termin polityka zagraniczna odnosi się do międzynarodowych celów państwa i jego strategii osiągnięcia tych celów . Zagraniczni decydenci postępują zgodnie z tymi samymi pięcioma krokami, za pomocą których realizowana jest polityka publiczna:

1. ustalanie porządku obrad: problem lub problem zyskuje na znaczeniu w porządku obrad.
2. sformułowanie: możliwe polityki są tworzone i dyskutowane.
3. adopcja: rząd przyjmuje jedną politykę.
4. realizacja: odpowiednia agencja rządowa uchwala politykę.
5. ocena: Urzędnicy i agencje oceniają, czy polityka zakończyła się sukcesem.

W przeciwieństwie do polityki wewnętrznej, jednak kształtowanie polityki zagranicznej zwykle wiąże się z mniejszą liczbą osób i mniejszym rozgłosem. W Stanach Zjednoczonych prezydent pełni funkcję głównego dyplomaty i jest oskarżony o prowadzenie amerykańskiej polityki zagranicznej. Prezydent wykorzystuje trzy narzędzia do prowadzenia polityki zagranicznej:

1. Dyplomacja
2. pomoc zagraniczna
3. siła wojskowa

Dyplomacja

dyplomacja jest aktem postępowania z innymi narodami, zwykle poprzez negocjacje i dyskusję. Dyplomacja obejmuje spotkania przywódców politycznych, wysyłanie wiadomości dyplomatycznych i publiczne oświadczenia na temat stosunków między krajami. Amerykański prezydent, na przykład, często gości przywódców i głównych dyplomatów innych narodów w Białym Domu W celu omówienia różnych kwestii. Większość dyplomacji odbywa się za kulisami, ponieważ urzędnicy prowadzą tajne negocjacje lub spotykają się prywatnie, aby omówić kluczowe kwestie.

podejście do Dyplomacji

Państwa generalnie dążą do dyplomacji na jeden z trzech sposobów:

• jednostronnie: Państwa działają samodzielnie, bez pomocy lub zgody jakiegokolwiek innego państwa.
• dwustronnie: państwo działa w połączeniu z innym państwem.
• Państwo współpracuje z kilkoma innymi państwami.

w każdym z tych trzech podejść są plusy i minusy. Na przykład jednostronne działanie pozwala Państwu bez kompromisów robić to, czego chce, ale musi również ponosić wszystkie koszty. Z drugiej strony działanie z sojusznikami pozwala Państwu na utrzymanie dobrych stosunków i dzielenie się ciężarem dyplomatycznym, ale często wymaga to kompromisu.

Amerykańskie postawy izolacjonistyczne a Internacjonalistyczne

Amerykanie zawsze debatowali, jaką rolę powinny odgrywać Stany Zjednoczone na arenie światowej. Ci ludzie, którzy opowiadają się za strategią ignorowania reszty świata, są nazywani izolacjonistami. Natomiast ci ludzie, którzy opowiadają się za wzięciem aktywnej roli w sprawach światowych, nazywają się internacjonalistami. Od II wojny światowej amerykańska polityka zagraniczna odgrywała aktywną rolę przywódczą w polityce międzynarodowej.