Karen Blixen, autorka książek Out of Africa (1937) i Babette ’ s Feast (1958), napisała dziesiątki dzieł, w tym opowiadania, wiersze, sztuki teatralne i eseje. Według jej biografa Donalda Hannah, stosunek Blixen do życia ukształtował jej twórczość. Postacie w jej książkach są stylizowane na swoje role, ponieważ zaakceptowanie swojej roli w życiu jest kluczem do znalezienia celu. Wynika to z jej najwcześniejszych prac pisarskich.

Blixen zaczął pisać jako dziecko. Powiedziała Hannah, że ona i jej rodzeństwo odegrały niektóre z jej prac, jak Sztuki Marionetek. Jedna z nich, Sandhedens Hoevn (Zemsta prawdy, opublikowana w 1926 roku), pokazuje, że Blixen od najmłodszych lat był zajęty ideą losu i roli człowieka w życiu. W opowiadaniu fabuła zamienia dzieci w marionetki. Następnie czarownica rzuca zaklęcie, aby ” każde kłamstwo, które powiedzą, stało się prawdą.”Nie mogąc uciec od danej roli, bohaterowie muszą zaakceptować swoją nową rzeczywistość i jak najlepiej ją wykorzystać. W swojej autobiografii Out of Africa Blixen zastosowała ten pomysł do siebie.

chociaż Blixen czasami pisała pod pseudonimem, Isak Dinesen był jej najczęstszym wyborem, napisała Out of Africa jako Karen Blixen. Książka była jej wspomnieniem siedemnastu lat życia w Afryce jako właścicielka plantacji kawy, baronowa Karen Blixen-Finecke. Przez te lata rola Blixena w życiu się zmieniła.

zaczęło się pod koniec 1913 roku, kiedy 28-latek wsiadł na statek w Danii. Przybyła do Mombasy w styczniu 1914 roku i tego samego dnia poślubiła swojego narzeczonego, szwedzkiego Barona Bror Blixen-Finecke. Rola baronowej, ziemianki i właściciela plantacji oznaczała, że była odpowiedzialna za personel, zbiory, Finanse, działalność społeczną i wiele innych. Obowiązki te stały się częścią jej życiowego celu. Wkrótce po ślubie zdiagnozowano u niej kiłę. Następnie przeprowadzono bolesne zabiegi i operacje rtęci. Plantacja borykała się ze złymi zbiorami i problemami finansowymi. Aby poradzić sobie ze szczytami i korytami swojej nowej roli, Blixen zwróciła się do jej pisania. W „Out of Africa” napisała: „wieczorami zaczęłam pisać opowiadania, baśnie i romanse, które zabierały mój umysł daleko w inne kraje i czasy.”

do 1931 roku straciła wszystko—małżeństwo, nadzieję na dzieci, miłość, ziemię, pracę i pieniądze—i opuściła Kenię, aby zamieszkać z owdowiałą matką w Danii. To był dla niej szczególnie trudny okres. Hannah wyjaśniła, że Blixen wierzy, że cierpienie jest częścią życia i nie chce być przez nie konsumowany. Zamiast tego, kontynuowała badanie związku roli i celu w jej pisaniu. W 1933 opublikowała siedem opowieści gotyckich pod pseudonimem Isak Dinesen, a w 1937 Out of Africa.

rola, cel, przeznaczenie i przeznaczenie są splecione w twórczości Blixena. W lekturze Hannah próbowała rozwikłać sznurki marionetki, które uniemożliwiają ludziom znalezienie wyraźnego sensu. W ten sposób miała nadzieję pomagać innym. Babette, w uczcie Babette (opublikowanej w anegdotach przeznaczenia, 1958), również wykorzystuje swoją rolę, aby pomagać innym. Odmawiając mówienia o minionym smutku, wzrusza ramionami i mówi: „to przeznaczenie.”Cierpienie sprowadza ją na odległą wyspę, ale dzięki roli kucharki znajduje cel w pomaganiu innym. Przynosi im jedzenie, ale także łaskę.

w smutku (opublikowanym w Winter ’ s Tales, 1942) Adam ma trudności ze zrozumieniem, jak ludzie mogą zaakceptować swój los. W końcu podsumowuje stosunek Blixena do życia, gdy mówi: „…człowiek jest jednym ze swoim przeznaczeniem i pokocha je jak siebie samego.”

chyba najjaśniejszym przykładem jest Wyjaśnienie Blixena W Out of Africa: „dumny człowiek znajduje szczęście w spełnieniu swego losu.”