swoje starsze dzieci, jeśli potrzebują pieniędzy.

bogaty Rzymianin kupiłby niewolnika na targu. Młodzi mężczyźni z handlem mogli uzyskać sporą sumę pieniędzy po prostu dlatego, że mieli handel, a ich wiek oznaczał, że mogą trwać przez sporo lat i jako takie reprezentowały stosunek jakości do ceny. Ktoś, kto był kucharzem z zawodu, może być bardzo drogi.

Po zakupie niewolnik był niewolnikiem na całe życie. Niewolnik może uzyskać wolność tylko wtedy, gdy otrzymał ją od swojego właściciela lub jeśli kupił wolność. Aby kupić wolność, musiałeś zebrać taką samą sumę pieniędzy, jaką twój mistrz zapłacił za ciebie-zadanie praktycznie niemożliwe.

gdyby niewolnik ożenił się i miał dzieci, Dzieci automatycznie stałyby się niewolnikami. Małe dzieci były czasami zabijane przez rodziców, zamiast pozwolić im stać się niewolnikami.

nikt nie jest pewien, ilu niewolników istniało w Cesarstwie Rzymskim. Nawet po tym, jak Rzym minął dni świetności, uważa się, że 25% wszystkich ludzi w Rzymie było niewolnikami. Bogaty człowiek mógł posiadać nawet 500 niewolników, a cesarz miał Zwykle do dyspozycji ponad 20 000.

logicznym założeniem jest, że niewolnicy prowadzili biedne życie tylko dlatego, że byli niewolnikami. W rzeczywistości dobry mistrz opiekował się dobrym niewolnikiem jako równie dobrym zamiennikiem może być trudny do zdobycia – lub drogi. Dobry kucharz był bardzo ceniony, ponieważ rozrywka była bardzo ważna dla rzymskiej elity, a bogate rodziny próbowały prześcignąć się nawzajem podczas bankietów-stąd znaczenie posiadania dobrego kucharza.

Ci niewolnicy, którzy pracowali w kopalni lub nie mieli handlu / umiejętności, byli prawie na pewno mniej zadbani, ponieważ byli łatwiejsi i tańsi w wymianie.

dzień niewolnika rozpoczął się o świcie. Gdyby jego pan żył w zimnym klimacie, pierwszym zadaniem dnia byłoby odpalenie hypocausta. Kiedy jego pan się obudził, od niewolnika oczekiwano pomocy w ubieraniu go. Kiedy dzień zaczął się prawidłowo, cała grupa niewolników zaczęła wyznaczać zadania, takie jak odprowadzanie dzieci do szkoły, sprzątanie willi, pranie ubrań, sprzątanie ogrodu itp. Grupa niewolników pracowała w kuchni przygotowując codzienne posiłki. Kiedy bogaty człowiek i jego rodzina kąpali się w domu, niewolnicy pomagali, susząc je po zakończeniu i ubierając. Kiedy Mistrz się przemieszczał, niewolnicy nosili go w ściółce. Kiedy mistrz zabawiał, niewolnicy zapewniali stałe zaopatrzenie w żywność i napoje. Gdyby goście musieli wracać do domu i było ciemno, niewolnik lub niewolnicy przechodzili przed nimi z zapaloną pochodnią.

rzymski pisarz Seneka uważał, że mistrzowie powinni dobrze traktować swoich niewolników, ponieważ dobrze traktowany niewolnik będzie pracował lepiej dla dobrego mistrza, a nie tylko wystarczająco żałośnie dla kogoś, kto źle traktował swoich niewolników. Seneka nie wierzył, że mistrzowie i ich rodziny powinni oczekiwać, że ich niewolnicy będą patrzeć, jak jedzą na bankiecie, gdy wielu niewolników miało dostęp tylko do ubogiego jedzenia.