przeszukując niebo wraz ze swoją siostrą Caroline, Sir William Herschel odkrył planetę Uran i kilka księżyców wokół innych gazowych olbrzymów. W trakcie swoich badań nad nocnym niebem opracował również katalog 2500 obiektów niebieskich, który jest nadal używany do dziś. Ale dopiero po trzydziestce zaczął zwracać wzrok na przestrzeń powyżej; rozpoczął swoje życie zawodowe jako muzyk.

muzyczny początek

urodzony w Niemczech jako Friedrich Wilhelm Herschel, astronom był synem Anny Ilse Moritzen i Issaka Herschela. Jego ojciec był muzykiem wojskowym, a młody William grał w tym samym zespole we wczesnych latach. W 1759 roku Herschel wyjechał z Niemiec do Anglii, gdzie uczył muzyki, zanim został organistą.

w 1772 roku Siostra Williama, Caroline, przeniosła się do Anglii, aby zamieszkać z bratem i trenować jako śpiewaczka. W tym czasie zainteresowanie Herschela astronomią znacznie wzrosło. Wynajął mały teleskop, a jego pragnienie posiadania większego instrumentu doprowadziło go do procesu szlifowania i polerowania własnych luster.

Caroline nigdy nie wyszła za mąż, ale była jego asystentką aż do śmierci Herschela. Była pierwszą kobietą, która odkryła kometę, ostatecznie znajdując osiem. Odkryła również kilka obiektów głębokiego nieba i była pierwszą kobietą, która otrzymała płatne stanowisko naukowe i otrzymała honorowe członkostwo w Royal Society.

w 1788 roku, w wieku 50 lat, Herschel poślubił wdowę Mary Pitt. Ich syn, John, urodził się w 1792 roku i poszedł w ślady ojca.

przeszukując niebo

13 marca 1781 roku Herschel zauważył mały obiekt, który w ciągu kilku nocy powoli poruszał się po niebie. Początkowo myślał, że znalazł kometę, ale dalsze obserwacje wykazały, że obiekt jest planetą. Herschel lobbował, aby nazwać nowe ciało „Georgium Sidus”, na cześć króla Jerzego III, ale ostatecznie nazwano je Uranusem na cześć greckiego boga nieba. W wyniku jego odkrycia monarcha nadał mu tytuł szlachecki Herschel i mianował go na stanowisko nadwornego astronoma. Dołączona emerytura pozwoliła mu zakończyć karierę muzyczną i skupić całą uwagę na przestworzach.

Kiedy Herschel został wybrany członkiem prestiżowego Royal Society, otrzymał kopię „catalogue of Nebulae and Star Clusters” Charlesa Messiera, listy różnorodnych mgławic na nocnym niebie. Katalog wzbudził jego zainteresowanie i zaczął badać rozmyte obiekty.

w październiku 23 marca 1783 rozpoczął własne badanie nieba, stojąc na drabinie, patrząc przez swój teleskop i opisując obiekty, które widział swojej siostrze, Caroline. Kierując stacjonarny teleskop na pojedynczy pas nieba, był w stanie obserwować pasma wschód-zachód w ciągu nocy. Następnej nocy ustawiał swój teleskop w wyższym lub niższym punkcie i obserwował inny równoległy pas. W końcu zbadał całą próbkę nieba, którą można było zobaczyć nad Wielką Brytanią.

w ciągu 20 lat zaobserwował 2500 nowych mgławic i gromad gwiazdowych i zarejestrował je w „the General Catalogue of Nebulae.”Katalog został ostatecznie powiększony i przemianowany na” New General Catalogueprzypisy Spośród 7840 mgławic i gromad znajdujących się obecnie w katalogu, 4630 odkryli Herschel i jego syn.

w 1789 roku Herschel zakończył budowę na teleskopie o długości 12 metrów, największym tego dnia. Jednak nieporęczny instrument wiązał się z wieloma problemami, a Herschel często używał mniejszego, 6-metrowego teleskopu.

Herschel odkrył kilka księżyców wokół gazowych olbrzymów. W 1787 roku odkrył dwa księżyce wokół Urana: Tytanię i Oberon. W 1789 roku za pomocą większego teleskopu odkrył szóste i siódme księżyce Saturna, Enceladusa i Mimasa.

W 1800 roku Herschel przeprowadził prosty eksperyment określający temperaturę różnych kolorów światła słonecznego przechodzącego przez pryzmat. Zauważył, że obszar tuż za czerwonym kolorem jest jeszcze wyższy niż światło w widmie widzialnym i wykorzystał swoje pomiary, aby wywnioskować obecność tego, co jest obecnie znane jako promieniowanie podczerwone. Obserwatorium podczerwieni Europejskiej Agencji Kosmicznej zostało nazwane jego imieniem.

Herschel zaproponował nazwę „planetoidy” dla dużych ciał odkrytych w 1801 roku. W 1820 został wybrany wiceprezesem nowo utworzonego Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego, a w roku następnym prezesem. Jego ostatnia opublikowana praca skatalogowała 145 podwójnych gwiazd.

25.1822, w wieku 83 lat. Kratery na Księżycu, Marsie i Mimie zostały nazwane na cześć astronoma. Planetoida 2000 Herschel nosi jego imię, a symbol planety Uranus ma wielką literę H na jego cześć.

Czytaj dalej:

• znani astronomowie: Lista wielkich naukowców Astronomii
• Sir Isaac Newton: Quotes, Facts,& biografia
• Carl Sagan: Cosmos, Pale Blue Dot& Słynne cytaty

Nota wydawcy: Ten artykuł został zaktualizowany w dniu Lis. 5, 2018 do odzwierciedlenia korekty. Oryginalny artykuł głosił, że Herschel zmarł w wieku 84 lat.