równowaga kognitywna odnosi się do stanu równowagi między schematem lub strukturami psychicznymi jednostki a jej środowiskiem. Taka równowaga występuje wtedy, gdy nasze oczekiwania, oparte na wcześniejszej wiedzy, pasują do nowej wiedzy. Szwajcarski psycholog Jean Piaget (1896-1980) opracował koncepcję równowagi, aby opisać jeden z czterech kluczowych czynników rozwoju poznawczego, wraz z dojrzewaniem, środowiskiem fizycznym i interakcją społeczną. Piaget opisał równowagę jako ciągły proces mający na celu udoskonalenie i przekształcenie struktur umysłowych, które są podstawą rozwoju poznawczego. W miarę przechodzenia jednostki z jednego głównego etapu rozwoju do następnego dochodzi do większej równowagi.

Ludzie naturalnie szukają równowagi, ponieważ nierównowaga, która jest niedopasowaniem między sposobem myślenia a środowiskiem, jest z natury niezadowolona. Kiedy jednostki napotykają nowe, rozbieżne informacje, wchodzą w stan nierównowagi. Aby powrócić do stanu równowagi, jednostki mogą ignorować informacje lub próbować nimi zarządzać. Jedna opcja zarządzania rozbieżnymi informacjami nazywa się asymilacją, a druga opcja nazywa się zakwaterowaniem.

asymilacja jest procesem modyfikacji rozbieżnych informacji tak, aby pasowały do bieżącego schematu. Na przykład dziecko odwiedzające zoo może spotkać kucyka po raz pierwszy. Dziecko rozpoznaje niektóre cechy zwierzęcia, więc schemat” pies „jest aktywowany, a dziecko mówi:” pies!”Jako drugi przykład, student, który wie, że pole prostokąta można obliczyć przez pomnożenie długości przez szerokość, może próbować obliczyć pole trójkąta przez pomnożenie dwóch boków razem. W każdym przykładzie asymilacja jednostek prowadzi do błędu, jednak błędy nie zawsze następują po asymilacji. Gdyby dziecko powiedziało: „Psie!”widząc pudla po raz pierwszy, lub gdyby uczeń zastosował wzór na powierzchnię prostokąta w celu obliczenia powierzchni równoległoboku, przyswoiłby nową informację bez błędu. Błędne lub nie, asymilacja nie powoduje zmian poznawczych (które Piaget uważa za źródło rozwoju), ponieważ schematy są niezmienione.

zmiany poznawcze, a tym samym rozwój poznawczy, można osiągnąć tylko poprzez akomodację. Accommodation to proces modyfikowania bieżącego schematu tak, aby pasował do rozbieżnych informacji. Na przykład, w poprzednim przykładzie dziecka w zoo, opiekun dziecka mógł powiedzieć: „nie, to nie jest pies, to jest kucyk.”W tym przypadku stary schemat dziecka nie działał, więc dziecko musi ponownie ocenić schemat „psa”. Aby to zrobić, dziecko musi ustalić, czy schemat” psa” i „kucyka” mogą być objęte większym schematem „czworonożnego zwierzęcia”, czy mogą istnieć oddzielnie od siebie i jakie cechy odróżniają dwa zwierzęta. Nieco zmodyfikowany schemat „czworonożnego zwierzęcia” dziecka jest teraz mniej podatny na nierównowagę ze względu na rozbieżne informacje i dlatego jest bardziej stabilny.

podczas gdy równoważenie poznawcze jest procesem ciągłym, który wykorzystuje podwójne procesy asymilacji i akomodacji, istnieją pewne przypadki, gdy jeden z procesów równoważenia jest bardziej prawdopodobny niż drugi. Akomodacja jest bardziej prawdopodobna, gdy nowe informacje tylko nieznacznie odbiegają od obecnych schematów i gdy jednostka przechodzi z jednego etapu rozwoju do następnego. Asymilacja jest bardziej prawdopodobna, gdy nowe informacje znacznie odbiegają od obecnych schematów i są prekursorem akomodacji. Gdy nowe informacje dokładnie pasują do istniejących schematów, jednostka pozostaje w stanie równowagi. To właśnie ten stan równowagi tworzy podstawę dla nierównowagi i akomodacji, która napędza jednostki do kolejnych stadiów rozwojowych i wyższych poziomów zdolności adaptacyjnych.

1. Myślenie dzieci: Funkcje rozwojowe i różnice indywidualne (3rd). Belmont, CA: Wadsworth.
2. Piaget, (1985). Równowaga struktur poznawczych. Chicago: University of Chicago Press.
3. Singer, G., & Podkład Piaget: jak myśli dziecko. (Ks. ed.). Madison, CT: International Universities Press.
4. Sternberg, J. (1999). Psychologia poznawcza (wyd.2)). Fort Worth, TX: Harcourt Brace College Publishers.