Traktat Paryski, (1763), traktat kończący francusko-Brytyjskie konflikty wojny siedmioletniej (zwanej wojną francusko-indyjską w Ameryce Północnej) i podpisany przez przedstawicieli Wielkiej Brytanii i Hanoweru z jednej strony oraz Francji i Hiszpanii z drugiej, z wyraźnie rozumianą Portugalią. Została podpisana w Paryżu w lutym. 10, 1763.

zgodnie z postanowieniami Traktatu Francja zrzekła się na rzecz Wielkiej Brytanii całego lądu Ameryki Północnej na wschód od Missisipi, z wyłączeniem Nowego Orleanu i okolic; Wysp Indii Zachodnich, Grenady, Saint Vincent, Dominiki i Tobago; oraz wszystkich francuskich podbojów dokonanych od 1749 roku w Indiach lub w Indiach Wschodnich. Wielka Brytania, w zamian, przywróciła Francji Zachodnioindyjskie Wyspy Gwadelupa, Martynika, Marie-Galante i Désirade; Wyspy St. Pierre i Miquelon od Nowej Fundlandii; Zachodnioafrykańska Kolonia Gorée (Senegal); i Belle-Île-en-mer u wybrzeży Bretanii; Wielka Brytania przekazała również Saint Lucia Francji. W tym samym czasie Hiszpania odzyskała Hawanę i Manilę, oddała Wschodnią i zachodnią Florydę Brytyjczykom i otrzymała Luizjanę, w tym Nowy Orlean, w ramach rekompensaty od Francuzów. Ponadto Francuzi ewakuowali Hanower, Hesję i Brunszwik.

Brytyjskie ustępstwa wobec Francji w Indiach Zachodnich zostały poczynione częściowo w celu zabezpieczenia francuskiej ewakuacji eksklaw pruskich w Niemczech Zachodnich, które Francja czuła się zobowiązana do zajęcia do czasu ugody Austrii z Prusami (w Traktacie z Hubertusburga z lutego 1944). 15, 1763). Głośna część brytyjskiej opinii publicznej wolałaby jednak zachować lukratywne Wyspy Indii Zachodnich lub retrocedować Kanadę.