chrześcijanie posługujący się blisko spokrewnionymi językami romańskimi stanowili większość mieszkańców Półwyspu Iberyjskiego, ale od dawna współistnieli z większym elementem wyraźnie odmiennych Narodów niż większość innych narodów Europy. Baskowie nie tylko byli na północnym wschodzie różnych ras, ale Iberia została w dużej mierze podbita we wczesnym średniowieczu przez muzułmańskich Arabów przybyłych z północnej Afryki przez Cieśninę Gibraltarską. W długim procesie rekonkwisty, zwanym Rekonkwistą, Iberowie odzyskali cały półwysep pod koniec XV wieku, ale Maurowie, jak ich nazywali, nadal stanowili większość ludności w kilku obszarach wzdłuż południowego wybrzeża, a jako słudzy, niewolnicy i rzemieślnicy mieli znaleźć się w wielu częściach Półwyspu. Znaczna liczba Żydów również od dawna uczyniła z Iberii swój dom. Przez wiele dziesięcioleci Portugalczycy badali wzdłuż wybrzeży Afryki, sprowadzając wielu Afrykanów jako niewolników. Pod koniec XV wieku Afrykanie byli obecni w znacznej liczbie w Portugalii, a także na południu Hiszpanii.

Britannica Quiz

Exploring Latin American History

czy cywilizacja Inków znajdowała się w Meksyku? Dla kogo została nazwana Boliwia? Od Belize do Gran Colombia, cofnij się w czasie i podróż przez Imperia i kraje Ameryki Łacińskiej.

stosunki Iberyjskich chrześcijan z innymi narodami, przede wszystkim Maurami, miały być precedensem dla ich traktowania mieszkańców półkuli zachodniej. W rekonkwiście (Reconquista) chrześcijanie zepchnęli swoich rywali z powrotem siłą militarną; ci, którzy dokonali podbojów, często osiedlali się wśród Maurów i byli nagradzani przez rząd darowiznami ziemi i innymi korzyściami. Jednak świeżo podporządkowani muzułmanie przez długi czas zachowywali znaczną część swojej organizacji i cywilizacji, tylko stopniowo Schrystianizowani i wchłonięci. Jeśli chodzi o Żydów, z jednej strony byli oni oburzani i czasami prześladowani przez chrześcijańskich Iberyjczyków, podczas gdy z drugiej strony ci, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo, często wysoko rozwijali się w życiu zawodowym i politycznym i dobrze się pobrali w chrześcijańskim społeczeństwie Iberyjskim.

Afrykanie stali się dobrze znaną grupą, zwłaszcza w południowej części półwyspu, z przyjętymi rolami jako służący domowi, rzemieślnicy i robotnicy polowi. Posiadanie afrykańskich niewolników było częścią ogólnego życia gospodarczego i ambicji społecznych. Możliwe było również manumizowanie, A społeczności wyzwolonych Afrykanów, wielu z nich mieszanych rasowo, istniały na krańcach społeczeństwa.

tak duża różnorodność stanowiła ogromne wyzwanie dla ruchu zmierzającego do tworzenia Zjednoczonych chrześcijańskich państw narodowych, który pod koniec XV wieku stał na czele. Ci z Żydów i Maurów, którzy odmówili nawrócenia, zostali z czasem przymusowo wydaleni, a Inkwizycja zaczęła działać w celu egzekwowania prawosławia tych, którzy zaakceptowali nawrócenie. W kulturze iberyjskiej rozpowszechniły się negatywne stereotypy dotyczące innych grup etnicznych, ale na przestrzeni wieków Iberia dostrzegała różnorodność, bliski kontakt z różnymi narodami i ich stopniowe wchłanianie.