wprowadzona przez Weronikę Anghel*.

Systemy wielopartyjne prowadzą do rządów koalicyjnych, a wraz z rosnącą polaryzacją coraz trudniej jest tworzyć koalicje. Wystarczy spojrzeć na obecną sytuację w Belgii, Włoszech czy Hiszpanii. Wyzwaniem jest zrozumienie ,co „trudniejsze” oznacza w kategoriach interesów, taktyk przetargowych i wypłat, które są w grze. Rozległa i rosnąca literatura na temat tworzenia koalicji jest miejscem, w którym należy szukać odpowiedzi. Zespół redakcyjny rządu & opozycja jest zaangażowana w zapewnienie przestrzeni dla współczesnych debat na temat rządów koalicyjnych. Jest wiele do nauczenia się, zrozumienia i przewidywania na temat bieżących spraw, patrząc na formowanie koalicji i wzorce wypowiedzenia. Polityka koalicyjna dostarcza ważnych wskaźników zdolności partii do kompromisu i tworzenia konsensusu. Odporność i zdolność adaptacji struktury instytucjonalnej ma kluczowe znaczenie, ponieważ elity polityczne coraz bardziej oddzielają swój interes od interesu publicznego pod pozorem populistycznej retoryki. Jest to specjalny zbiór artykułów, które dotyczą zawiłości administracji koalicyjnej i ich wpływu na rząd i społeczeństwo.

wypłaty koalicyjne są ostatecznym celem negocjacji. Niezależnie od tego, czy polityka, czy urząd, partie dążą do korzyści w zamian za wsparcie rządu. Matt Evans pokazuje, jak formatorzy mają przewagę w uzyskiwaniu istotnych dla polityki wypłat ministerialnych, podczas gdy osoby niebędące formatorami mają przewagę w zapewnianiu istotnych dla polityki stanowisk wiceministra (młodszego). Wyniki nie zawsze są intuicyjne. Bardzo pożądana rola ministra spraw zagranicznych jest zwykle rozdzielana na członków gabinetu z większej partii, a jednak zdarzają się przypadki, gdy urząd ten zdobywa młodszy koalicjant. Kai Oppermann i Klaus Brummer pokazują warunki, na jakich MSZ może zostać przydzielone „młodszemu partnerowi koalicyjnemu”.

sukces negocjacji zakłada oczywiście, że strony są skłonne dojść do porozumienia. Nie wszystkie partie polityczne negocjują jednak w dobrej wierze i w związku z tym stawiają żądania, których inni nie mogą tolerować. Trzymanie wilka z dala od drzwi, w tym kontekście, może być priorytetem negocjacji. Kiedy różne wielkości partii nie osiągną porozumienia w negocjacjach lub osiągnie się konsensus, aby pominąć ekstremistów, dwie największe partie w systemie parlamentarnym mogą rozważyć rozwiązanie, aby zaangażować się w „wielką koalicję”. Porównując użycie wielkich koalicji w Austrii i Niemczech, Wade Jacoby bada warunki powodzenia tej strategii, aby zmobilizować system partyjny przeciwko powstańczym populistom. Jacoby patrzy również na perspektywy niepowodzenia, gdy strategia ta jest wdrażana zbyt często lub zbyt mocno na niej polegana.

bardzo często negocjacje koalicyjne prowadzą również do utworzenia rządów mniejszościowych. Veronica Anghel i Maria Thurk badają racjonalność tego wyboru. Tu pojawia się kwestia zainteresowań. Anghel i Thurk sugerują, że partie etniczno-regionalne są w większości nastawione na politykę i ukierunkowane na korzyści dla swoich konkretnych grup, podczas gdy partie głównego nurtu domagają się silniejszego podziału biur. Ta różnorodność interesów dotyczy również innych rodzajów stron. Na przykład Kate Crowley i Sharon Moore ujawniają również partie zielonych jako głównie politykę dążącą do wspierania rządów mniejszościowych i zauważają, że powtarzające się przypadki takiego wsparcia mogą stanowić podstawę dla bardziej stabilnych i skutecznych przyszłych relacji międzypartyjnych.

zakres zainteresowań zabawą zwiększa się wraz z liczbą partii i zakresem ideologii politycznych dodawanych do miksu. Nic więc dziwnego, że Parlament Europejski okazuje się skrajnym przypadkiem. Nie oznacza to, że PE nie może funkcjonować jako parlament, ale raczej, że budowanie koalicji w Parlamencie Europejskim może okazać się ciągłym i ciągłym procesem. Daniel Finke i Annika Herbel pokazują, co to oznacza w kontekście legislacyjnym, badając sposoby, w jakie grupy partyjne mogą mieć wpływ na politykę Unii Europejskiej, współsponsorując dokumenty stanowiska.

negocjacje koalicyjne są głównym problemem w badaniu rządu & opozycji. Ponieważ badania nadążają za bieżącym rozwojem, mamy nadzieję, że rozważysz dołączenie do rozmowy. Zakładka zgłoszenia znajduje się tuż pod oknem wyszukiwania na naszej stronie głównej.