Siege of Acre, (18 marca–20 maja 1799). Nieudane oblężenie przez Napoleona kontrolowanego przez Osmanów, otoczonego murami miasta Akre (dziś Akko w północnym Izraelu) było jego pierwszym niepowodzeniem w kampanii egipskiej, jedną z niewielu porażek i oznaczało koniec jego nadziei na wyrzeźbienie imperium na Wschodzie. Co więcej, Brytyjskie dowództwo nad Morzem Śródziemnym sprawiło, że cała wyprawa do Egiptu stała się coraz bardziej nieistotna.

skutecznie marooned w Egipcie w wyniku utraty floty francuskiej w bitwie nad Nilem (1798), Napoleon postanowił kontynuować wojnę z Turkami osmańskimi i pomaszerował do Palestyny. 18 marca jego siły natknęły się na otoczone murami miasto Acre, którego 5-tysięczny garnizon był wspierany przez dwa okręty Royal Navy liniowe pod dowództwem admirała Sir Williama Sidneya Smitha. Brytyjczycy zdobyli flotyllę zawierającą połowę dział oblężniczych Napoleona, a Fortyfikacje miasta zostały ulepszone przez Smitha i phélippeaux, francuskiego oficera emigracyjnego.

seria francuskich ataków piechoty została odparta, zmuszając Napoleona do rozpoczęcia formalnych operacji oblężniczych. Aby dodać mu trudności, Turcy wysłali dużą armię, aby podnieść oblężenie. Generał Jean-Baptiste Kléber otrzymał rozkaz odeprzeć te siły i mimo znacznej przewagi liczebnej zadał Turkom miażdżącą klęskę w bitwie pod taborem 16 kwietnia.

do końca kwietnia Francuzi zabezpieczyli wystarczającą artylerię, aby dokonać wyłomu w murach Acre. W dniach 1-10 maja Francuzi przeprowadzili pięć desperackich ataków, a gdy atakujący przeszli na mury, odkryli, że obrońcy zbudowali szereg równie potężnych wewnętrznych fortyfikacji. Podczas gdy Acre nadal było zaopatrywane drogą morską, zdemoralizowani Francuzi cierpieli poważne niedobory, a choroba zaczęła się rozprzestrzeniać. Niechętnie Napoleon przyjął klęskę i rozpoczął długi odwrót do Egiptu.

wzgórze, na południowy wschód od Akry, gdzie Napoleon założył swój obóz, jest nadal znane jako „Wzgórze Napoleona.”Teren, wraz z cmentarzem żołnierzy Napoleona, jest popularną atrakcją turystyczną.

straty: Francuzi, 2200 zabitych, 2000 rannych lub chorych z 13 000; Turcy osmańscy, nieznani.