poniżej znajduje się uproszczenie doskonałej historii autorstwa dr. Roberta Howlanda.

lit został po raz pierwszy odkryty jako pierwiastek chemiczny w 1817.By w połowie XIX wieku było duże zainteresowanie „zaburzeniem równowagi moczanowej”, które uważano za wytłumaczenie różnych chorób, w tym manii i depresji. Mniej więcej w tym czasie odkryto, że roztwór węglanu litu może rozpuszczać kamienie z moczanu.

pierwsze odnotowane zastosowanie litu w leczeniu manii, oparte częściowo na połączeniu moczanowo-litowym, miało miejsce w 1871 roku. Zastosowanie węglanu litu (obecna forma litu w tabletkach) w celu zapobiegania depresji pojawiło się w 1886 roku.

gdy opinia publiczna dowiedziała się o licie, duże zainteresowanie tym minerałem doprowadziło do wykorzystania bogatych w minerały wód źródlanych w uzdrowiskach, kąpielach i napojach. Ponieważ większość tych wód mineralnych faktycznie zawierała tylko ślady litu, niebezpieczeństwa litu i jego wyższych stężeń nie zostały rozpoznane. Gdy postać tabletki był stosowany jako substytut soli w diecie niskosodowej, było wiele doniesień o ciężkich działań niepożądanych litu, a niektóre zgony.

gdy niebezpieczeństwa litu stawały się oczywiste, Australijski psychiatra John Cade rozpoczął leczenie pacjentów z manii za pomocą litu (1948). On również został doprowadzony do tego podejścia z naciskiem na LIT i moczan. Wstrzyknął świnkom morskim moczan litu i odkrył, że stały się spokojne i nieco uspokojone. Dopiero później ustalił, że działanie uspokajające pochodzi od litu, a nie moczanu.

minęło wiele lat, zanim lit był szeroko stosowany w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. Spekulując na temat tego, dlaczego LIT nie został natychmiast przyjęty przez zawód psychiatryczny, Cade stwierdził, że odkrycie „dokonane przez nieznanego psychiatrę bez wykształcenia badawczego, pracującego w małym przewlekłym szpitalu z prymitywnymi technikami i znikomym sprzętem, prawdopodobnie nie przyciągnie uwagi”.

jednakże, ze szczególną uwagą na dawkowanie i stężenie we krwi, skuteczność litu u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową była powoli ustalana. został zatwierdzony przez FDA w leczeniu manii w 1970 roku.

(aktualizacja 10/2007)