pierwsi podróżnicy w południowo-zachodniej i południowej części Kolonii Przylądkowej, a później odkrywcy na północy, widział Khoikhoi pasterzy podejmowania i przy użyciu dużych, czerwonawy lub czarny, cewki zbudowany naczynia kuchenne z uchwytami barkowymi i nacięte szyjki z everted felgi. W nich gotowali mięso, a niektóre używali jako Bębny. Zaobserwowano również mniejsze miski do serwowania. Podróżnicy na wschodnich i północnych granicach Kolonii widzieli łowców-zbieraczy Buszmanów używających płaskich misek do gotowania hartowanych trawą i ozdobionych punktowymi motywami. Gotowali w nich mięso, zupy, kości, skórki, szarańczę i papkę nasienną, niektóre zamieniali na bębny, a inne używali do wymiany prezentów. Kilku późniejszych kolekcjonerów sherd w pełni wykorzystało te etnohistoryczne obserwacje, ale opracowało własne systemy znakowania. Większość uważała, że Buszmeni z wnętrza nauczyli się robienia garnka poprzez kontakt z nadmorskim Khoikhoi. Nie można jednak wyjaśnić, dlaczego oba towary różniły się pod każdym względem. Ostatnie multidyscyplinarne badania w północno-wschodnim obszarze przygranicznym weryfikują te różnice, ale pokazują również, że oba produkty zostały wprowadzone razem przed 700 r.n. e. przez pasterzy. Następnie użycie Khoi ware zmniejszyło się, a następnie zniknęło, gdy gospodarka pasterska upadła, pozostawiając tylko hartowane w trawie miski w ogólnym użyciu. Tak więc” Bushman ” ceramika w północno-wschodnim Przylądku wydaje się mieć swoje prehistoryczne korzenie w przodków technologii Khoi.