Autor: Księga 1 Królewska nie wymienia konkretnie jej autora. Tradycja mówi, że został napisany przez proroka Jeremiasza.
Data napisania: 1 Księga Królewska została prawdopodobnie napisana między 560 a 540 p. n. e.
cel napisania:ta księga jest kontynuacją 1 i 2 Księgi Samuela i zaczyna się od śledzenia powstania Salomona do królestwa po śmierci Dawida. Historia zaczyna się od Zjednoczonego Królestwa, ale kończy się w narodzie podzielonym na 2 królestwa, znane jako Juda i Izrael. 1 i 2 Królowie są połączone w jedną księgę w Biblii hebrajskiej.
kluczowe wersety:
1 Księga Królewska 1.30, „dziś zapewne spełnię to, co Ci przysiągłem przez Pana, Boga Izraela:Salomon, syn twój, będzie królem po mnie, a on zasiądzie na tronie moim na moim miejscu.”
1 Krl 9:3, „rzekł do niego Pan:” słyszałem modlitwę i błaganie, które mi złożyłeś; poświęciłem tę świątynię, którą zbudowałeś, umieszczając tam moje imię na wieki. Moje oczy i serce zawsze tam będą.””
1 Krl 12: 16, ” gdy cały Izrael zobaczył, że król nie chciał ich słuchać, odpowiedzieli królowi: Jaki mamy udział w Dawidzie, jaki udział w synu Jessego? Do swoich namiotów, o Izraelu! Dbaj o swój własny dom, o Dawidzie!””
1 Królewska 12:28″, po zasięgnięciu Rady, król uczynił dwa złote cielce. I rzekł do ludu: zbyt wiele jest, abyście szli do Jeruzalemu. Oto twoi bogowie, o Izraelu, którzy Cię wyprowadzili z Egiptu.”
1 Królewska 17:1, „Teraz Eliasz Tiszbita, z Tiszbe w Gileadzie, powiedział do Achaba:” jak żyje Pan, Bóg Izraela, któremu służę, nie będzie ani rosy, ani deszczu w ciągu najbliższych kilku lat, z wyjątkiem mojego słowa.””
krótkie podsumowanie:Księga 1 Królewska zaczyna się od Salomona, a kończy na Eliaszu. Różnica między nimi daje wyobrażenie o tym, co jest między nimi. Salomon urodził się po skandalu pałacowym między Dawidem a Batszebą. Podobnie jak jego ojciec, miał słabość do kobiet, która go pogrążyła. Salomon na początku dobrze sobie radził, modląc się o mądrość i budując świątynię dla Boga, która trwała siedem lat. Ale potem spędził trzynaście lat budując Pałac dla siebie. Jego nagromadzenie wielu żon doprowadziło go do czczenia ich bożków i oddalenia się od Boga. Po śmierci Salomona Izrael był rządzony przez szereg królów, z których większość była zła i bałwochwalcza. Naród upadł dalej od Boga i nawet kazanie Eliasza nie mogło ich sprowadzić z powrotem. Wśród najbardziej złych królów byli Achab i jego królowa Jezabela, którzy przynieśli Kult Baala na nowe wyżyny w Izraelu. Eliasz próbował przywrócić Izraelitom Kult Jahwe, wyzywając bałwochwalczych kapłanów Baala na pojedynek z Bogiem na górze Karmel. Oczywiście, Bóg wygrał. To rozzłościło królową Izebel (delikatnie mówiąc). Rozkazała śmierci Eliasza, więc uciekł i ukrył się na pustyni. Przygnębiony i wyczerpany powiedział: „Pozwól mi umrzeć.”Ale Bóg posłał Jedzenie i zachętę do Proroka i wyszeptał do niego” cichym, łagodnym dźwiękiem ” i w tym procesie uratował mu życie do dalszej pracy.
Zapowiedzi: Świątynia w Jerozolimie, gdzie Duch Boży będzie mieszkał w Świętym Świętych, zapowiada wierzących w Chrystusa, w którym Duch Święty przebywa od chwili naszego zbawienia. Tak jak Izraelici mieli porzucić bałwochwalstwo, tak my mamy odrzucić wszystko, co oddziela nas od Boga. Jesteśmy Jego ludem, świątynią Boga żywego. 2 List do Koryntian 6:16 mówi nam: „jaka jest umowa między świątynią Bożą a bożkami? Bo jesteśmy świątynią Boga żywego. Jak powiedział Bóg: „będę żyć z nimi i chodzić wśród nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.””
prorok Eliasz był zwiastunem Chrystusa i apostołów Nowego Testamentu. Bóg umożliwił Eliaszowi dokonywanie cudownych rzeczy, aby udowodnić, że naprawdę był człowiekiem Bożym. Wzbudził z martwych syna wdowy z Sarepty, powodując, że zawołała: „” teraz wiem, że jesteś mężem Bożym i że słowo Pana z ust twoich jest prawdą.”W ten sam sposób ludzie Boży, którzy wypowiadali jego słowa przez jego moc, są widoczne w Nowym Testamencie. Jezus nie tylko wskrzesił Łazarza z martwych, ale także wskrzesił syna wdowy z Nain (Ew.Łukasza 7.14-15) i córkę Jaira (Ew. Łukasza 8.52-56). Apostoł Piotr wzbudził Dorcas (Dzieje Apostolskie 9:40), A Paweł eutychusa (Dzieje Apostolskie 20:9-12).
zastosowanie praktyczne: Księga 1 Królewska zawiera wiele lekcji dla wierzących . Widzimy ostrzeżenie o firmie, którą utrzymujemy, a zwłaszcza w odniesieniu do bliskich związków i małżeństwa. Królowie Izraela, którzy, podobnie jak Salomon, poślubiali obce kobiety, narażali siebie i ludzi, którymi rządzili, na zło. Jako wierzący w Chrystusa, musimy być bardzo ostrożni, kogo wybieramy jako przyjaciół, współpracowników i małżonków. „Nie dajcie się zwieść: złe towarzystwo psuje dobry charakter” (1 Koryntian 15:33).
doświadczenie Eliasza na pustyni również daje cenną lekcję. Po jego niesamowitym zwycięstwie nad 450 prorokami Baala na górze Karmel, jego radość zamieniła się w smutek, gdy został ścigany przez Izebel i uciekł, aby odzyskać życie. Po takich” górskich ” doświadczeniach często następuje rozczarowanie i depresja i zniechęcenie, które mogą nastąpić. Musimy być czujni dla tego rodzaju doświadczeń w życiu chrześcijańskim. Ale nasz Bóg jest wierny i nigdy nas nie opuści ani nie opuści. Cichy, delikatny dźwięk, który zachęcał Elijah, zachęci nas.