jest wymieniony przez Światową Unię Ochrony jako jeden z najgorszych gatunków inwazyjnych na świecie.

inwazyjny system korzeniowy i silny wzrost mogą uszkodzić betonowe fundamenty, budynki, zabezpieczenia przeciwpowodziowe, drogi, nawierzchnie, mury oporowe i obiekty architektoniczne. Może również zmniejszyć pojemność kanałów w zabezpieczeniach przeciwpowodziowych do przenoszenia wody.

jest częstym kolonizatorem umiarkowanych ekosystemów łęgowych, poboczy i miejsc pustynnych. Tworzy grube, gęste kolonie, które całkowicie wypychają inne gatunki zielne i jest obecnie uważany za jeden z najgorszych inwazyjnych egzotyków w częściach wschodnich Stanów Zjednoczonych. Sukces tego gatunku został częściowo przypisany jego tolerancji na bardzo szeroki zakres typów gleb, pH i zasolenie. Jego kłącza mogą przetrwać temperatury -35 ° C (-31 °F) i mogą rozciągać się na 7 metrów (23 stopy) w poziomie i na 3 metry (10 stóp) głębokości, co sprawia, że usuwanie przez wykopaliska jest niezwykle trudne. Roślina jest również odporna na cięcie, energicznie odchodząc od korzeni.

Identyfikacjaedit

Identyfikacja rdestu japońskiego nie zawsze jest łatwa. Wiele innych roślin jest podejrzewanych o rdest, często ze względu na podobny wygląd liści i łodyg. Dereń, liliowy, Houttuynia (Houttuynia cordata), ozdobne Bistorty, takie jak czerwony Bistort (Persicaria amplexicaulis), mniejszy rdest (koenigia campanulata), Balsam Himalajski (Impatiens glandulifera), dok liściasty (Rumex obtusifolius), powój (Convolvulus arvensis), bambus, wiciokrzew Himalajski (Leycesteria formosa) i Rosyjska winorośl (Fallopia baldschuanica) podejrzewano, że to reynoutria Japonica.

nowe liście Reynoutria japonica są ciemnoczerwone i mają długość od 1 do 4 cm; młode liście są zielone i cofnięte z ciemnoczerwonymi żyłkami; liście są zielone i mają kształt serca spłaszczonego u podstawy, lub tarczy, i zwykle mają około 12 cm (5 cali) długości. Dojrzały R. japonica tworzy 2-do-3-metrowe (6 1/2 do 10 stóp), gęste zarośla; łodygi wyglądają nieco jak bambus, z pierścieniami i fioletowymi plamkami. Liście wystają z węzłów macierzystych naprzemiennie w zygzakowaty wzór. Dojrzałe pędy są wydrążone i wcale nie zdrewniałe: można je łatwo zerwać, aby zobaczyć, czy są wydrążone. Rośliny niedojrzałe lub dotknięte koszeniem lub innymi ograniczeniami mają znacznie cieńsze i krótsze łodygi niż Dojrzałe drzewostany i nie są puste w środku.

Controlledit

rdest Japoński ma dużą podziemną sieć korzeni (kłączy). Aby wykorzenić roślinę, korzenie muszą zostać zabite. Wszystkie nadziemne części rośliny muszą być kontrolowane wielokrotnie przez kilka lat, aby osłabić i zabić cały plaster. Wybór odpowiedniego herbicydu jest niezbędny, ponieważ musi on podróżować przez roślinę i do systemu korzeniowego poniżej.

obfitość rośliny można znacznie zmniejszyć, stosując glifosat, imazapyr, kombinację obu, lub przecinając wszystkie widoczne łodygi i wypełniając łodygi glifosatem. Nie udowodniono jednak, aby Metody te zapewniały wiarygodne długoterminowe wyniki w całkowitym wyeliminowaniu leczonej populacji.

wykopywanie kłączy jest powszechnym rozwiązaniem, w którym Ziemia ma być zagospodarowana, ponieważ jest to szybsze niż stosowanie herbicydów, ale bezpieczne usuwanie materiału roślinnego bez jego rozprzestrzeniania jest trudne; rdest jest klasyfikowany jako kontrolowane odpady w Wielkiej Brytanii, a usuwanie jest regulowane przez prawo. Kopanie korzeni jest również bardzo pracochłonne i nie zawsze skuteczne. Korzenie mogą sięgać do 3 metrów (10 stóp) głębokości, a pozostawienie zaledwie kilku centymetrów korzenia spowoduje, że roślina szybko odrosnie.

pokrycie uszkodzonego fragmentu ziemi materiałem nieprzezroczystym może być skuteczną strategią kontynuacyjną. Jednak przycięte łodygi rośliny mogą być ostre jak brzytwa i są w stanie przebić większość materiałów. Pokrywanie materiałami nieelastycznymi, takimi jak płyty betonowe, musi być wykonywane skrupulatnie i bez pozostawiania nawet najmniejszych podziałów. Najmniejsze otwarcie może wystarczyć, aby roślina odrosła.

testowane są bardziej ekologiczne środki jako alternatywa dla zabiegów chemicznych. Sterylizacja parowa gleby polega na wstrzykiwaniu pary do zanieczyszczonej gleby w celu zabicia podziemnych części roślin. Przeprowadzono również badania grzyba plamistego liści Mycosphaerella, który niszczy rdest w rodzimej Japonii. Badania te były stosunkowo powolne ze względu na złożony cykl życia grzyba. Po wcześniejszych badaniach, importowane Japońskie rdestowce psylid insects Aphalara itadori, których jedynym źródłem pożywienia jest rdest Japoński, zostały uwolnione w wielu miejscach w Wielkiej Brytanii w badaniu trwającym od 1 kwietnia 2010 do 31 marca 2014. W 2012 r. wyniki sugerowały, że po udanym zimowaniu owadów prawdopodobne jest zasiedlenie i przyrost populacji. W 2020 Amsterdam importował i wypuszczał 5000 Japońskich pcheł liściowych Aphalara itadori, zwalniając je ze ścisłego zakazu wprowadzania obcych gatunków, jako jeden ze środków mających na celu powstrzymanie rdestu. Psyllidy wysysają sok z rośliny, potencjalnie zabijając młode pędy i spowalniając lub nawet zatrzymując wzrost. Spodziewano się, że psyllidy zahibernują zimą i osiedlą się w 2021 roku.

anegdotyczne doniesienia o skutecznej kontroli opisują użycie kóz do jedzenia części roślin nad ziemią, a następnie użycie świń do wykorzeniania i zjadania podziemnych części rośliny.

szczegóły łodygi

badania w Haida Gwaii, Kolumbia Brytyjska, przy użyciu wody morskiej rozpylonej na liście, nie wykazały obiecujących wyników.

Nowa Zelandiaedytuj

rdest Japoński jest klasyfikowany jako niepożądany organizm w Nowej Zelandii i ma siedzibę w niektórych częściach kraju.

wiosną

EuropeEdit

Europejski podróżnik Philipp Franz von Siebold przetransportował Japoński rdest z japońskiego wulkanu do Lejdy w Holandii. W 1850 r. okaz z tej rośliny został podarowany przez Von Siebolda do Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Kew. Była preferowana przez ogrodników, ponieważ wyglądała jak bambus i rosła wszędzie. Ann Conolly dostarczyła pierwsze autorytatywne prace na temat historii i dystrybucji zakładu w Wielkiej Brytanii i Europie w latach 70. Według „Daily Telegraph” trawa szybko się przemierzała, wspomagana przez sieć kolejową i wodociągową. W Wielkiej Brytanii rdest Japoński jest pojedynczym klonem żeńskim. Jest jednak w stanie łatwo hybrydyzować się z pokrewnymi gatunkami.

w Wielkiej Brytanii rdest Japoński występuje na wolności w wielu częściach kraju i stwarza problemy ze względu na wpływ na bioróżnorodność, zarządzanie powodziami i szkody majątkowe. Zgodnie z sekcją 14(2) Ustawy o dzikiej przyrodzie i wsi z 1981 r. jest przestępstwem „sadzić lub w inny sposób powodować wzrost na wolności” każdą roślinę wymienioną w wykazie dziewiątym, Część II ustawy, która obejmuje rdest Japoński. W 2014 r. w miastach gospodarze i właściciele, którzy nie kontrolowali roślin w swoich ogrodach, mogli otrzymać grzywnę na miejscu lub być ścigani. Jest również klasyfikowany jako „kontrolowane odpady” w Wielkiej Brytanii zgodnie z częścią 2 Ustawy o ochronie środowiska 1990. Wymaga to utylizacji na licencjonowanych składowiskach odpadów.

niektórzy właściciele domów w Wielkiej Brytanii nie są w stanie sprzedać swoich domów, jeśli istnieją jakiekolwiek dowody rdestu na nieruchomości. Gatunek jest drogi do usunięcia. Według rządu brytyjskiego koszt kontrolowania rdestu w 2014 r. wyniósł 1,25 mld funtów. 70 milionów funtów kosztowało wykorzenienie rdestu z 10 akrów welodromu i centrum wodnego Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 2012 roku. Przegląd polityki Defra dotyczącej gatunków obcych stwierdza, że krajowy program zwalczania byłby nadmiernie kosztowny i wynosiłby 1,56 miliarda funtów. Centrum ekologii i hydrologii wykorzystuje naukę obywatelską do opracowania systemu, który daje ocenę ryzyka rdestu w całej Wielkiej Brytanii.

9 marca 2010 roku w Wielkiej Brytanii podjęto decyzję o wypuszczeniu na wolność japońskiego owada psyllicznego, Aphalara itadori. Jego dieta jest wysoce specyficzna dla japońskiego rdestu i wykazuje dobry potencjał do jego kontroli. W 2016 roku w Południowej Walii rozpoczęły się testy kontrolowanego wydania.

w Szkocji w lipcu 2012 roku weszła w życie ustawa Wildlife and Natural Environment (Scotland) Act 2011, która zastąpiła ustawę Wildlife and Countryside Act 1981. Ustawa ta stanowi, że jest przestępstwem, aby celowo lub nieumyślnie rozprzestrzeniać Japoński rdest (lub inne nierodzime gatunki inwazyjne).

w Irlandii Północnej został odnotowany z hrabstw Down, Antrim i Londonderry. Najwcześniejsze wzmianki pochodzą z 1872 roku.

kredyty hipoteczne

w Wielkiej Brytanii japoński rdest cieszy się dużym zainteresowaniem w prasie w wyniku bardzo restrykcyjnej polityki kredytowej banków i innych firm hipotecznych. Kilku kredytodawców odrzuciło wnioski o kredyt hipoteczny w związku z odkryciem rośliny w ogrodzie lub sąsiednim ogrodzie. Royal Institution of Chartered Surveyors opublikowała raport w 2012 r.w odpowiedzi na odmowę udzielenia pożyczki przez pożyczkodawców „pomimo tego, że są one uleczalne i rzadko powodują poważne szkody w mieniu”.

istnieje prawdziwy brak informacji i zrozumienia, czym jest rdest japoński i jakie rzeczywiste szkody może spowodować. Bez rzeczywistych porad i wskazówek geodeci nie byli pewni, jak ocenić ryzyko wystąpienia rdestu japońskiego, co może skutkować niespójnym raportowaniem zakładu w wycenach hipotecznych. RICS ma nadzieję, że ta rada dostarczy branży narzędzi potrzebnych do skutecznego pomiaru ryzyka i dostarczy bankom informacji potrzebnych do określenia, komu i ile pożyczyć w czasie, gdy konieczne jest utrzymanie ruchu na rynku mieszkaniowym.

— Philip Santo, RICS Residential Professional Group

w odpowiedzi na te wytyczne, kilku kredytodawców rozluźniło swoje kryteria w odniesieniu do odkrycia rośliny. Jeszcze w 2012 roku polityka w Woolwich (część Barclays plc) brzmiała: „jeśli japoński rdest zostanie znaleziony na nieruchomości lub w jej pobliżu, sprawa zostanie odrzucona ze względu na inwazyjny charakter rośliny.”Ich kryteria zostały od tego czasu złagodzone do systemu opartego na kategoriach w zależności od tego, czy zakład został odkryty na sąsiedniej nieruchomości (kategorie 1 i 2), czy na samej nieruchomości (Kategorie 3 i 4), obejmującej bliskość kurtyn nieruchomości i głównych budynków. Nawet w najgorszym przypadku (Kategoria 4), Gdy zakład znajduje się „w odległości 7 metrów od budynku głównego, pomieszczeń mieszkalnych, oranżerii i / lub garażu oraz wszelkich stałych budynków gospodarczych, w obrębie ograniczonego terenu nieruchomości lub na sąsiednich gruntach; i / lub powoduje poważne uszkodzenia trwałych budynków gospodarczych, związanych z nimi struktur, kanalizacji, ścieżek, ścian granicznych i ogrodzeń” kryteria pożyczek Woolwich określają teraz, że ta nieruchomość może być akceptowalna, jeśli „leczenie naprawcze przez zarejestrowaną firmę Stowarzyszenia Opieki nad nieruchomościami (PCA) zostało pomyślnie zakończone. Leczenie musi być objęte co najmniej 10-letnią gwarancją zabezpieczoną ubezpieczeniem, która jest specyficzna dla nieruchomości i może zostać przekazana kolejnym właścicielom i każdemu posiadaczowi hipoteki.”Santander w podobny sposób rozluźnił swoją postawę.

Property Care Association chief executive Steve Hodgson, którego ciało handlowe utworzyło grupę zadaniową, która zajmie się tym problemem, powiedział: „japoński rdest nie jest” rakiem w domu ” i może być traktowany w taki sam sposób, w jaki wykwalifikowani wykonawcy radzili sobie z wadliwym okablowaniem lub wilgocią.”

Stany Zjednoczonedytuj

zioło można znaleźć w 42 Z 50 Stanów Zjednoczonych.

Kanada

według Gail Wallin, Dyrektora Wykonawczego Rady gatunków inwazyjnych B. C., oraz współprzewodniczący Canadian Council on Invasive Species, do 2015 roku został znaleziony we wszystkich prowincjach Kanady z wyjątkiem Manitoby i Saskatchewan. W Vancouver agresywny zakład poszedł pod ” cztery pasy autostrady i pojawiły się po drugiej stronie.”W Mission Point Park w Davis Bay, British Columbia Municipal crews próbowało go wyeliminować, wykopując zakład na głębokość około trzech metrów za pomocą koparki. W następnym roku urosła dwa razy większa. Aby uniknąć epidemii, podobnie jak w Wielkiej Brytanii, niektóre prowincje w Kanadzie naciskają na złagodzenie prowincjonalnych limitów stosowania herbicydów w pobliżu dróg wodnych, dzięki czemu rdest może być agresywnie zarządzany silnymi chemikaliami. Pomimo swojego statusu jako gatunek inwazyjny nadal jest czasami sprzedawany lub zamieniany w Kanadzie jako jadalny ” fałszywy bambus.”Czeski rdest, hybryda pomiędzy japońskim i gigantycznym rdestem, która produkuje ogromne ilości żywotnych nasion, stanowi obecnie około 80 procent inwazji rdestu w Kolumbii Brytyjskiej.