Budynek al-Kaidy

wkrótce po tym, jak Związek Radziecki zaatakował Afganistan w 1979 roku, bin Laden, który postrzegał inwazję jako akt agresji przeciwko islamowi, zaczął podróżować, aby spotkać się z afgańskimi przywódcami Ruchu Oporu i zebrać fundusze dla ruchu oporu. Do 1984 roku jego działalność koncentrowała się głównie w Afganistanie i Pakistanie, gdzie współpracował z Azzamem przy rekrutacji i organizowaniu Arabskich ochotników do walki z sowiecką okupacją. Zasoby finansowe Bin Ladena, wraz z jego reputacją pobożności i odwagi w walce, wzmocniły jego pozycję jako wojowniczego przywódcy. Stworzona przez niego w 1988 roku komputerowa baza danych zawierająca nazwiska ochotników biorących udział w wojnie afgańskiej doprowadziła do powstania w tym samym roku nowej sieci bojowników o nazwie al-Kaida (Arab.

w 1989 roku, po wycofaniu się ZSRR z Afganistanu, bin Laden powrócił do Arabii Saudyjskiej, gdzie początkowo został przyjęty jako bohater, ale wkrótce został uznany przez rząd za Radykalnego i potencjalnego zagrożenia. W 1990 roku rząd odrzucił jego prośby o zgodę na wykorzystanie jego sieci bojowników do obrony Arabii Saudyjskiej przed groźbą inwazji ze strony Iraku Saddama Husajna. Bin Laden był oburzony, gdy Arabia Saudyjska polegała na USA. wojska do obrony podczas wojny w Zatoce Perskiej, co doprowadziło do narastającej rozłamu między bin Ladenem a przywódcami kraju, a w 1991 opuścił Arabię Saudyjską, osiedlając się pod koniec roku w Sudanie.

na początku lat 90.bin Laden i jego sieć al-Kaidy zaczęli formułować program brutalnej walki z groźbą dominacji USA w świecie muzułmańskim. Bin Laden publicznie chwalił ataki innych grup na Amerykanów, w tym zamach bombowy na World Trade Center w Nowym Jorku w 1993 roku. W 1994 roku, gdy bin Laden rozbudował infrastrukturę swojej grupy w Sudanie i szkolił islamskich bojowników do udziału w konfliktach na całym świecie, Arabia Saudyjska odebrała mu obywatelstwo i zamroziła jego majątek, zmuszając go do polegania na zewnętrznych źródłach finansowania.

w 1996 roku, pod silną presją międzynarodową, Sudan wydalił bin Ladena i powrócił do Afganistanu, gdzie otrzymał ochronę od rządzącej milicji Talibskiej. Jeszcze w tym samym roku bin Laden wydał pierwszy z dwóch fatwās (Arabski: „opinie religijne”) wypowiedział świętą wojnę Stanom Zjednoczonym, które zarzucał m.in. grabież zasobów naturalnych świata muzułmańskiego, okupowanie Półwyspu Arabskiego, w tym świętych miejsc islamu, oraz wspieranie rządów podporządkowanych interesom USA na Bliskim Wschodzie. Pozornym celem Bin Ladena było wciągnięcie Stanów Zjednoczonych w wojnę na dużą skalę w świecie muzułmańskim, która obaliłaby istniejący porządek światowy i ustanowiła jedno Państwo Islamskie.

w tym celu al-Kaida szkoliła bojowników i finansowała ataki terrorystyczne. W 1998 roku bin Laden zlecił operację większą niż jakakolwiek z poprzednich operacji al-Kaidy-jednoczesne bombardowanie ambasad USA w Nairobi w Kenii i Dar es Salaam w Tanzanii, w wyniku czego zginęły 224 osoby. Stany Zjednoczone w odwecie wystrzeliły pociski rakietowe w lokalizacjach, które prawdopodobnie są bazami bin Ladena w Afganistanie. Kolejny zamach bombowy al-Kaidy w 2000 roku wymierzony w amerykański okręt wojenny USS Cole w Jemenie, w wyniku którego zginęło 17 marynarzy.

rozwój organizacji został częściowo przypisany charyzmie bin Ladena. Był znany z umiejętności mówienia, potrafiącego manipulować różnymi strategiami retorycznymi i sprawić, że jego przesłanie będzie łatwo dostępne nawet dla niewykształconych. Pod koniec XX wieku uważano, że bin Laden miał tysiące bojowników na całym świecie, w miejscach tak różnych, jak Arabia Saudyjska, Jemen, Libia, Bośnia, Czeczenia i Filipiny.