łydki (triceps Surae) składają się głównie z trzech mięśni, które pochodzą z dwóch głównych mas mięśni. Gastrocnemius, który ma dwie głowy-przyśrodkową i boczną – i soleus.

siedzące podnoszenie łydek kładzie szczególny nacisk na mięśnie podeszwowe łydek. Mięśnie gastrocnemius są prawie całkowicie rozluźnione, gdy kolana są zgięte.

Jeśli celem jest budowanie masy łydek, to podnoszenie ciężarów jest niemal jednoznacznie wymagane. Cielęta są zwykle uważane za najbardziej uciążliwe mięśni ciała rozwijać, ponieważ są one przyzwyczajone do pracy stale przez sam akt ambulating z miejsca na miejsce. Cielęta są zdolne do szczególnie dużej ilości pracy. Uzyskanie wyników w sile łydek, definicji lub masie będzie dla większości wymagało męstwa umysłowego i silnej, niezachwianej woli.

Podobnie, jeśli celem jest budowanie wytrzymałości cieląt, to podnoszenie z dużymi powtórzeniami jest prawie absolutnie wymagane. Z tego samego powodu, co powyżej.

w teorii stopy mogą być ustawione na różne sposoby, aby zmienić skupienie stresu na mięśniach łydek. Poprzez skierowanie stóp na zewnątrz możliwe jest odizolowanie łydki wewnętrznej (gastrocnemius przyśrodkowy), a odwrotnie, poprzez skierowanie stóp do wewnątrz możliwe jest odizolowanie łydki zewnętrznej (gastrocnemius boczny). Dla większości z nich osiągnięcie tego wyniku wymaga praktyki, nawet przy odpowiednim ustawieniu stopy. Oddzielenie stresu na gastrocnemius od soleus jest znacznie łatwiejsze do osiągnięcia. (np., Podnoszenie łydek w pozycji stojącej będzie działać bardziej gastrocnemius, podczas gdy podnoszenie łydek w pozycji siedzącej będzie działać bardziej soleus).